Statek Niebieskiego Diamentu

[Andreas D.]

Woj2000

-Do zobaczenia, Droga Nef. - odpowiedziała z dozą nostalgii, przypominając sobie nagle, że właśnie tymi słowami żegnała swoją przyjaciółke równe milenium temu, gdy udawała się na stan spoczynku.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Ale teraz jest jedną zdecydowana różnica - Szmaragd się żegna na maksymalnke pięć minut, jeśli wierzyć Nef.

[Andreas D.]

Woj2000

I jest to tym lepsza wiadomość dla samej Szmaragd. Aż samej pani admirał naszła ochota na pewne odłożenie swojego planu, by po prostu… poprzebywać trochę czasu z dawnymi koleżankami i powspominać dawne czasy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Będzie na pewno ciekawiej niż siedzenie całymi dniami w pokoju i czytanie katalogów z Perłami, chodzenie na bale i inne tego typu atrakcje.

[Andreas D.]

Woj2000

-I to o wiele. - pomyślała, podchodząc do paneli i rozpoczynając, tak na wszelki wypadek, kopiowanie na własny nośnik danych wcześniej napisanego pozwolenia na inspekcję, by mieć zabezpieczenie w razie, gdyby załoganci z Dumy Rady (nie, nie będzie używać nowej nazwy, choćby miała pójść na przemiał i zostać klejnotem ściennym) zadawali jej pytania o jej obecność na okręcie, a wcześniej dostarczony dokument nie został jeszcze rozpatrzony.przez kapitana statku.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Doskonale… Wszystko poszło zgodnie z planem pani admirał. Teraz pozostaje odczekać te 5 minut i będzie można ruszać w drogę.

[Andreas D.]

Woj2000

W takim razie Szmaragd rozsiada się na fotelu i spokojnie oczekuje na uruchomienie się teleportu i dalszą realizację planu, poprzedzoną chwilą przyjemności w postaci ponownego spotkania z dawnyni przyjaciółkami.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Po chwili przed Miętową nagle wyświetlił się holograficzny ekran z napisem “NOWY WARP DOSTĘPNY” trochę ją to przestraszyło, a raczej zaskoczyło, ale po chwili zrozumiała, że to tylko głupi ekran.

[Andreas D.]

Woj2000

-*Na Gwiazdy, chyba zmiękłam przez te lata * - pomyślała żartobliwie, uświadając sobie brak zagrożenia - *Za dawnych czasów to by nie zrobiło na mnie wrażenia *
Po czym wstała i z, mimo wszystko, pozytywnym i optymistycznym nastawieniem do przyszłości, udała się najbliższej platformy teleportacyjnej, po czym na niej stanęła i… przeteleportowała się na jej stary, ukochany okręt.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Miętowa Szmaragd uniosła się w jasnym promieniu światła… A kiedy wydawało się, że wszystko pójdzie procedurowo, stało się coś nadzwyczaj dziwnego. Promień zaczął wydawać dźwięki zakłóceń podczas transmisji oraz nieregularnie migać w kolorach tęczy.

[Andreas D.]

Woj2000

No… pani admirał brakowało tu tylko usterki teleportu. Jednak ze względu na znalezienie się w nim nie może już go opuścić, więc, jedyne, co jej pozostaje zrobić, to kontyuować proces i liczyć na to, że ,druga strona" to zauważy i się z tym upora, gdyż to miganie nie zwiastuje nic dobrego…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Jak na razie, dzieje się wręcz przeciwnie. Warp mogą z coraz większą częstotliwością, na coraz większą ilość kolorów.

[Andreas D.]

Woj2000

No, to teraz jej się to naprawdę nie podoba. Wiedziona szkoleniem, jakie zapisano jej przy inkubacji na wypadek usterki teleportu, szybko ptzybliża się do krawędzi promienia, by sprawdzić, czy nadal znajduje się w miaterialnym świecie, czy w przestrzeni między teleporterami. Instynktownie Szmaragd liczy na pierwszą z możliwości, gdyż dzięki temu będzie mogła szybko ,wyskoczyć".

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Jak się okazało, ani pierwszy domysł nie jest prawidłowy. Szmaragd znajduje się w takiej jakby… Nicości. Nic tutaj nie ma. Sama mroczna nicość jeszcze bardziej pusta od tej jaka jest w próżni kosmicznej.

[Andreas D.]

Woj2000

Lepiej być już po prostu nie mogło. Miętowa Szmaragd, wielka i zasłużona dla Homeworld admirał kosmicznej floty, zakończy swoją egzystencję, lewitując w nicości przez wieczność tylko dlatego, że teleporter był uszkodzony.
-A więc to jest mój koniec? Czy to kara za chęć buntu? - pytała się w myślach, chcąc to wszystko jakoś samej sobie wytłumaczyć.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Nie należy od razu zakładać, że to przez bunt… Może… Może to po prostu jakaś awaria? Taka, którą naprawiąni Miętowa Szmaragd będzie mogła się znowu spotkać ze swoją załogą i… I…

[Andreas D.]

Woj2000

I… będzie mogła wcielić swój plan w życie! I ponownie udowodnić swoją wartość i umiejętności, lecz tym razem tak… o wiele bardziej autentycznie!
-Tak, pewnie to zaraz naprawią… - pomyślała z pewną dozą niepokoju - *Na pewno to zrobią. W końcu mają tam porządnych inżynierów. Tylko… trzeba tu poczekać… *

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

I w tej chwili Miętowej Szmaragd się trochę zebrało na płacz. Tak jak nie robiła tego prawie nigdy w swoim życiu, tak wszystkie ostatnie wydarzenia połączone z TYM, sprawiły, że chce jej się najzwyczajniej we wszechświecie rozpłakać.

[Andreas D.]

Woj2000

Poczucie pustki i bezsensu, zawód przywódczyniami, w których pokładała najwyższą wiarę i nadzieję, i pozostanie w teleportacyjnej pustce. To mogłoby nadwyrężyć psychikę każdego, nawet Szmaragd.
Nie mogąc tego wszystkiego wytrzymać, pani admirał zasłoniła twarz dłonią i zaczęła gorzko szlochać, w rekacji na to wszystko.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Po chwila stało się coś raczej… Niespodziewanego. Została przez kogoś lekko dotknięta w ramię oraz usłyszała głos pasujący do jakiegoś Nefrytu:
-Moja Nieskazielnościo… Czy coś się stało, że płaczesz? Różana Kwarc przejęła kolejny przycułek, ale to nie powód do płaczu… Bez urazy, Moja Nieskazielnościo.