Donia
-
- Okej. To ja pogapię się na ciebie. - oparł brodę o lewą dłoń i zaczął kontemplować dziewczynę, tak jak robił to ze sztuką w swojej galerii.
-
Kiara dolała sobie wina i też zamarła w obserwacji. Oczywiście nie całkiem. Po dłuższej chwili położyła dłoń na jego policzku.
— Jesteś jak obraz, ale to chyba nie znaczy, że dasz mi po łapach jak cię dotknę, co? -
- W tej galerii można dotykać eksponatów. ~ - położył dłoń na jej dłoni
-
Przechyliła się w jego stronę, odstawiła kieliszek i kciukiem wolnej dłoni przesunęła po jego ustach.
— Taki seksowny eksponat pozostawiony bez opieki? A co, jeśli cię ktoś ukradnie? -
Również nachylił się w stronę dziewczyny - To złodziej będzie najszczęśliwszym człowiekiem na ziemi ~
-
Kiara w końcu złączyła ich usta. Przez te truskawki smakowała naprawdę słodko. LJ miał wrażenie, że ktoś się na nich patrzy.
-
Byli w restauracji, więc było to dość prawdopodobne. Położył dłoń na jej policzku i zatopił się w pocałunku.
-
Pachniała winem i czymś, czego jednak nie potrafił od razu skojarzyć, ale przyjemnie mu się kojarzyło. Urwała niedługo po tym pocałunek i westchnęła.
— To co, bierzemy wino na wynos i idziemy gdzieś indziej? -
- Z przyjemnością. Starczy nam ta butelka, czy bierzemy następną?
-
— Ty się znasz na winie, to decyduj.
-
- Hmm… - obrócił resztki jakie zostały w butelce. - Raczej nie. Kelner! - zakrzyknął, ale nie jakoś głośno, w kierunku kelnerki - poprosimy jeszcze jedną butelkę. Może być to samo.
-
W sumie słusznie, bo nie była daleko. Butelkę przyniosła bez słowa, zabrała kieliszki i życzyła miłego wieczoru.
-
Pozdrowił ją skinieniem głowy, wstał od stołu z butelką wina i podał rękę dziewczynie.
-
Kiara w tym czasie z gwinta skończyła poprzednią. Ruszyli do wyjścia.
— To dokąd masz ochotę się wybrać? -
- To twoja okolica, pokaż mi coś ciekawego.
-
Pociągnęła go do czegoś w stylu kompleksu sklepowego. Trochę pochodzili po schodach, ale po niedługim czasie dotarli na dach. Rozciągał się z niego widok na jezioro, odbijające księżyc i ostatnie ślady po zachodzie słońca pozostałe na niebie. Kiara z jakiegoś schowka wyciągnęła koc.
-
Pomógł jej go rozłożyć po czym usiadł i spojrzał się w kierunku jeziora - Piękny widok…
-
— Nie powiem, chyba mój ulubiony. I to o każdej porze dnia i nocy.
-
- Doprawdy, wszystko może być dziełem sztuki… - wpatrzony w krajobraz, objął dziewczynę
-
Oparła głowę o jego ramię.
— Coś ci się płyta zacięła troszkę, brzoskwinku.
