Statek Larsa i Defektów

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-To bardzo miłe z twojej strony. Możesz to robić kiedy chcesz.

[Andreas D.]

Woj2000

-Dziękuję ci -powiedział, po czym ponownie zaczął gładzić ją po policzku, omijając jednocześnie okolice pęknięcia.
-Nie pozwolę, by znowu ktoś cię krzywdził w ten sposób. - oznajmił, patrząc się na jej bliznę, nie przestając muskania po twarzy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No cóż… Tylko Biała Diament może skrzywdzić na stałe moją świetlną formę…

[Andreas D.]

Woj2000

-Co nie zmienia faktu, że nie zamierzam do tego dopuścić, Perełko. -oznajmił, po czym przejechał dłonią z twarzy przez szyję i barki do jej ramienia, które również zaczął muskać.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perłę przeszły dreszcze.
-Nie rób tak. Biała Diament mi tak przejeżdżała paznokciem po ciele.

[Andreas D.]

Woj2000

Szybko odsunął rękę.
-Przepraszam. Nie wiedziałem

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Miałeś prawo nie wiedzieć.

[Andreas D.]

Woj2000

-Niby tak, ale jak to mówią: Ignorantia iuris nocet- powiedział, siląc się na filozoficzny ton poprzez zaszpanowanie znajomością jedynej paremii prawniczej, którą zapamiętał ze studiów.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła siedzi na fotelu.

[Andreas D.]

Woj2000

Postanowił zmienić temat.
-Czujesz się może na siłach, by móc chodzić? Ostatnim razem poszło ci świetnie, zwłaszcza, jak na kogoś, kto przez poprzednie tysiące lat musiał lewitować…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła wstała, zachwiała się, ale stanęła i zrobiła kilka kroków bez upadku.
-UDAŁO SIĘ!

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey cieszył się jej szczęściem, patrząc, jak wykonuje do niedawna zapomnianą przez nią czynność.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-To takie wspaniałe uczucie…
Podskoczyła.

[Andreas D.]

Woj2000

-Jestem w stanie to sobie wyobrazić, moja droga - powiedział wesoło, jednak później, czując ogarniające go zmęczenie wywołane podwójnną bezsenną nocą, dodał - Wiesz co? Ja cię tutaj zostawię, bo muszę odpocząć. Ot, ludzka rzecz.
Od razu ruszył w stronę swojego ekwipunku, z którego wydobył śpiwór, który następnie rozłożył. Chwilę później zwalił się na niego i zasnął, a przed ostatecznym odpłynięciem dostrzegł jeszcze swoją Perełkę wesolo hasającą po pomieszczeniu.
-Jakie to urocze - pomyślał.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Nagle usłyszałeś Padparadżę.
-Przewiduję, że major Dewey będzie udawał że śpi i oglądał Perłę.

[Andreas D.]

Woj2000

Nie słuchaj jej. Przez naprawdę krótką chwilę popodglądał sobie jescze Perłę, po czym faktycznie zasnął.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Śni mu się Biała Perła i on na polanie pełnej kwiatów.

[Andreas D.]

Woj2000

Zatapia się w ten sen całkowicie. Odczuwa oniryczne doznania zapachu kwiatów, chłodnej bryzy i perlistego śmiechu swojej ukochanej.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Nagle wszystkie kwiaty zaczynają więdnąć jednocześnie.

[Andreas D.]

Woj2000

Zaczyna czuć niepokój, widząc to.