Teren Obsydianowej Świątyni

[Andreas D.]

korobov

Chyba Niebieskiej nigdy się nie “wypłaci” z tego.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

Hola hola, co to to to nie. Nie będzie śmieszkowania.

[Andreas D.]

Woj2000

Szmaragd dala wyraz swojej tajemniczej wesołości leko unosząc kąciki ust, jak również odzywając się z radosnym zaśpiewem do Stevena:
-Oj tam, nie mówmy już o takich rzeczach. Chodźmy zobaczyć twój dom, dobrze?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
Kto by pomyślał, że Niebieska jest AŻ TAK szczęśliwa?
Killer:
Nawet troszeczkę?
Woj:
Steven się zaśmiał również z szerokim uśmiechem na ustach.
-Świetny pomysł, Emmy! // Nie wiem jak przetłumaczyć to zdrobnienie.// -powiedział szczęśliwie Steven, tym razem biegnąc i trzymając Szmaragd za rękę.

[Andreas D.]

korobov

Niesamowite… Nogdy taka nie była… To jakiś cud! Cud jakiś. I w tym momencie zaczęła się histerycznie śmiać.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

Nawet troszeczkę.

[Andreas D.]

Woj2000

A tymczasem uradowana Szmaragd idzie sobie wraz z Stevenem, trzymając go za rękę. Nawet nie myślała o tym, że gdyby ktoś z jej dawnej załogi zobaczył ją w takiej sytuacji, tak radosną przy istocie organicznej, to by chyba uznał, że mu oczy szwankują. Taka chłodna i bezwzględna Admirał, a cieszy się jak organiczne dziecko przy… organicznym dziecku, które jednocześnie jest Diamentem.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
Niebieska Diament dalej emituje aurę i sama lekko się śmieje.
Killer:
A to dlaczego? Co w tym złego?
Woj:
No cóż, ten dzieciak jest całkiem miły. Tak miły, że Szmaragd odczuwa z nieznanego powodu ogromne szczęście. I w dodatku chyba pierwszy raz ktoś nie złośliwie lub prześmiewczo zdrobnił nazwę Miętowej Szmaragd. To… Całkiem miłe. Tymczasem Steven zaczął wbiegać po schodach i pokazywać, żeby Miętowa poszła za nim.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

Po prostu nie chce i tyle.
Udał się do tego zbiegowiska.

[Andreas D.]

korobov

Stara się opanować, by nie wypuścoć Perły.

[Andreas D.]

Woj2000

Czując się szcześliwe z tak pozytywnego, niezwiązanego z obowiązkami traktowania, idzie sobie za nim. Prosto do jego domku.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Killer:
To Niebieska Diament emituje tą cudowną aurę.
Kor:
Z trudem jej to przychodzi, aura jest wyjątkowo mocna.
Woj:
Steven jest już na górze.
// Zmiana tematu na Domek Stevena.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

Przybrał dawny rozmiar, po czym szedł dalej. Kiedy już dotarł, zauważył Perłę. Jako, iż się śmiała to stwierdził, iżeli znormalniała. Podszedł nieco do Niebieskiej i zapukał w jej ramię.
-Niebieska, Perle się chyba polepszyło. Możesz raczej przestać.

[Andreas D.]

korobov

Mimo to dalej próbuje.
-Naprawdę jesteś radosna. Naprawdę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Killer:
Niebieska Diament zmniejszyła moc aury, ale ją utrzymuje. Nie rozśmiesza, ale poprawia humor.
Kor:
-Wiem to sama najlepiej, Czarna!-odpowiedziała radośnie.
Aura osłabła.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

Spojrzał się na Swoją Perełkę i nieco się zniżył.
-Perełko?

[Andreas D.]

korobov

Sama przestaża się histerycznie śmiać i spojrzała się na perłę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Killer:
Perła zerwała się na równe nogi.
-CO JA TU ROBIĘ?! I MOGĘ SIĘ RUSZAĆ! BIAŁY DIAMENT!
Kor:
Perła jest przerażona, ale chociaż mówi.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

Wziął ją ostrożnie na ręce od Czarnej.
-Spokojnie Perełko, to ja, Czerwony Diament. Powtarzam, Czerwony, nie Biały. Czerwony. Pamiętasz mnie? -rzekł do niej uspokajającym tonem.

[Andreas D.]

korobov

-Nie… Nie Biały. Niebieski, Czarny i… Czerwony.