Statek Larsa i Defektów

[Andreas D.]

Woj2000

-Mam za swoje. -powiedział cicho, trzymając w ręce jej klejnot - Ale co poradzić, cała ta sytuacja mi się po prostu należała…
Po czym odstawił go ponownie do kieszeni i podszedł do Żółtej Perły najspokojniej i przyjaźnie, jak umiał.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta Perła tak jak wcześniej leży skulona w kącie, płacze, lamentuje i rozpacza.
-J-j-ja chc-c-e do s-swojej D-diament…

[Andreas D.]

Woj2000

Kuca siada koło niej i zaczyna mówić łagodnie:
-Byłaś z nią blisko, co? Wybacz za to wszystko, po prostu nie chciałem umrzeć za coś, czego nie zrobiłem…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-To przez C-c-ciebie t-t-tu j-j-jestem… J-j-ja chc-c-e do s-swojej D-diament…J-j-ja chc-c-e do s-swojej D-diament…

[Andreas D.]

Woj2000

-Tak, jest to po części moja wina, ale nie musiałaś się mnie łapać. Przecież cię wypuściłem. -dodał nieco ostrzej, lecz potem zwrócił się ponownie w łagodny sposób: - Może kapitan się zgodzi na wysadzenie cię na jednej z waszych kolonii. Wtedy będziesz mogła skontaktować się ze swoją panią…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła dalej lamentuje i puste słowa raczej nie robią na niej wrażenia.

[Andreas D.]

Woj2000

-Eh, kogo ja oszukuję? - zaczyna mówić do siebie - Przeze mnie dwa klejnoty mają zniszczone życia, z czego jeden stracił osobę, którą najwyraźniej kochał. ,Bill Dewey znowu ratuje dzień!"

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta Perła w rozpaczy zaczyna tulić nogę Deweya.

[Andreas D.]

Woj2000

Lekko się tym zdziwił. Patrzył się, jak jego nogawka moknie jej łzami.
-Jeśli tego pragniesz, to zemstę masz na wyciągnięcie ręki, moja droga. - powiedział ponuro, będąc ponownie napadniętym przez wisielczy nastrój.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Po chwili poczuł odepchnięcie i zobaczył Różową Perłę pocieszającą Żółtą.

[Andreas D.]

Woj2000

Przez chwilę popatrzył sie na tą scenę, po czym nieśmiało zwrócił się do Różowej.
-Mógłbym może… jakoś pomóc czy coś?

//zw na dłuższy czas, miłego GM-owania

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

// Dziękuję. //
Różowa tylko puściła Deweyowi zabójczy wzrok i kontynuowała pocieszanie Żółtej Perły.

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey zrezygnowany poszedł w stronę mostka, gdzie usiadł z iście wisielczym humorem. Czuł się (i co ważniejsze dla postrzegania przez innych, wyglądał) jak siedem nieszczęść.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Ktoś próbuje się skomunikować. Bill może odebrać.

[Andreas D.]

Woj2000

Bill postanawia podejść do komunikatora, jednak zanim odbierze wiadomość, pyta kapitana o zezwolenie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Larsa nie ma, jest pod pokładem zamknięty z resztą załogi i debatuje.

[Andreas D.]

Woj2000

Wiedząc, że będzie to najpewniej następny krok do stania się największą zakałą galaktyki, postanawia to odebrać.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

W komunikatorze pojawia się ona:

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey stanął jak wryty. Kojarzył ją z rysunku Perły. Była to Niebieska Diament. Miał rację; już nigdy nie uwolni się od klątwy wiecznego psucia innym szyków.
,Teraz pewnie naślę na Larsa obławę i wszyscy zginiemy" - pomyślał.

Z perspektywy Diament druga strona połączenia wyglądała jak milczący, umorusany łzami i krwią człowieczek, z którego twarzy można było wyczytać mieszaninę nienawiści do siebie, smutku i zaskoczenia.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Diament spojrzała ekspertowi od psucia życia głęboko w oczy i powiedziała:
-To… Ty jesteś Bill D-dewey?
W jej głosie można usłyszeć lekkie załamanie i próbę powstrzymania się od płaczu po każdym słowie.