Dom Maheswarenów

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Jeszcze tylko 10 minut, Doug nie może się doczekać. To będzie na pewno ciekawa rozmowa.

[Andreas D.]

Woj2000

Dokładnie. Nie dość, że dowie się czegoś więcej, to jeszcze pozna bliżej córkę, poznając szczegóły na temat tego, co robi i z kim to robi.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Bo prawdę mówiąc, to Doug nawet nie wie kiedy ona sobie zmieniła fryzurę na tą, jaką ma obecnie.

[Andreas D.]

Woj2000

Ani też nie jest specjalnie pewien, dlaczego nie musi nosić już okularów. Tak, chyba musi bardziej zainteresować się Connie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Tymczasem Doug usłyszał otwierające się, a potem zamykające drzwi.
-Cześć tato!-powiedział wiadomy głos z przedpokoju. Connie oczywiście wróciła do domu.

[Andreas D.]

Woj2000

Doug ochoczo wstał i udał się z salonu do przedpokoju, by przywitać się z córką.
-Cześć, Connie! - powiedział wesoło, przyjmując nonszalancką pozę, opierając się o ścianę i krzyżując ręce - Jak tam mojej córce powodziło się dzisiaj w szkole?
//ZW//

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Connie odłożyła plecak obok szafki na buty i się uśmiechnęła.
-Wszystko w porządku, tato. Nic specjalnego się nie działo. A czy kiedy mnie nie było w domu to działo się coś ciekawego?-odpowiedziała tym samym tonem co Doug.

[Andreas D.]

Woj2000

-A tam, nic nowego. - odpowiedział, teatralnie machając ręką w geście zbywania - Przygotowywałem swój ekwipunek. I… zastanawiałem się nad kilkoma rzeczami dotyczącymi ciebie i twojego przyjaciela.
Postanowił rozpocząć już bez specjalnych ogródek, pytając prosto z mostu. W końcu, szczerość to też podstawa…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Connie lekko uniosła brew.
-A… Co konkretnie chciałbyś wiedzieć o Stevenie, tato? Ponieważ chodzi Ci o Stevena, prawda?-spytała się nie pewnie Connie.

[Andreas D.]

Woj2000

-Nie tylko o niego. Ale nie rozmawiajny w przedpokoju. Lepiej wejdźmy do dużego pokoju - powiedział, udając się do salonu i siadając na kanapie, po czym dając znak córce, by siadła koło niego.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Connie zabrała ze sobą swój plecak, przeniosła go do salonu, położyła obok dużej kanapy, a następnie sama na niej usiadła, obok Douga, tak jak ją o to przed sekundą poprosił. No więc pogadankę czas zacząć.

[Andreas D.]

Woj2000

-To ten… Mogłabyś mi może opowiedzieć, co zazwyczaj robisz na tych swoich nagicznych wojażach ze Stevenem i jego ciotkami? - zapyrał się poważnie, ale łagodnie, by nie sprawiać wrażenia, jakby to było jakieś przesłuchanie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Connie lekko mówiąc zamurowało na miejscu.
-Ten… Tato… Ha… Ja… Nie wiem od czego zacząć, żebyś cokolwiek zrozumiał. Już wiesz, że ćwiczę walkę mieczem z panią Perłą, tak?

[Andreas D.]

Woj2000

-Oczywiście. Nieco niebezpieczne, ale w przeciwieństwie do mamy nie miałem nic przeciwko temu. To ważne, by umieć się jakoś obronić, prawda? - powiedział, chcąc wpłynąć na nastrój Connie, a tym samym jej rozmowność, wyrażeniem zrozumienia dla jej działań i decyzji.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No więc… Powiedzmy, że… Używałam tych zdolności… Czasami… Nie tylko do obrony… Mogę Ci pokazać zdjęcie z jednego z tych… Wojaży. Chcesz?-wydukała bardzo niepewnie Connie.

[Andreas D.]

Woj2000

-Chętnie zobaczę. - odpowiedział, wewnętrznie dziwiąc się jej niepewności. Czego Connie się tak obawiała?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Connie wyjęła z plecaka telefon, a następnie pokazała to zdjęcie:

-Chcesz zobaczyć… Więcej?

[Andreas D.]

Woj2000

-Pokazuj, pokazuj. - zachęcił ją.
Hnm, czyli jakiś czas,temu byli z tą anorektyczkă w górach… Tylko po co?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Connie przewinęła do następnego i bardziej… Niepokojącego zdjęcia.

[Andreas D.]

Woj2000

-Co… co to jest? I kim jest ta osoba? - zapytał się zdzwiony, pokazując palcem na,zdaniem Douga, jakiegoś opalonego mięśniaka. Zdziwił go fakt,że jednemu człowiekowi udało się powalić taką bestię.