Szpital w stanie Jersey

[Andreas D.]

Woj2000

Słysząc to, Doug zaczął się nad tym bardziej zastnawiać. Wychodzi na to, że ,babcia" nie może się często widywać ze Stevenem, co może potwierdzać, że prawdopodobnie jest z rodziny Grega, gdyż w ogóle nie kojarzył, aby ktoś z jego rodziny ich w ogóle odwiedzał.
-Och… ale przynajmniej najważniejsze w tym wszystkim, że nikt tego kontaktu nie zabrania. A przynajmniej tak mi się wydaje, że jest…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Jednakże wciąż pozostają pewne niepewności co do tego kim ona rzeczywiście jest. Może warto by się spytać o to jak się nazywa?
-No… Względnie. Zależy. Powiedzmy, że moja rodzina mnie kocha, ale mi nie ufa. Chyba dobrze to ujęła. - odpowiedziała trochę pochmurnie.

[Andreas D.]

Woj2000

Jest to dobry pomysł, jednak Doug postanowił zapytać się o to później. Teraz jednak chciałby, mimo wszystko, dodać otuchy tej prawdopodobnej krewnej Stevena.
-Och… rozumiem. I współczuję, gdyż nieufność od bliskich to jednak z gorszych rzeczy, która może spotkać członka rodziny. Ale i tak życzę pani, aby to się zmieniło.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Babcia Stevena uśmiechnęła się miło do Douga.
-Dziękuję Panie Maheswaran. Nawet Pan nie wie jak miło jest usłyszeć od kogoś coś takiego… Zwłaszcza, że nawet nie wiem czy moja rodzona siostra chciałaby mieć ze mną coś do czynienia.

[Andreas D.]

Woj2000

-Niech pani pamięta o jednym - w rodzinie zawsze pozostanie szansa, by naprawić dawne błędy. Trzeba tylko, jakkolwiek nieprzekonująco brzmi, wybaczyć i dać sobie wybaczyć. Porozmawiać.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Właśnie dlatego jestem teraz u Pana. Staram się trochę zrekompensować całej rodzinie jaką miałam to jaka byłam… Kiedyś. Po prostu kiedyś.

[Andreas D.]

Woj2000

-Cóż… a mi miło z faktu, że w pani planach pojawiłem się ja, nawet jeśli nigdy przedtem nie mieliśmy ze sobą do czynienia, proszę pani. A jak już przy tym jesteśmy… - odpowiedział, po czym wstał i podszedł bliżej, by wystawić w jej stronę otwartą dłoń.

• Na imię mi Doug. A pani?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Babcia Stevena natychmiast przyjął wyciągniętą dłoń i ją lekko uścisnęła. Ma strasznie delikatną skórę, w dotyku cienka jak papier i gładka jak jedwab.
-Nazywam się Whitney Diamandis. - odpowiedziała przyjaźnie.

[Andreas D.]

MrocznyK

// przeczytałem “Marina Diamandis” ;-;

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

// Nazwisko wybierałem z myślą o tobie

[Andreas D.]

MrocznyK

// aww, zarumieniłem się

[Andreas D.]

Woj2000

Doug zdziwił się, słysząc akurat takie nazwisko, gdyż w żaden sposób nie było podobne, lub nawet w żaden sposób nie kojarzyło się z nazwiskiem Stevena i jego ojca - Universe. To samo w sobie jest dziwne, jednak zawsze trzeba brać pod uwagę możliwość, że różnie koleje jej losu mogły się potoczyć i stąd to ,niepasujące" nazwisko.
-Jeszcze raz miło mi panią poznać.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Takie nazwisko Diamandis to się Maheswaranowi kojarzy trochę z Grecją. Tak… To prawie na pewno greckie nazwisko.
-Mi również bardzo miło Pana poznać, panie Maheswaran. - odpowiedziała, wciąż się uśmiechając.

[Andreas D.]

Woj2000

Faktycznie brzmi tak, jakby pochodziło z tego regionu. Co tym bardziej jest dosyć niepasujące do znanej mu rodziny Stevena, gdyż sam Greg nie wygląda na takiego z greckimi korzeniami. Robi się coraz, ale to coraz ciekawiej…
Doug ponownie usiadł, po czym jeszcze raz się odezwał.
-A tak swoją drogą… czym się pani zazwyczaj zajmuje?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Tym bardziej ciekawe, że z tego co Doug pamięta, Connie kiedyś mówiła, że Greg miał na nazwisko DeMayo, ale je zmienił na Universe. Tym bardziej wszystko się gmatwa.
Whitney na chwilę się dość mocno zmieszała, po czym odpowiedziała:
-Aktualnie, zajmuje się domem.

[Andreas D.]

Woj2000

A do tej góry dziur, niedopowiedzień i niekonsekwecji dochodzi jeszcze fakt tego dziwnego zmieszana przy zwyczajnym pytaniu o zawód.
-Hmm, rozumiem… - skwitował, po czym zamilkł na dłuższą chwilę, jednocześnie bacznie ją obserwując.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Tego jest tyle, że aż trudno być pewnym co do tego, czy “Whitney” jest tym za kogo się podaję…
“Szefie, ta pańcia ma symbionta w torebce.”
Rzekoma babcia Stevena ustawiła krzesło tak, żeby móc być opartą o ścianę. Westchnęła i położyła torebkę na podłodze, obok łóżka.
-Pan się zajmuje ochroniarstwem, tak?

[Andreas D.]

Woj2000

-Cholera… jesteś pewien? - zapytał się zaniepokojony Havoca, przenosząc wzrok na torebkę i skupiając się na niej.
-Tak… jestem ochroniarzem… - odpowiedział, wciąż spoglądając na torebkę - Właśnie przez to znalazłem się w szpitalu; wypadek przy pracy…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

“Tak, jestem pewien. Niezła dupa, hehe.”
W torebce ani na torebce nie widać niczego niezwykłego.
-To chyba nie był jakiś paskudny wypadek, prawda? Z tego co się dowiedziałam, jest Pan połamany, ale najwidoczniej to było nic więcej niż hiperbola.

[Andreas D.]

Woj2000

-Myślisz, że to też nosicielka? - pomyślał, jednocześnie czując, że w głowie kiełkuje się plan, jakby na to wszystko zareagować. W końcu nie dość, że ta cała historyjka o ,babci Stevena" niespecjalnie trzyma się kupy, to jeszcze teraz ten symbiont… Jednego jest jednak pewien: powinien czym prędzej powiedzieć ochroniarzowi o tym. Lub też… spróbować samemu pozyskać tego kosmitę. Czy też kosmitkę.
-Ten… - rozpoczął nieco zmieszany, próbując na szybko wymyślić logiczne wytłumaczenie - Początkowo sam wypadek wydawał się poważny, ale, na całe szczęście, los mi sprzyjał.