Opuszczona fabryka

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Najważniejsze, żeby nie panikować… Z resztą, nie ma do tego powodu. Może i jest wielka na tyle, żeby rozdeptać Cebulę bez najmniejszego problemu, ale dodatkowo jest wyjątkowo miła oraz spokojna.
-Tak, zauważyłam chłopczyku… Powiedz, Cebula, znasz może Stevena Universe’a? Czarne kręcone włosy, jest przy kości. - spytała się Żółta Diament.

[Andreas D.]

Woj2000

-Tak, znam go dobrze. Jego opiekunki także.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-To świetnie. Mógłbyś go kiedyś poinformować, że tutaj jestem?

[Andreas D.]

Woj2000

-Dobrze, zrobię to - odpowiedział - Tylko niech mi pani powie, dlsczego uważa mnie pani za kosmitę. Przecież wyglądam jak człowiek i urodziłem się na Ziemi.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Mówisz w języku znanej mi obcej rasy, wyglądasz jak młody przedstawiciel tej rasy… Po prostu jesteś “kosmitą”. Swoją drogą, “kosmita” to pojęcie dość względne, maluchu. - odpowiedziała, lekko się uśmiechając do Cebuli.

[Andreas D.]

Woj2000

-No… dobrze - odpowiedział nieco zakłopotany, gdyż przyjmowanie próśb od nieco dziwacznych, żółtych olbrzymek nie było jego chlebem powszedni - A… co w ogóle pani tu robi? Opuszczone fabryki nie są dobrym miejscem do mieszkania. No chyba, że ktoś jest menelem…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta pani przewróciła oczami.
-To… Nie twoja sprawa co tu robię, chłopczyku. - odpowiedziała, spuszczając wzrok do dołu.

[Andreas D.]

Woj2000

-Och… przepraszam - powiedział mocno zmieszany, również spuszczając wzrok

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Zapanowała dość niezręczna cisza. Mała żółta baletnica otarła łzę, która spłynęła po policzku Żółtej Diament.

[Andreas D.]

Woj2000

-Wie pani… - zagaił po długim milczeniu, chcąc ją jakoś pocieszyć - Mimo, że pani zbytnio nie znam, to mam nadzieję, że szybko przestanie się pani smucić i poczuje się pani lepiej.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta pani tylko odwróciła wzrok od Cebuli, jakby jego próby pocieszenia jej ją tylko bardziej zasmucały oraz potęgowały jej smutek.

[Andreas D.]

Woj2000

Och, chyba Cebula trafił na przypadek depresji ostatecznej, gdzie pocieszanie daje odwrotny skutek, dlatego też powinien się stąd ulotnić. Ale bez narzędzi się nie ruszy.
-Och, przepraszam… - oznajmia skruszony - Nue chciałem. Wie pani co? Ja już nie będę pani przeszkadzał, tylko chciałbym prosić o jedną rzecz.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Nie no, przecież Żółta pani się już odsunęła i Cebula może bez problemu zabrać narzędzia.
-Tak… O co chodzi chłopczyku? Co mogę zrobić, żeby jednak okazać się częściowo użyteczna? - odpowiedziała zdołowanym tonem.

[Andreas D.]

Woj2000

Niby tak, ale byłoby lepiej, gdyby się jeszcze trochę przesunęła. Dlatego też grzecznie wyraża tę prośbę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta pani się przesunęła w odpowiednim kierunku, odstawiła Cebulę na ziemię, a następnie już na amen rozpłakała.

[Andreas D.]

Woj2000

Już naprawdę nie mogąc nic na to poradzić, po prostu bierze swój sprzęt i cichcem ulatnia się do Domku Stevena, przez całą drogę zastanawiając się nad tym, co usłyszał.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Nie tylko nad tym co usłyszał, ale także zobaczył, bo to też jest na pewno warte wspomnienia…

[Andreas D.]

Woj2000

Dokładnie. Nie spodziewał się, że idąc po narzędzia do włamywań spotka smutną, muzułmańską, żółtą olbrzymkę, wraz z równie żółtą baletnicą.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Nie wspominając o tym, że obie jak na standardy Cebuli były dość… Ładne. Nie wspominając o żółtej skórze. A ta baletnica to w ogóle miała skórę praktycznie jak Cebula i jego rodzina.

[Andreas D.]

Woj2000

Naprawdę ineteresujący zbieg okoliczności z tym wszystkim. Podobnie jak z faktem, że Cebula został uznany za kosmitę. Co jest przecież kompletnie bez sensu.