Milan
-
- Dobranoc. - rozebrał się, poukładał ubrania by się nie pogniotły i również poszedł spać.
//W reakcję poproszę
-
Usnął, a w swym śnie znalazł się jakby w lochu. Usłyszał dziwny hałas.
-
Chyba nie był typem aż takiego ryzykanta, ale zależy to od hałasu. Jak on brzmiał?
-
Jakby dzwonienie łańcuchów i… odbijanie piłeczki?
-
Jeśli to duchy grające w ping ponga, to nie mógł tego przegapić. Powoli i ostrożnie ruszył w kierunku przedziwnego dźwięku.
-
Wydawało mu się przez moment, że rzeczywiście widzi ducha, ale jednak nie. Zobaczył za to Kiarę, przykutą do ściany i odbijającą piłeczkę tenisową. Dziewczyna wyglądała na znużoną i poobijaną.
-
Przerażająca tortura. Podszedł do dziewczyny i spróbował uwolnić ją z kajdan.
-
Ledwie potrafił nimi ruszyć. Kiara chyba nawet tego nie poczuła. Zaklęła.
— Pierdolone wampiry. -
- To wampiry cię tu zamknęły? - zapytał, ale chyba niepotrzebnie - Wiesz gdzie znajdę klucz?
-
Dziewczyna odetchnęła.
— Jeszcze zaczynam słyszeć głosy. Chyba za mocno mi wpieprzyli.
Zaśmiała się kwaśno. -
Z niej nic nie wyciągnie. Samemu ruszył na poszukiwania klucza.
-
— Kto śmiał mi rozmowę przerywać?!
Usłyszał skądś srogi głos. -
Trochę go to pytanie przeraziło. Zamiast odpowiadać, postanowił się schować i to jak najszybciej.
-
Korytarzem przeszedł wkurzony facet z laską w ręku. Kiara zamarła, gdy przechodził. Na moment zrobiło się cicho. W oddali LJ słyszał kłótnię.
-
Skradając się, ruszył w kierunku w którym poszedł mężczyzna
-
Nagle naprzeciw facetowi wyszła jakaś osobliwa ekipa. Humanoidalny kocur z myszą na ramieniu oraz kowboj zastawili drogę wkurzonemu facetowi. Co najciekawsze, to mysz miała najwięcej do powiedzenia.
-
Przysłuchiwał się tej przedziwnej rozmowie z zainteresowaniem w ukryciu
-
Facet wyglądał na wkurzonego, jednak bezczelna mysz usiłowała go przekonać, że ma mocniejszą głowę. Jakieś zrządzenie losu sprawiło, że koleś dał się przekonać na konkurs w piciu i zniknął z myszą. Kot i kowboj ruszyli dalej korytarzem.
-
“Dziwne”, pomyślał. W poszukiwaniu klucza cofnął się w kierunku miejsca z którego przyszedł człowiek o lasce.
-
Idąc w tamtą stronę szedł niemal krok w krok z kotem i kowbojem. Zatrzymali się przed celą Kiary. Kot jak gdyby nigdy nic wyciągnął, a raczej wyrwał drzwi z zawiasów.
