Nowy Asgard

[Andreas D.]

korobov

Nie zauwazyli, nie zauważyli. No, mniejsza, gdzie on jest…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

To chyba mniej więcej w tym miejscu widział tatusia.

[Andreas D.]

korobov

Wyjrzał z szybu delikatnie tak, by go nie zauważyli.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Gdzie trzyma fragment młota?

[Andreas D.]

korobov

W pyszczku.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Ach. Nikt nie zwraca uwagi na smoka wystającego z wentylacji.

[Andreas D.]

korobov

Sprawdza, czy jest tam tata.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Tatuś stoi tam gdzie stał, z szelmowskim uśmiechem.

[Andreas D.]

korobov

Spojrzał się, kiedy nie będzie nikogo, po czym z niewidzialnością podreptał do niego.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Tatuś się uśmiechnął, widząc latający kawałek młota.
-Dobra, robota. Chodź się przytul!

[Andreas D.]

korobov

Przytulił się do niego i zaczął się obcierać niczym kot.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Awww, jakiś ty uroczy. Masz to o co Cię prosiłem?

[Andreas D.]

korobov

Położył fragment przed nim.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Tatuś się uśmiechnął i poklepał swoje dziecko po głowie.
-Kapitalnie, mały. Teraz tylko trochę sztuczek i mój plan się uda. Możesz się na chwilę odwrócić?

[Andreas D.]

korobov

Odwrócił się i zaczął się czyścić.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Ze strony tatusia wydobyło się szybkie bziuknęcie i dźwięk opadania.
-Kocham Cię, mały.

[Andreas D.]

korobov

Spojrzał się o góry tak, by widzieć twarz taty.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Tatuś się wesoło uśmiecha, ale jednocześnie nie może się powstrzymać od śmiechu. Pewnie to przez to, że sekundę przed czułościami słownymi wobec swojego dziecka zrobił z tym kawałkiem młota to, co z nim przed chwilą zrobił.

[Andreas D.]

korobov

Odwrócił się szybko na lewo by sprawdzić, co to.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Ale po co się spojrzał w lewo? Nic tam nie ma.