Dallas

[Kubeł1001]

Zohan666

Od razu podstawił jakieś krzesło pod klamkę, jeżeli te drzwi otwierały się do wewnątrz pokoju, a jeżeli nie to je po prostu zamknął i stał z rewolwerem wycelowanym w drzwi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Podstawienie krzesła sprawiło, że, przy słowach zdziwienia i bluzgach, ludzie nie mogli wejść do środka, więc spróbowali owe drzwi wyważyć.

[Kubeł1001]

Zohan666

Odsunął się w bok parę kroków, aby przypadkiem nie dostać jakąś kulką, i powiedział głośno:
‐ Czemu do ku*wy nie zapukacie w te drzwi, tylko tak napi**dalacie w nie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ej, słyszałeś? ‐ zapytał jeden z mężczyzn.
‐ Nie, kuwa, ogłuchłem. ‐ odparł tamten i krzyknął: ‐ Kim jesteście i po kiego chja tam siedzicie?

[Kubeł1001]

Zohan666

‐ Równie dobrze mógłbym was zapytać o to samo. Kim jesteście i skąd przybywacie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeśli nie jesteście żadnymi zakapiorami to nie macie się czego bać, my też gramy tu tych dobrych. Jesteśmy najemnikami, przeszukujemy okolicę w poszukiwaniu łupów i ocalałych, odstrzeliwujemy też potwory, bandytów i inne ścierwo. Pracujemy dla takiego jednego gościa, który daje nam wyżywienie i zakwaterowanie, mieszka na ranchu, niedaleko stąd.

[Kubeł1001]

Zohan666

‐ Skąd mam mieć pewność, że jesteście akurat z tego rancho i go nie puściliście z dymem po drodze?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie masz, w tym cały urok nawiązywania relacji podczas apokalipsy: Ufasz lub giniesz. Ewentualnie ufasz i giniesz.

[Kubeł1001]

Zohan666

‐ Ewentualnie ty giniesz i reszta twojej ekipy również. Zrobimy tak: wyjdę z opuszczoną bronią, a wy nie będziecie we mnie celować, pasi?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeden gwałtowny ruch i odstrzelimy Ci łeb, a później nasramy do środka, ale tak, pasuje.

[Kubeł1001]

Zohan666

Opuścił broń, podszedł do drzwi i odsunął krzesło spod klamki. Następnie uchylił lekko drzwi, aby zobaczyć ludzi z którymi rozmawiał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rozmawiałeś właściwie tylko z jednym, był nim postawny mężczyzna wyglądający Ci na rodowitego Meksykanina, odziany w najróżniejsze elementy garderoby, bandanę i kamizelką taktyczną, które były dość zadbane, podobnie jak jego wąsy i bródka.

[Kubeł1001]

Zohan666

‐ No, co teraz?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Miałeś wyjść z opuszczoną bronią, więc ku*wa wyjdź z opuszczoną bronią, a nie gapisz się na mnie przez szparę w drzwiach.

[Kubeł1001]

Zohan666

Wyszedł z opuszczoną bronią.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mężczyźni, bo było ich dwóch, jak domyśliłeś się po początkowej wymianie zdań, widząc to, wywiązali się ze swojej części umowy i nie zastrzelili Cię.

[Kubeł1001]

Zohan666

‐ Można porozmawiać z kimś kto dowodzi tą grupą?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ We własnej osobie, synek. ‐ odparł Meksykanin, o ile rzeczywiście nim był.

[Kubeł1001]

Zohan666

‐ Jak ostatnio byłem na pewnej farmie to nie byłem tam mile widziany, więc skąd mam mieć pewność, że tym razem będzie inaczej?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Coś czuję, że mówimy o tej samej farmie. A właściwie to ranchu, ignorancie. Niemniej, nie każę Ci tam jechać, ale daję taką możliwość.