Warszawa

[Kubeł1001]

Bogkatolicki0

// dying Light grożenie pistoletem bez ammo takie piękne //

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wiewiur:
Było otwarte, a w środku pełno było najróżniejszych zabawek, które, jak widać, nie są w centrum uwagi ocalałych lub Zombie. Więc wszystko Twoje, wyzwól swoje wewnętrzne dziecko!
Bog:
‐ Zabrać Cię do szefa. ‐ odparł, wzruszając ramionami. ‐ No, ale jeśli jeszcze chcesz zostać z naszymi koleżkami to nie ma problemu.

[Kubeł1001]

Bogkatolicki0

‐ Nie! nie zamierzam z nimi zostawać, wypuście mnie i już idę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mężczyzna pokiwał głową, zapewne spodziewał się takiej odpowiedzi. Tak czy inaczej, otworzył klatkę, podczas gdy jego kompan miał Cię cały czas na muszce.
‐ Wyłaź.

[Kubeł1001]

Bogkatolicki0

Wyszła więc z klatki
‐ No prowadź
cicho się zaśmiała

[Kubeł1001]

Kuba1001

I ruszył przodem. Zapewne musisz iść za nim, a tamten drugi zabezpieczy tyły.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Zaczął szukać czegoś przydatnego. Cokolwiek czym porządnie by zranił Zombie bądź człowieka.

[Kubeł1001]

Bogkatolicki0

Posłusznie poszła za nim.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wiewiur:
Tak oto osiągnąłeś szczyt desperacji: Szukanie broni pośród zabawek.
Bog:
Ruszyliście, tamten z tyłu również. Ciekawe, dokąd Cię prowadzą, nieprawdaż? I po co?

[Kubeł1001]

Bogkatolicki0

zatrzymała sie nie zamierzała iść dalej,
‐ Po co mnie prowadzicie

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tego dowiesz się na miejscu. ‐ burknął tamten idący za Tobą, szturchając Cię lufą karabinu. ‐ Idź dalej.

[Kubeł1001]

Bogkatolicki0

‐ Ja chce wiedzieć teraz inaczej nie pójdę!
ruszyła mimowolnie krok w przód

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Szukał czegokolwiek, może ktoś coś ciekawego tu zostawił? Jakieś zapasy żywności czy coś…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bog:
‐ Źle. ‐ zaprzeczył mężczyzna. ‐ Alternatywa jest taka, że albo idziesz, albo umierasz.
Wiewiur:
No nie, niezbyt.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Wyszedł więc ze sklepu i zaczął szukać wzrokiem jakiegoś innego budynku. Jakiegokolwiek.

[Kubeł1001]

Bogkatolicki0

‐ idę idę, poszła posłusznie

( daj dopiero u tego szefa )

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bog:
Znów wyszliście na powierzchnię, co było dość miłą odmianą. Potem skierowaliście się po ruchomych schodach (ruchome były tylko z nazwy, brak prądu sprawił, że musieliście ja pokonać jak takie zwykłe), minęliście kino i trafiliście pod okazałe, dębowe drzwi z mosiężną klamką w kształcie lwa z rozwartą paszczą. Stało tam dwóch wartowników, którzy skinęli Wam (choć bardziej Twojej obstawie) głowami i otworzyli drzwi.
Wiewiur:
Było ich sporo, więc może jakieś konkrety?

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Jakiś, w którym mogłoby być coś, cokolwiek przydatnego.

[Kubeł1001]

Bogkatolicki0

Rozglądała się nerwowo na boki , lecz szła dalej i czekała na rozwój wydarzeń, zlowrogo spojrzała na wartowników i na “obstawę”

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wiewiur:
Teoretycznie w każdym coś może być, choć kilka budynków zdecydowanie odróżniało się od reszty, a mianowicie zoologiczny, Pałac Kultury i Nauki oraz centrum handlowe.
Bog:
I tak weszliście do środka, czyli do bogate umeblowanego, wyłożonego rzeźbami, obrazami i dywanami korytarza, który ciągnął się przez najbliższe kilkanaście metrów. Po zamknięciu drzwi przez parę wartowników, jeden z członków Twojej dotychczasowej eskorty podszedł do Ciebie i odpiął od paska parę kajdanek.
‐ Będziesz współpracować czy mam to zrobić siłą?