Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
Zaśmiała się. O nie. śmiała się koło wyżej postawionego klejnotu.
Kyberyt też się zaśmiała -Nic nie pogorszy mojego humoru przez jakiś czas po zobaczeniu miny tej Agat po tym jak złapałam jej destibilzator. Podrapała Perłę pod podbródkiem
Niewiarygodne. Ktoś ją traktował normalnie.
Nic nie pozostało naszej biednej Agat, jak tylko czekanie, aż ta Kyberyt (niech ją otchłań porwie) opuści jej kolonię.
Kyberyt -Jak na razie, to jesteś najlepszą Perłą jaką miałam. Cicha, spokojna, grzeczna i wychowana.
-Dziękuje.
Kyberyt -Chcesz wrócić na statek, czy wolisz popatrzeć jak dobijam Agat psychicznie?
-Wolę wrócić.
Kyberyt delikatnie zdejmuje Perłę ze swojego karku -Możesz iść. Kyberyt wchodzi do sterowni z drwiącym uśmieszkiem
idzie za nim.
Przerażona Agat przez szybę wodziła wzrokiem za Kyberytem. Dobrze, że zamknęła drzwi, a siebie w panelu sterowania.
// wrócę za pięć minut
Kyberyt wypowiada awaryjne kody do otwierania drzwi
Agat odsunęła się jak najdalej od drzwi, wręcz przyparła do szyby. Chciała być mała, jak najmniejsza. Szkoda, że nie radziła sobie z zmianą kształtu.
Perła wchodzi do otwartych drzwi.
Kyberyt podchodzi do Agatu -Czy nauczyłaś się wszystkiego, czego miałaś się nauczyć?
Pokiwała szybko głową, którą mimowolnie odsuwała od Kyberytu.
Kyberyt wyciągnęła dłoń do Agatu -Cieszę się, że nie zmarnowałam tu swojego czasu. Dalej wyciąga dłoń do Agatu
Podała jej drżącą dłoń.
Kyberyt pomogła jej wstać -Nie jestem potworem. Po prostu chciałam, żebyś przez chwilę poczuła to co Klejnoty, które tak namiętnie tortuorwałaś.
