“No więc, pojawili się bez ostrzeżenia, z paru stron i z wyraźnym celem,” Zaczął ochroniarz. “Musieli chyba się wcześniej przyczaić gdzieś w mieście, bo nie było żadnego desantu. Przepchnęli się przez tłum, strzelali w sufit i postrzelili jednego gościa co stanął im na drodze, ale chyba nikogo nie zabili. Nikomu za bardzo nie chciało się zaczynać strzelaniny raz że są nieźle uzbrojeni, a dwa że… no…”

W tym momencie, zanim Alexandrowi udało się dostać do Augusa, do sali marszem wszedł szereg żołnierzy. Wszyscy nosili ciężkie pancerze pomalowane na niebiesko, lecz ich bronie były różne, od pistoletów plazmowych po wyrzutnie rakiet. Rozstawili się półokręgiem wokół wyjścia, poza jednym który wyszedł bliżej do tłumu. Albo nosił on sporych rozmiarów pancerz wspomagany albo był gorylem na sterydach, gdyż o metr przewyższał kogokolwiek innego w pomieszczeniu. Gdy przemówił jego głęboki głos był wyraźnie słyszalny przez hełm i pomimo ogromu sali.

“W imieniu Błękitnej Straży nakazujemy przerwanie uroczystości. Stwierdzono stan zagrożenia infekcji Mrokiem. Wszyscy jesteście w niebezpieczeństwie.”

Spróbował mu się wyrwać. Teraz już nie mógł liczyć na broń palną, musiały mu wystarczyć własne pięści.

“Może niż tobie się wydawało,” Prychnął Thraug. “Ma przeszłość jak każdy, i najwyraźniej użył jej części żeby trochę się powłóczyć. Nie wiem czemu nie chce o tym rozmawiać, ale nie chce rozmawiać w zasadzie o niczym dotyczącym siebie. Chyba po prostu taki jest z natury.”

Napisanie raportu poszło automatycznie i dość szybko, sprawdzenie wiadomości jeszcze szybciej. Poza spamem który lokalna SI na szczęście posortowała był jedynie oficjalny rozkaz zajęcia garnizonu na Surturze, wraz z gratulacjami od paru osób ze sztabu generalnego. Nie było nic czego Han już nie wiedział.

Bez problemu opuścił pustawe lądowisko i wzniósł się nad księżycową powierzchnię. Na tej części globu była ona surowa, naturalna, nawet urokliwa na swój sposób. HK był w stanie widzieć pobliski krajobraz dość dobrze ze wzgląd na swój doskonały wzrok i słabe oświetlenie jakie dawała wisząca w zenicie Ziemia, szara kula na czarnym niebie. Widok obudził w androidzie namiastkę ciężkich do zidentyfikowania emocji, być może z poprzedniego życia, jednak nie miał czasu nad nimi dumać - lot był krótki i statek już po chwili zbliżał się do zbocza krateru Letronne.

- Robimy to szybko, ale jeśli tym razem opór będzie za duży to po prostu się cofamy i rozwalamy im łajbę. - poinformował najbliższych piratów, po czym podniósł nieco głos, aby usłyszeli go pozostali: - Weźmiemy ich żywcem, skoro się poddali. Ale jeśli to kolejna pułapka to strzelajcie tak, żeby zabić, bez rozkazu.
Przez chwilę namyślał się, czy nie odciągnąć Sandersa na bok i nie porozmawiać z nim o tych, którzy stchórzyli, ale odłożył to na później. Takich ludzi mu nie potrzeba, nie w załodze abordażowej, więc później odeśle ich do innych, mniej bojowych zadań. Z tym pozytywnym akcentem, że będzie w ogóle jakieś “później” kazał zająć wszystkim miejsca, sam również się ustawił, przygotował broń i kazał otwierać drzwi, zastanawiając się czy załoga przywita ich białą flagą i rękoma w górze, czy ogniem zaporowym.

//Dziwnie tak robić przeskok, ale jak chcesz

Flint był dość zmęczony, więc nie rozmawiał z drużyną wiele więcej. Położył się spać na umiarkowanie wygodnej pryczy, spał przez całą marsjańską noc i to tak mocno, że jego nowi towarzysze musieli go obudzić. Mieli zaraz wyruszyć na misję, a koordynaty dobrze znali. Pozostało tylko dokonać przygotowań osobistych, jak wybranie ekwipunku i może umycie się przed wyjściem, choć podobno publiczne prysznice nie były tu w najlepszym stanie.

Kruk wszedł na orbitę stacjonarną, bezpośrednio nad kraterem Piazzi, w którym mieściło się największe miasto planety. Statek naturalnie nie był na tej wysokości sam, ale Aedanowi udawało się utrzymać bezpieczną odległość od innych statków które też raczej nie szukały okazji do kolizji.

“Ah, Ceres, stolica poszukiwaczy przygód i wolnych piratów,” Ruani powiedziała sztucznie rozmarzonym tonem, opierając się o ścianę mostka. “Wiesz dlaczego? Bo przybywają tu wszyscy nieudacznicy którym nie udało się znaleźć wysoko płatnej roboty i wydaje im się, że ktoś ich wybierze z tłumu morderców który czeka na powierzchni. Mówię tu o nas, na wypadek gdyby to nie było jasne.”

//Będę kontynuować w nowym temacie. Zaraz zrobię Chiron//

“Znakomicie,” Sierżant powiedział z uśmiechem. “Załóżcie wasze spadochrony i ustawcie się przy wejściu. Jeden za drugim, obojętnie jak byle się nie bić o zaszczyt bycia pierwszym na dole.”

Nigdzie nie było nic na wzór fizycznej mapy - najwyraźniej wyszły z użycia w przeciągu poprzedniego stulecia, albo kultyści nie trzymali takich rzeczy na każdym statku. Udało się natomiast dobrać do dziennika pokładowego, który był jednak tak niedbale prowadzony jak zabezpieczony. Najwyraźniej kuter był w wielu miejscach na przestrzeni ostatnich paru lat, zawsze wracając do bazy w “Ganymed”, która musiała być miejscem przebudzenia Tsara. Ta informacja byłaby niezwykle przydatna, gdyby tylko znał on dokładne dane obrotu asteroidy aby określić jej obecną pozycję. Bez takowej wiedzy lub dostępu do sieci, była ona w zasadzie bezużyteczna.

Kosmo-ekonomika była dość skomplikowana, lecz Kyllar miał w niej trochę doświadczenia. W pierwszej godzinie rejsu miał już całkiem dobre miejsce, czy może raczej orbitę okołosłoneczną do zasadzenia się.

//Przeskakujemy na Sylvię jak tylko założę temat