Preria

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Na jakiś czas? - Znów spojrzał na niego, to na swoją dłoń, na której widniały kilkudniowe już ślady cięć z szopy: - Ja nie mam do czego wracać. -

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Zawsze jest do czego wrócić. Wieczne uciekanie od problemów zamiast zmierzenie się z nimi cię kiedyś zniszczy.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Mądry jesteś. - Mruknął: - Żarówa Cię przysłała? - Spojrzał na siedzącego nieco podejrzliwie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Przysłałem tutaj sam siebie. Biała Diament nie ma tutaj nic do rzeczy. - odpowiedział zdecydowanie.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• To… Dobrze. - Rozchmurzył się nieco.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nawet bardzo dobrze… Możesz nawet nie zdawać sobie z tego sprawy, ale twoje fizyczne ciało dzierży teraz moc o jakiej Ci się nie śniło. Domyślasz się o czym mówię?

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Spora siła? - Zacisnął dłoń: - To nic wielkiego. -

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Też tak kiedyś myślałem. Ale czasami debaty i genialne umysły nie wystarczą żeby pokonać wroga.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Nie mam wrogów, nie muszę z nikim walczyć. - Stwierdził.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-W tej chwili cały wszechświat ma jednego wspólnego wroga, ale zacznijmy od tego, że teraz ty jesteś swoim własnym wrogiem.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Bez przesady… - Mruknął: - Wypadek na motocyklu to jeszcze nie jest zamierzony akt autodestrukcji… -

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Ale dokonanie handlu z najwredniejszą częścią osobowości Białego Diamentu, izolacja od cywilizacji i uciekanie od przeszłości już tak.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Wiesz… To nie jest do końca tak, jak mówisz. - Odwrócił się i spojrzał na rozmówcę wzrokiem “i ty nie dasz mi spokoju?”.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Zdaję sobie sprawę z tego co się z tobą działo w niedalekiej przeszłości. Straciłeś rodzinę, ukochaną i postanowiłeś wszystko rzucić… Jednakże ja przeżyłem to samo. Najpierw straciłem córkę, w między czasie mój syn wbijał mi wielokrotnie nóż w plecy, a na końcu moja żona umarła. Jednakże ja nie uciekłem z tych powodów do połowicznie opuszczonego miasteczka, żeby pilnować cmentarzy.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• A masz kogoś, kto Cię kocha? - Odwrócił od niego wzrok: - Kogoś, kto Ci został? -

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak… Ale na cóż mi to, skoro muszę bezczynnie na wszystko patrzeć z zaświatów? Chciałbym pomóc moim synom, ale nie mogę. - powiedział, z kolei odwracając głowę w kierunku Arrowa.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Jesteś martwy? - Spytał go Arrow.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Jestem martwy. - odpowiedział szybko.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Przez dłuższy czas nie umiał znaleźć słów. Wpuścił z siebie tylko ciche, ale szczere:

• Przykro mi. -

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Mój czas minął. Byłem i jestem stary… Nie mogę pomóc już nikomu z mojej pozycji. Pozostaje mi jedynie patrzeć i mieć nadzieję. - odpowiedział obojętnie.