Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
-Przestań! Po prostu przestań tak do mnie mówić! To wcale tak nie jest, wcale!
-Czyli tak jest.
Lapis usiadła na podłodze i oparła się o ścianę przy polu siłowym. -Zamknij się…
Oparła się o inną ścianę i tylko pofnęła.
Słychać coś, co brzmi jak płacz.
Spojrzała się w tamtą stronę.
To Lapis się rozryczała.
-Ej… Przepraszam.
-Za… Za… mkni…ni…nij się…
-Nie chciałam Cię obrazić.
Lazuli po prostu dalej płacze.
Zdjęła koszulę i sprawdziła, czy koszula zostanie porażona prądem.
Nie jest porażona prądem.
-Chcesz chustkę?
Lapis pokiwała głową, wciąż płacząc.
Podała jej przez pole swoją joszulkę. -Masz, proszę.
Lapis spróbowała sobie otrzeć łzy tylko po to aby otrzymać przypomnienie, że ma głowę zrobioną z wody.
-Przepraszam za to… Po prostu… Rozumiem, jak się czujesz… Byłam w podobnej sytuacji.
Lapis się spojrzała pytająco na Felice. Może i ma głowę z wody, ale widać, że jest zapłakana.
-Też mnie tak obsztorcowano… Wyśmiewano, przeklinano, a nawet wyrzucanu z środka na zimę… I kazano się opiekować czymś poniżej gondości i granicy szacunku.
