Domek Stevena

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No więc, czego pani tutaj szuka?

[Andreas D.]

CheekiBreekiPL

-Emm… chyba już to mówiłam…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Może mi to pani jaśniej niż wcześniej i krócej powtórzyć?

[Andreas D.]

CheekiBreekiPL

-No wiesz, te wejście do jakiegoś tam miejsca z tyłu twojego domu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-To tylko wejście do domu i pokoi moich, eee… Cioć.

[Andreas D.]

CheekiBreekiPL

-…Klejnotów, masz na myśli, patrząc na to, że nie chcesz mnie tam puścić.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak, moje ciocie to opiekunki… Znaczy Klejnoty. Tylko one mogą tam wchodzić, prawdę mówiąc.

[Andreas D.]

CheekiBreekiPL

-Mhm. Dobra, muszę już iść.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Jasne! Może tu pani wpadać kiedy pani chce.

[Andreas D.]

CheekiBreekiPL

-No to, cześć !

Erine podniosła swoją czapkę i wyszła z domu dalej w swojej drugiej postaci.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Cześć!
// Zmiana tematu na Teren Obsydianowej Świątyni.

[Andreas D.]

Woj2000

Po trwającym pewien czas, spokojnym marszu Bill w końcu trafia w pobliże domu Stevena, by móc za chwilę zaprosić go do siebie. Dlatego też szybko bada wzrokiem sam budynek, by na wszelki wypadek sprawdzić, czy aby na pewno ktoś jest, po czym i tak wchodzi po schodach i puka do drzwi.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Okna domu są zasłonięte, ale to tylko utwierdza w tym, że ktoś znajduje się w środku. Kiedy Bill zapukał do środka, w nowe, teraz nieprzeźroczyste drzwi, usłyszał w środku szepty.

[Andreas D.]

Woj2000

Cała otoczka tej sytuacji nieco go zdziwiła, jednak spróbował zapukać jeszcze raz, tym razem dodając na głos:
-Dzień dobry! Jest Steven w domu?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Szepty trochę przyśpieszyły i chyba ktoś zaczął zmierzać w kierunku drzwi.

[Andreas D.]

Woj2000

Jest to dobra wiadomość dla samego Billa, gdyż oznacza to, że najpewniej drzwi zostaną mu otworzone. Dlatego też spokojnie czeka na ich otwarcie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Po chwili Billowi drzwi otworzył Steven. Wygląda na trochę zestresowanego i w ten sposób się też uśmiecha do swojego gościa.
-Um… Dzień dobry Panie Dewey…

[Andreas D.]

Woj2000

-Och… dzień dobry. - odpowiedział nieco zaskoczony tym widokiem - Wszystko w porządku?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Umm… Znaczy… To dłuhuuuuuga historia, panie Dewey… - odpowiedział, gestykulując pasująco.

[Andreas D.]

Woj2000

To wszystko pozwalało mu sądzić, że faktycznie mogło coś się stać. Dlatego też zapytuje spokojnie:
-Ten… jakby coś, to mogę zawsze tego posłuchać, mam czas. Pod warunkiem, że chcesz o tym powiedzieć.