Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
-Ja, Mój Panie, Ja, Mój Panie! Perełka śmieje się i jest szczęśliwa. Natomiast Różowa Perła to obserwuje z uśmiechem.
-Możesz mi mówić Bill. Pozwalam ci na to, moja Perełko ty! - powiedział, dalej łaskotając.
Perła śmieje się do rozpuku.
Po jakimś czasie przestaje. Pieszczoty ze swoją służką potrafią być naprawdę męczące - pomyślał.
Perełka siada na podłodze i się wesoło uśmiecha. -Jestem bardzo wdzięczna, Mój Panie.
-Proszę bardzo, Perło. A teraz ja sobie odpocznę. Łaskotki potrafią naprawdę nieźle wykończyć człowieka, hehe -powiedział, po czym ponownie usiadł na fotelu, by zregenerować siły.
Perła delikatnie masuje ramiona Billa. -Pozwól, że pomogę, Mój Panie.
Oddał się jej rękom w całości. Aż mógłby powiedzieć, że od czasów spotkania z Niebieską Diament nie czuł się tak dobrze.
Perła dalej masuje. -Czy sprawiam panu przyjemność, Mój Panie?
-Taaak - powiedział z wyraźną błogością w głosie. Ponownie był szczęśliwym burmistrzem
A tak w zasadzie, szczęśliwym bezrobotnym. To wątpliwe, żeby jeszcze miał na Ziemi jakąkolwiek pracę będąc tak długo w kosmosie. Perła dalej masuje.
Te wątpliwości zrzucił spokojnie na karb ,A, to otworzę ponownie Wielkiego Pączka" i dalej pogrąża się w błogości.
Perła przeczesuje włosy Billa palcami.
,Lepiej być już chyba nie może!" - rozważa.
Perła przestaje pieścić, robiła to tyle czasu ile łaskotał ją Dewey. Stoi i ładnie trzyma dłonie razem.
Ten nadal sobie siedzi zrelaksowany. -Wyglądasz uroczo z tymi złączonymi dłońmi, wiesz? - wyrywa mu się cicho, gdy patrzy na swoją służkę.
Perła tego nie usłyszała.
A ten nadal sobie siedział, będąc szcześliwym Panem szczęśliwej Perełki.
-Czy mogę pójść na spacer po statku, Mój Panie?
-Oczywiście, Perło - powiedział, po czym ponownie spoglądał na kosmos.
