Las Nieznandia [ZIEMIA?]

[Andreas D.]

Woj2000

-Tak, jesteśmy. Bo to mój brat jest. - odpowiedział również nieco bardziej twardo.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Drzewiarz uniósł brew.
-Nie obraziłbyś się, gdybym na chwilę poszedł z lampą? Chciałbym dodać oleju, w składzik mam daleko. W porządku? Potem porozmawiamy o twoim bracie bardziej szczegółowo.

[Andreas D.]

Woj2000

-No jasne. Przecież żaden Bestiusz mnie w międzyczasie nie zje, prawda? - odpowiedział ironicznie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Racja. No to ja zaraz wrócę… - powiedział Drzewiarz, zabierając lampę. Po chwili zniknął, a Andy i Perydot pozostali w absolutnej ciemności, widzą tylko swoje niewyraźne sylwetki.

[Andreas D.]

Woj2000

-Perydot? Mamy może czym rozpalić ogień? Albo chociaż mamy jakieś światło na zbyciu? - zapytał, zwracając głowę w stronę towarzyszki.
W jego głowie zaś kłębiło się trochę sprzecznych myśli: dziwaczny człowiek z lampą, menele, jakiś Leszy, reakcja Drzewiarza na wspomnienie o Zacharym. Jest to wszystko dość… dziwne.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nie, nie mamy nic. Musimy czekać na tego dziwaka. Trochę się go boję. Najpierw gada o jakimś czymś z wielką lampą, którą zasila drzewami z ludzi, a potem zostawia nas w absolutnym mroku, twierdząc, że schowek na paliwo dla źródło światła ma dalej. A tak poza tym… Wydaje mi się, czy coś się rusza w krzakach? - powiedziała Perydot lekko przestraszonym tonem.

[Andreas D.]

Woj2000

-Jeśli to dzikie zwierzę, to mamy, jak się obronić… - powiedział szeptem, sięgając zdrową ręką do wewnętrznej kieszeni kurtki, po naładowany wcześniej pistolet sygnałowy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-ANDY, SZYBKO, ODWRÓĆ SIĘ, TO JEST ZA TOBĄ! - krzyknęła przerażona Perydot, zrywając się na równe nogi oraz pokazując palcem na coś za plecami Andy’ego DeMayo.

[Andreas D.]

Woj2000

Andy szybko wyciągnął rękę z rakietnicą z kieszeni, po czym chyżo odwrócił się, jednocześnie gotując się do odczołgiwania się, strzału bądź ucieczki.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Za Andym jak się okazało, stoi bardzo wysoka humanoidalna sylwetka. Nie widać u niej żadnych szczegółów, tylko wielkie oczy oraz smukłą, figurę. Może mierzyć nawet dwa metry…
-Państwo się zgubiło? - spytał się RACZEJ on bardzo niskim i głębokim głosem, ale jednocześnie ze słyszalnym wychowaniem.

[Andreas D.]

Woj2000

Andy, wciąż siedząc, odruchowo wycelował w niego pistoletem sygnałowym, po czym odpowiedział z mocno akcentowanym niepokojem w głosie.
-K-ktoś ty? K-kim j-jesteś?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Ja? Ja mam wiele różnych określeń. Ale ty, ktoś, kto w tych czasach zachowuje konserwatywne poglądy? Szanuję takich ludzi. Możesz do mnie mówić na “ty”. -Andy poczuł satysfakcję z łechtania jego ego i nie pomyślał, skąd ten nieznajomy może w ogóle o takich rzeczach wiedzieć.

[Andreas D.]

Woj2000

Słysząc tę pochwałę, Andy uspokoił się nieco i opuścił rakietnicę.
-Och… miło spotkać kogoś, kto ma szacunek dla tradycyjnych wartości. - odpowiedział nieco niepewnie, choć miłym tonem - W każdym razie, ja z Perydot - tu wskazał ruchem głowy na swoją krewną - nie zgubiliśmy się, tylko rozbiliśmy się, przez co ja złamałem rękę. Znasz może jakieś miejsce w okolicy, gdzie mają lekarza? Albo chociaż drogę do domu Zacharego DeMayo, który ponoć jest tu drwalem?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Tajemnicza postać słysząc imię brata Andy’ego syknęła, jakby ze złości.
-Proszę nie wypowiadaj przy mnie imienia tego dwulicowego zdrajcy. I nie wspominaj o mnie temu dwulicowemu zdrajcy. Jesteśmy… Skłóceni, mówiąc bardzo delikatnie. A lekarz… Nie sądzę, aby w okolicach był lekarz. Mogę Cię natomiast doprowadzić do domu mojej dobrej przyjaciółki Adelajdy. Jest znakomitą zielarką oraz wróżką, jeśli wierzysz w takie rzeczy. - odpowiedział dość neutralnym i przyjemnym dla ucha tonem. Perydot natomiast schowała się za Andym.

[Andreas D.]

Woj2000

-W tej sytuacji przyjmę każdego, kto zna się na medycynie. Dziękuję za chęc pomocy. - skwitował, wstając i wystawiając dłoń na przywitanie - I przy okazji: nazywam się Andy. Andy Demayo.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Nieznajomy przyjął wyciągniętą dłoń. Jego ręka jest twarda i zimna, o długich szpiczastych palcach. Ogółem, jest to bardzo smukła osoba. Chyba nosi ciemne ubrania, bo nawet z boiska nie da się dojrzeć żadnych szczegółów tego osobnika.
-Jestem… Z zasady nie podaję imienia nieznajomym.

[Andreas D.]

Woj2000

-Jest to zrozumiałe, Poza tym, to nie jest zbytnia pora ni miejsce na bruderszaft, by bliżej się zapoznawać. - powiedział szyderczo, po czym dodał poważniej - To… daleko do tej całej Adelajdy?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Postać się zaśmiała swoim niskim głosem.
-Gdyby poczucie humoru wyznaczało bogactwo, to byłbyś najbogatszym człowiekiem świata. A do Adelajdy? Hm… Jestem pewien, że to niedaleko stąd. Na północ. Dam Ci przyjacielskie ostrzeżenie… Po tych lasach grasują niebezpieczne zwierzęta. Trzymaj się stałej drogi i pod żadnym pozorem nie zapalaj jakiegokolwiek światła. Och, jeśli napotkasz się na takie małe, czarne żółwie, to możesz być pewien, że są jadalne. - odpowiedział troskliwym tonem tajemniczy wędrowiec.

[Andreas D.]

Woj2000

-Dzięki za rady. - odpowiedział wesoło, po czym dodał - To my już będziemy się zbierać.
Po czym zwrócił się do zielonej towarzyszki niedoli.
-Dobra, Perydot, słyszałaś rady pana, idziemy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Mam nadzieję, że się jeszcze tutaj spotkamy. Życzę miłego dnia. - odpowiedział, a następnie zniknął w krzakach tak szybko, że wyglądało jakby dosłownie lewitował.
-ON BYŁ PRZERAŻAJĄCY! - wydarła się Perydot.