Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
Pp Usiadła
Biała Diament otacza siebie i Cyrkon bańką dźwiękoszczelnego i nieprzeźroczystego światła. -Musisz odpowiedzieć za to, co chciałeś mi zrobić.
-C-czyli? Myślałem, że Diament mi to wybaczyła…!
Biała Diament: -Wybaczyłam Ci tylko atak na mnie przed Świątynią. Nie włamanie się do systemu i próbę zestrzelenia statku.
-O s-s-szlag…m-mogę to wyj-jaśnić! -przestraszył się. Jakim cudem Diament o tym wie?!
Diament: -Mam monitoring na całym Homeworld. Zaczęła wykręcać świetlną formę Forstrytu w najobrzydliwsze kształty jakie może sobie wyobrazić.
Nieopisywalny ból. TONY nieopisywalnego bólu. Nawet nie mógł zdobyć się na słowa tylko odgłosy agonii.
Diament mu zniszczyła oko na którym nie ma klejnotu.
Trzyma się za te miejsce, trzęsąc się z bólu. -P-proszę…l-litości…-cicho powiedział. Z bólu nie może głośniej.
Diament zaczęła mu ścierać klejnot paznokciem.
-p…proszę…przestań…-Forstryt słabnął z bólu. Nieco mocniej się trząsł - ba, z bólu się nawet wywrócił na plecy.
Zaczęła mu cały czas naprawiać i piłować klejnot.
Pp Siedzi
Trząsł się ze strachu. Próbuje resztkami sił zwiać.
Biała mu nie przepuszcza. Naprawia mu klejnot i wyrywa nogi, ale nie Forstryt nie poofa.
Wydarł się z bólu. Dalej próbuje spi*rdalać.
Biała mu wyrywa ręce w taki sam sposób.
//A nie ma ich już wyrwanych?//
// :v
Teraz Forstryt to taki śmieszny torsik z głową. Który cicho płacze z bólu.
Andrzej_Duda
