Port [Złotobrzeg]
-
- Brzmi jak okazja do wielkiej bitwy. A im większa bitwa, tym większa chwała. Postaram się dowiedzieć czegoś więcej o tym wszystkim, może rzeczywiście będzie to warte naszego czasu.
-
- To ja się zajmę sprzedaniem łupów i niewolników w takim razie. - powiedział Wulig, po czym zaczął poganiać załogę. - Żwawo nie mamy całego dnia.
-
Haggard zaś rozejrzał się za Krasnoludką. Miał przeczucie, że mogłaby mu się ona przydać w poszukiwaniu informacji i znalezieniu zatrudnienia dla bandy nordyjskich najemników.
-
Hadrot od razu gdy okręt dobił do brzegu, wyskoczyła na pomost. Nie zamierzała się przykładać do rozładowywania całego ładunku jej dotychczasowych kompanów, bo ona była tutaj tylko pasażerką na gapę. A skoro już dotarła tam gdzie chciała, nie pozostało jej nic innego niż podziękować i ruszyć w swoją drogę.
— Do zaś, panowie! — Zawołała, lekko żartobliwie salutując im i odeszła w głąb portu.
//Tak, jestem świadom postu Kuby nad moim. //
-
Zobaczywszy Krasnoludkę, Haggard natychmiast ruszył za nią.
- Idziesz ze mną. - rzucił w jej stronę i dodał po chwili. - Przyda mi się twoja pomoc, a jeśli zrobisz to, czego oczekuję, dostaniesz swój udział w złocie. -
Hadrot
Przed wypadem wgłąb portu powstrzymał cię Haggard.
-
Zbladła nieco, widząc Haggarda zastępującego jej drogę.
— Widzisz, bardzo bym chciała, ale muszę pędzić w swoją stronę, haha… — Zaśmiała się nerwowo. — …Sam widzisz, ha, ha. -
Krzesimyśl & Nikll
Krzesimyśl właśnie spojrzał na Drakonida.
-- Jaszczurko, nie szukam kłopotów. – Krzesiek wziął w obie swoje łapska ciupagę.
-- Natomiast wyglądasz teraz jakbyś był kłopotami. – Krzesimyśl spojrzał jeszcze raz na martwego żółwia. Nie wyglądało to za ciekawie dla niego. Z smoczkiem nie ma wiele szans w uczciwej walce, więc pierwsza opcja to ucieczka lub ewentualna walka. Krzesimyśl zaczął rozglądać się i powolutko cofać się z tego miejsca. Do odważnych świat należy a on nie był głupio odważnym. -
- Byłabyś martwa, gdyby nie my. Gdyby nie ja. - mruknął, mierząc ją wzrokiem. - Spłać ten dług, a pozwolimy ci odejść, jeśli to tego chcesz.
-
— Ha, faktycznie… — Przeczesała niecierpliwie włosy ręką, widząc że chyba z jej planu szybkiego odłączenia się od jej przymusowej kompanii pozostaną nici. — W takim razie powiedz, co mogłabym dla Ciebie zrobić? W końcu nie ma co odkładać rzeczy na później, co?
,W końcu chciałabym mieć to jak najszybciej z głowy…" Dodała w myślach z rezygnacją.
-
- Potrzebujemy informacji. Idziemy. - odparł, zarzucając na głowę kaptur peleryny. Ruszył wzdłuż nadbrzeża, szukając wzrokiem karczmy, których raczej nie powinno tu brakować.
//Tak jak pisałem, przeważnie trzyma większość ekwipunku na drakkarze, także teraz poza ubraniami wziął ze sobą tylko sztylet, jeden toporek do rzucania i dwa do walki w zwarciu.// -
Hadrot × Haggard
Nord ze swoją towarzyską bez problemu natknął się na karczmę, których tutaj pełno. Szyld wskazywał nazwę “Pod Rekinem”, a nieopodal wejścia siedzieli zwykli chłopi grający na drewnianej skrzyni w kościanego pokera. Znalazła się też tajemnica ogłoszeń, gdzie też widniały kartki z informacjami.
-
// @Rozsierdzone-Czako //
//chcesz kontynuować?//
-
@Piechuur
// Absolutnie szefie -
Krzesimyśl
Nie zdążyłeś uciec ze sklepu, a wkroczyła do niego trójka gwardzistów miejskich uzbrojona w arkebuzy.
- Gleba! Na ziemię! Ręce na widoku! - krzyknął jeden z nich, a reszta wymierzyła z flint raz w Ciebie, a raz w drakonoida. -
Krzesimyśl
Krzesimyśl odłożył powoli ciupagę i wystawił swe ręcę.
- Jestem turystą, dopiero co wszedłem. - Krzesimyśl nie był niczego winny i nie zamierzał robić sobie z straży wroga na dzień dobry. Ba nawet świetnie że oni się pojawili. Oni zajmą się jaszczurką a on będzie mógł w spokoju uciec z miejsca zdarzenia.
- Od razu ostrzegam z góry, pies gryzie i im dłużej we mnie celujecie tym gorzej to znosi. Dajcie mi minutę by go uspokoić i w tym czasie możecie zająć się Jaszczurką. – Krzesimyśl poprawił swoje okulary. -
- Wszystko wytłumaczysz na przesłuchaniu przed kapitanem gwardii miejskiej! - krzyknął jeden ze strażników i zakuł twoje nadgarstki kajdanami za plecami.
- Psa skonfiskować. Będzie dowodem rzeczowym dla sądu generalnego! - usłyszałeś, a jeden z gwardzistów rzucił siatkę na twojego psa. Kiedy skończyli z tobą, wzięli się za drakonoida. -
Krzesimyśl
Mogło być gorzej. W Szczygłowej monarchii najpierw by go pobito a potem pytano. Całkiem cywilizowana sytuacja, jakby znowu był w Wielkim Księstwie Cerro. Pozostaje zdać się na osąd władzy i nie robić głupich rzeczy. Jak uśmiechać się, Wyzywać funkcjonariuszy i pytać o prawnika. -
Straż wyprowadziła skutego Krzesimyśla prosto do portu skąd odeskortowała go do lochów, podobnie poczyniła z drakonoidem, choć w jego przypadku strażnicy zdecydowali się na kilka kopnięć nim wyszli ze sklepu.
//Zmiana tematu, zacznę w lochach//
-
///Ta jest szefie//
