Chiron
-
Wskazał na nie swoim kompanom ruchem głowy i sam również się doń skierował.
- Można wiedzieć, co to? - zagadnął miejscowych, wskazując na ich kubki. -
“Przybysze, widzę,” Odparł jeden z ów miejscowych, podnosząc kubek i pokazując go Zavirowi. Obecnie był on pusty, poza jakimiś fusami na dnie. “Jesteśmy w procesie wróżenia z napojów gorących. Możecie się przyłączyć, jeśli pragniecie.”
-
- Wróżenia? - powtórzył. - Masz na myśli, że czytacie z tych fusów przyszłość albo coś w tym guście?
-
“Można tak to ująć,” Odparł centaur, wzruszając ramionami. “Aczkolwiek fusy służą jedynie ułatwiając Widzącemu połączenie się z matrycą losu. Nie są absolutnie niezbędnym elementem.”
“Ale mamy w ten sposób dodatkowy powód na wypicie czegoś energetycznego,” Wtrącił się inny. “Dwie pieczenie upieczone na jednym ogniu, jak by to ujął mięsożerca.”
-
- Zainteresowani? - zagadnął swoich kompanów, bo jemu było wszystko jedno, zwłaszcza, jeśli to miejsce nie oferowało żadnych rozrywek.
-
“Nie wiem czy chcę znać swoją przyszłość…” Odpowiedział Młody po chwili namysłu. “Ale jeśli chcecie znać swoją, chętnie się przysłucham.”
“Miałeś ukryte w statku jakieś piwo? Bo reszta z nas piła tylko wodę.” Thraug podszedł do lady, mimo że była dla niego niemal komicznie za wysoka. “Dajcie co tam macie do pica, potem możecie sobie wróżyć.”
-
Zaśmiał się, właśnie na taką reakcję swojego kompana licząc. Również zamówił lokalny trunek, decyzję o tym, czy wróżyć, czy nie odkładając na później.
-
“Zazwyczaj pobieram opłatę zarówno za napoje jak i przepowiednie,” Powiedział barman, napełniając dwa kubki za pomocą maszyny. “Ale dla nowych klientów zadowolę się obietnicą modlitwy za moje zdrowie. W wypadku złamania obietnicy możecie się spodziewać umiarkowanej zemsty niebios.” Z całkowicie poważną miną położył jeden kubek przed Thraugiem, drugi przed Zavirem.
Zawartość naczyń zdecydowanie nie była kawą czy herbatą, ale też żadnym alkoholem jaki Zavir by kojarzył. Płyn był jaskrawo pomarańczowy i lekko musujący, jakby ktoś zmieszał sok pomarańczowy z wodą gazowaną. I podgrzał mieszankę lekko, jak można było się przekonać podnosząc kubek.
-
- Za owocną przeszłość w fusach. - mruknął z lekkim uśmiechem na ustach i pociągnął łyk napoju, ciekaw jego smaku.
-
Napój był… słodko-kwaśny? Zavir nie miał za bardzo porównania gdyż nie pił niczego podobnego od kiedy pamiętał. Najbliżej temu było do drinka energetycznego, ale z jakiegoś powodu ten napój uderzył go jako bardziej naturalny od puszkowanych cieczy sprzedawanych na Plutonie.
“Eh, zawsze to jakaś odmiana od filtrowanej wody,” Skomentował Thraug kiedy jednym łykiem wypił swój kubek. Na jego dnie faktycznie zostały fusy, rozprowadzone dość równomiernie. “Nie widzę tam nic, a ty Szczęściarz?”
-
Dopił resztę napoju, aby również móc zajrzeć.
- Fusy. To na pewno. Jeśli coś znaczą, to nie mam pojęcia co. -
“Trzeba mieć do tego oko,” Powiedział barman, po czym odebrał krasnalowi kubek i uważnie się w ów naczynie wpatrzył. “Tak… widzę światło w twojej przyszłości, przyjacielu. Dni tułaczki po kosmosie dobiegają końca. Dopełnij ostatniej obietnicy jaką złożyłeś, a dostaniesz to czego szukasz.”
Thraug przewrócił oczami. “Takie przepowiednie to mogę dostać wszędzie. Ta pasuje do każdego kto dużo podróżuje, a raczej wiesz że to robię skoro jestem tu. Ale dobra, dostaniesz swoją modlitwę kiedy wrócę na statek. Dopijasz, Zavir?”
-
Nie miał już nic do wypicia, ale bez słowa podał tubylcowi kubek, aby i z niego mógł wyczytać przyszłość. Czy cokolwiek innego.
-
“Hm, układ tachionów jest dość odmienny od tego twojego towarzysza,” Centaur zamyślił się, wpatrując się w dno. Po chwili jego wyraz twarzy przeszedł ze zdziwienia w strach, wręcz przerażenie. “Na dwanaście konstelacji… omeny pokazują, że nie tylko nie znajdziesz czego szukasz, ale twoja podróż doprowadzi wielu innych do ruiny. Tylko z wielkim trudem będziesz mógł zachować życie, a nawet wtedy stracisz kogoś z kim utworzyłeś więź. Takiej ponurej przepowiedni nie dałem jeszcze nikomu stąd i tylko jednemu przybyszowi.”
-
- Wiesz, do tej pory znany jestem jednak bardziej ze swojego szczęścia, więc chyba trochę przesadziłeś. - odparł z uśmiechem, zwłaszcza, że nie uwierzyłby w żadną przepowiednię, jaka by tu padła, nawet jeśli miałby wedle niej dostać fortunę czy zostać władcą jakiejś planety.
-
“To poważna sprawa,” Wróżbita spojrzał się na Zavira z ponurą miną. “Zaawansowane metody odczytywania losu nie mylą się ciężko. Normalnie bym tego nie oferował i w zasadzie nie wiem czy powinienem, ale… czy musicie wyruszać z powrotem na swoją podróż? Czy nie lepiej zerwać z losem zostając w bezpiecznym miejscu, jednostki astronomiczne od wszelkich potencjalnych zagrożeń?”
-
- Gdybym się na to zgodził, tamci dwaj zatłukliby mnie we śnie, więc bez obrazy, ale ruszymy dalej… Ale i tak dzięki za troskę, teraz na pewno będziemy na siebie bardziej uważać.
-
“Twój wybór, przybyszu,” Odparł wróżbita, kręcąc lekko głową. “Umywam ręce z twojego losu, a także ze wszystkich których ze sobą pociągniesz.”
“Mogę wziąć tą odpowiedzialność na siebie, bo faktycznie nie mam zamiaru tu zostawać,” Powiedział Thraug, wstając z siedzenia. “Idziemy?”
-
- Jeśli o mnie chodzi, to jak najbardziej. - odparł i spojrzał na trzeciego członka załogi, aby upewnić się, czy i on ma zamiar się już zbierać.
-
Młody wydawał się rozkojarzony, wręcz nieobecny duchem. Dopiero po chwili zauważył spojrzenie Zavira. “O, racja. Chodźmy. Im krócej tu zostajemy tym lepiej.”
