Góry Granitowe

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tylko kogoś, czy tego koniokrada, o którym wspomniałeś?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Mówiłeś, że nigdy o nim nie słyszałeś, więc ktokolwiek, kto mógłby być tak żałosnym, żeby skupiać swoje życie na kradzieży tych zwierząt.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Widziałem jednego gościa, który szedł w kierunku obozowiska bandziorów, a to, że prowadził ze sobą pięć koni i sam jechał na szóstym uznałem za warte zapamiętania. To było dwa dni temu i nie widziałem, żeby do tej pory stamtąd wyjechał, a przynajmniej nie tą samą drogą, więc raczej możesz założyć, że wciąż da się go dopaść.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐O, to się przyda. Dzięki. ‐ Z uznaniem pokiwał głową. ‐ Mógłbyś wskazać kierunek?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Musisz wrócić na poprzednią trasę, a potem kierować się w gorę i na wschód. Prędzej czy później znajdziesz zadbaną ścieżkę, wtedy się nie zgubisz, ale musisz wiedzieć, że to właśnie tam zaczyna się terytorium bandziorów, więc mogą Cię zauważyć albo od razu kropnąć.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Jest jakaś inna droga, czy wiesz tylko o tej?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Gdyby była inna, to bym Ci o niej powiedział.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Pokiwał głową, po czym wyciągnął do niego rękę.
‐Dzięki, ta informacja mi się przyda.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Do usług. ‐ odparł Colton, wyciągając do Ciebie swoją prawicę. ‐ Powodzenia, Czaszko.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Uścisnął mu dłoń.
‐Tobie życzę tego samego. Nadmiar też się przydaje.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Uchylił Ci kapelusza i wrócił do obozowiska, gdzie zaczął siodłać konia. Najwidoczniej i on nie zabawi tu za długo.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No cóż, z kolei “Czaszka” ruszyła zgodnie ze wskazówkami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Colton nie kłamał, więc po jakimś czasie rzeczywiście odnalazłeś ścieżkę prowadzącą w górę, choć ostrzegał Cię, że idąc tędy, będziesz narażony na ataki bandytów, którzy będą mogli Cię wypatrzyć z daleka, przez co stracisz element zaskoczenia.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Liczyło się więc tylko jego szczęście i to, czy może przekonać bandytów do swojej racji. Ah, zachciało się być żołnierzem‐najemnikiem‐dyplomatą…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mimo to dotarłeś dość daleko, aż usłyszałeś pierwsze rozmowy. Dość głośne, więc słyszałeś niektóre słowa, po których, oraz ogólnym tonie wypowiedzi, zyskałeś pewność, że bandyci nie mogą spodziewać się ataku, skoro toczą tak spokojne i luźne pogawędki.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Pora więc na próbę skradania się dalej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Konno czy z buta?//

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Z buta.///

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jeśli wiedzieli o Twojej obecności, to nie dawali tego po sobie poznać. Ty zaś spokojnie skryłeś się za jedną z większych skał i mogłeś dostrzec nieco niżej obozowisko składające się z ogniska, paleniska i kilku namiotów, a pośród nich pięciu mężczyzn, z czego jeden mógł być poszukiwanym przez Ciebie koniokradem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

O ile w ogóle on tutaj był. W okolicy były ślady kopyt?