Dom Billa Deweya

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Jeśli tak będzie wyglądać życie Billa do jego śmierci, to będzie to cudowne życie. Zajmowanie się słodziutkimi, przytulającymi się Perłami. Żyć, nie umierać!

[Andreas D.]

Woj2000

Nic, tylko opiekować się takimi słodkimi, w niektórych przyadkach lekko odstającymi od reszty klejnotów kruszynkami.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Ten stan odpłynięcia w krainę wiecznej szczęśliwości przerwało Billowi podejście do niej tej drobnej, różowej, z opaską na oczach.
-Przepraszam, mógłby mi pan pokazać, gdzie jest fotel? -spytała się grzecznie.

[Andreas D.]

Woj2000

-Oczywiście, moja droga. -powiedział wesoło, biorąc ją lekko za ręce i delikatnie podprowadzając niewidomą pod fotel.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła usiadła na fotelu i z obojętną miną usiadła.
-Dziękuję panu. Musiałyśmy długo maszerować i kilka razy się przewróciłam.

[Andreas D.]

Woj2000

-To naprawdę miedobrze… - powiedział współczująco, lecz zaraz potem dodał - Ale chyba wiem, jak chociaż w minimalnym stopniu na to zaradzić.
Po czym zaczął rozglądać się za swoim parasolem, którym jeszcze niedawno posługiwał się w charakterze laski.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Odnalazł swoje ~~ narzędzie masowej eksterminacji śmieszków~~ improwizane narzędzie do podpierania się przy szafce z butami. Tak jak Bill opierał się o parasol, tak parasol opiera się o ową szafkę.

[Andreas D.]

Woj2000

Uradowany podszedł w jego pobliże, po czym podniósł go i podał niewidomej Perle.
-Proszę. To pomoże ci orientować się w terenie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła złapała parasolkę w dłoń, a następnie ją obracała.
-Długie… Ma warstwy… Materiałowe… Co to jest, proszę pana?

[Andreas D.]

Woj2000

-To się nazywa ,parasol". - wyjaśniał - Na Ziemi używamy tego do ochrony przed deszczem, ale ty możesz tego użyć do badania tego , co jest przed sobą. Wystarczy ją lekko wystawić przed sobą i bardzo delikatnie wymachiwać. Na podstawie dźwięku, który powstanie po dotknięciu parasolką o coś innego, dowieszz się, że coś przed tobą jest.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła położyła parasolkę na kolanach i się lekko uśmiechnęła.
-Dziękuję panu. Na pewno mi się przyda. Może chciałby pan dowiedzieć się czegoś o którejś z Pereł? Dużo rozmawiałyśmy po drodze i trochę już o nich wiem.

[Andreas D.]

Woj2000

-Chyba powinieniem się o nich czegoś dowiedzieć. W końcu to teraz moje podopieczne. - odrzekł wesoło - Najpierw opowiedz mi trochę o sobie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła się zarumieniła.
-O-o mnie? Ja… Jestem tylko niewidomą Perłą… Nie ma we mnie nic ciekawego… Chyba… Nie mam nawet broni przyzywanej… - Perła się uśmiecha i wygląda na onieśmieloną. Dziwne, przecież to nawet nie był komplement, tylko zwykłe pytanie.

[Andreas D.]

Woj2000

Pewnie nie jest do tego przyzwyczajona. W końcu, jako ,Defekt" była przyzwyczajona do innych słów wypowiadanych w jej stronę.
-Dla mnie ta broń nie jest ważna. Ważne jest to, że ty i inne Perły nie będą tu już więcej traktowane jak defekty.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Bardzo pani miły… Nawet mnie pan jeszcze nie wyzwał, ani nie uderzył, aż się zdziwiłam. A nawet pomógł mi pan! - odpowiedziała wesoło.
Bill trochę osłupiał. Kto mógłby bić niewidomą Perłę?

[Andreas D.]

Woj2000

Pewnie ci sami, którzy uznali ją za nieprzydatną i niepasującą do społeczeństwa…
-Ja nigdy nie robię takich złych rzeczy, Perełko. I nigdy nie zrobię, zwłaszcza wam…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Ale żeby bić taką kruszynkę? To dużo gorsze niż nieludzkie. Nawet na Ziemi tylko najgorsi psychole biją niepełnosprawnych.
Perła wyciągnęła ręce do przodu i złapała rękę Billa, a następnie ją przytuliła.

[Andreas D.]

Woj2000

Ale, niestety, Homeworld to dziwny, nierzadko okropny świat. Pozostaje tylko liczyć na to, że smutna Żółta dotrzyma swojej obietnicy po powrocie do władzy…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Zakładając, że Żółta odzyska pełne zdrowie psychiczne zanim Dewey umrze… W końcu Niebieska była w żałobie 6 000 lat.

[Andreas D.]

Woj2000

To wtedy pozostaje mu liczyć tylko na dobrą wolę i poczucie honoru swej diamentowej przyjaciółki.
Bill daje bez przeszkód wtulać się Perlewe własną dłoń.
-Pamiętaj, tu nikt cię już nie skrzywdzi…