Donia
-
Bez większego zastanowienia wyciągnął czwartą od lewej.
-
Trzymał w ręku kartę opisaną jako Powściągliwość. Wróżbita złapał go za rękę i pokierował go na stół.
— Odwrócona Powściągliwość, hm? Musisz strzec się niewyżytej kobiety. Jeśli się jej nie oprzesz, będziesz tego żałował. Weź kolejną. -
- Była w tarocie taka karta jak powściągliwość? - zastanowił się przez chwilę, po czym zdał sobie sprawę że to może być jakiś inny rodzaj kart wróżebnych. Sięgnął po siódmą od prawej.
-
//była, znalazłam na wiki
Wyciągnął tym razem Koło Fortuny.
— A to akurat proste. Uważaj na zakłady i hazard. Ostatnio w Mitrze ktoś nieopatrznie postawił swoją duszę i przegrał. No to teraz ostatnie. -
Spróbował wycelować bliżej środka. Dwudziesta pierwsza od lewej.
-
— Szóstka buław? To sugeruje kogoś konkretnego w Talii. Ale tu musiałbyś spytać mojego brata, nie pamiętam jak tam teraz w tamtym kolorze wygląda.
-
- O który kolor konkretnie chodzi? - orientował się mniej więcej w znaczeniu poszczególnego koloru dla “statusu” ale sporo mogło się pozmieniać od czasu go Lawrence Senior tu podróżował.
-
— Och, no tak. O Trefle. Mój brat jest Treflem, więc na pewno będzie wiedział, jak to aktualnie wygląda na dworze.
-
- Wiesz że jestem kolejnym Norrysem który odwiedził krainę. Możesz mi opowiedzieć co się zmieniło od czasu mojego ojca?
-
— A na czym ci zależy? Też na kobietach?
-
Podrapał się po karku i nerwowo się uśmiechnął. - Nienoniecznie… Bardziej chodziło mi o to co się w Talii pozmieniało.
-
Wróżbita roześmiał się.
— No tak, tak. Wiem, że Annabelle i Blackwood wylecieli z talii. Właściwie z nimi to dziwna historia. Deus się wyniósł. -
- Blackwood… On był z Rivu, prawda? Tego psychiatryka?
-
— Tak, dokładnie. W Riv się ładnie pozmieniało. Co jakiś czas Patrycja ma dyżur i pomaga.
-
- Będę musiał i tam zajść, prędzej czy później. No nic, dzięki za wróżbę i informacje. Chciałbym cię jeszcze poprosić o twoją kartę.
-
Wróżbita potasował talię i wyciągnął pierwszą kartę z wierzchu.
— Czy to twoja karta? -
Chwycił kartę i spojrzał na nią z uśmiechem.
- Niezła sztuczka. -
— Niech ci droga błogosławi.
-
- I tobie również. - odpowiedział uśmiechem i wyszedł z namiotu. Rozejrzał się po miasteczku namiotowym.
-
Powoli wstawał dzień. Wizyta u wróżbity nieco zajęła. Przy zagrodach pracowało więcej ludzi, LJ wypatrzył Daggera trenującego rzucanie nożami.
