Los Angeles

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kiwnął głową i pobiegł tam, wchodząc do pomieszczenia z bronią gotową do strzału, ale po chwili nogi jakby się pod nim załamały.
‐ O mój Boże… ‐ wydukał tylko i cofnął się o kilka kroków.

[Kubeł1001]

Reichtangle

‐Co znowu?! ‐ podszedł zobaczyć na własne oczy co się stało. Jednocześnie trzymał się za ranne ramię i zaciskał zęby. Krwawienie udało się zatrzymać, jednak ból wciąż był nie do zniesienia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po strzelającym do Was mężczyźnie nie został nawet ślad, za to byli wysłani przez Ciebie szturmowcy, wszyscy rozwleczeni na podłodze pomieszczenia, z czego przynajmniej jeden został śmiertelnie postrzelony, pozostali zostali raczej pobici do nieprzytomności.
//Żadnego narzekania, mam pomysł na zajebistego NPC i Twojego nowego nemezis.//

[Kubeł1001]

Reichtangle

Stał spokojnie, nic nie mówiąc, a o burzy w jego umyślę świadczył tylko nerwowy tik w lewym oku. W końcu powiedział cichym głosem, nie wiadomo czy do siebie czy do reszty:
‐Jak udało mu się uciec? Mieli przewagę dwóch do jednego, a do tego on był bardziej skupiony na nas.
Rozejrzał się po mieszkaniu, szukając wskazówek, które pozwolą odgadnąć my co tu się stało i gdzie uciekł wróg.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jedynym tropem był balkon, a na nim ‐ obecnie rozwinięta lina, sięgająca samej ziemi.

[Kubeł1001]

Reichtangle

Spróbował ocucić jednego z nieprzytomnych szturmowców.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Spędziłeś na tym dobrych kilka minut, najwidoczniej oberwał dość solidnie, ale ostatecznie odzyskał przytomność i potarł bolącą szczękę, unosząc się nieco na drugiej ręce.

[Kubeł1001]

Reichtangle

‐Jak to możliwe, że wam uciekł?!

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To nie był człowiek. ‐ mruknął i skrzywił się z bólu. Najwidoczniej tan czynność przyprawia go o spre cierpienie, ale mimo to kontynuował: ‐ To była cholerna jednoosobowa armia.

[Kubeł1001]

Reichtangle

‐ Przecież mieliście broń. Co to, kule się go nie imają? Czy był sam? Został chociaż ranny? ‐ Zerknął na postrzelonego człowieka, oceniając czy można mu jakoś pomóc.

[Kubeł1001]

Zohan666

Joshua obudził się w środku porzuconej naczepy, która znajdowała się gdzieś na przedmieściach. Wstał, porozciągał się i wyszedł z niej. Ile trupów pałęta się po okolicy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Reich:
Inni ludzie, zapewne z przeszkoleniem medycznym, już do niego dopadli i zajęli się nim, więc nie ma takiej potrzeby.
‐ Jak weszliśmy do środka to czekał na nas… Nie było kiedy i jak strzelać, wpadł pomiędzy nas wszystkich, zaczął kopać, uderzać pięściami i kastetami… Tylko jeden zdążył oddać do niego kilka strzałów, ale ten wyrwał mu broń, strzelił do niego i uciekł.
Zohan:
W zasięgu wzroku widzisz ich osiem, w tym sześć zwykłych Szwendaczy i dwóch Świeżych, choć jeden z nich może też być Sprinterem, z tej odległości ciężko Ci to ustalić na pewno.//

[Kubeł1001]

Reichtangle

Machnął na niego ręką i skupił się na rannym:
‐Co z nim? Czy trzeba go szybko przewieźć do bazy?

[Kubeł1001]

Zohan666

No cóż, udał się w stronę tam gdzie było ich najmniej lub wcale.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zohan:
Im więcej ludzi kiedyś, tym więcej Zombie teraz, a więc skierowałeś swe kroki na zdewastowane przedmieścia.
Reich:
‐ To oczywiste, że powinien obejrzeć go lekarz, ale jego stan jest stabilny. ‐ odparł medyk, opuszczając zawinięte dotąd rękawy. ‐ Wracamy, kontynuujemy misję czy podejmujemy pościg?

[Kubeł1001]

Reichtangle

Zaczął przechadzać się po mieszkaniu i myśleć na głos:
‐ Pościg może być ryzykowny, nie wiadomo czy ten niewierny po raz kolejny nas nie zaskoczy. Nie zapominajmy też, po co tu przyszliśmy, żeby przetrwać potrzebujemy zapasów. Aczkolwiek nie możemy pozwolić sobie na bezkarne krzywdzenie któregokolwiek z nas. Nie uniknę tłumaczenia się zwierzchnikom z poniesionych strat, ale jeśli sprowadzimy tego ateistę jako więźnia lub przynajmniej zabijemy go, będę nieco usprawiedliwiony. Tak…pościg jest kuszącą propozycją. ‐ Wskazał na towarzysza ‐ Jesteś pewien, że ranny może przez pewien czas pozostać tutaj?
//W ogóle, który z członków oddziału został ranny?//

[Kubeł1001]

Zohan666

Skoro są zdewastowane, to pewnie nic tu ciekawego nie będzie. Zatem szedł przez nie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zohan:
Na ulicach rzeczywiście, nic zbytnio nie ma, może poza kilkoma chodzącymi w różnych kierunkach Zombie w łącznej liczbie trzech. No, chyba że więcej czaiło się w budynkach lub w ogóle poza Twoim zasięgiem wzroku.
Reich:
//Jakiś szeregowy szabrownik.//
‐ Może, ale na pewno nie sam. ‐ odparł, przygryzając wargę. ‐ Nawet osłabiony Zombie dorwałby go bez problemu.

[Kubeł1001]

Reichtangle

//Szabrownicy nie brali udziału w ataku od strony balkonu. Wysłał tylko Rogera i Lawrenca//
‐ Ty… ‐ wskazał na pobitego fanatyka ‐ … i ty Jeremy, zostaniecie tu i zajmiecie się rannym. Przekażcie szabrownikom, żeby sprawdzili to mieszkanie. Skoro ktoś tu mieszkał muszą tu być jakieś zapasy. Jeśli dacie radę, przeszukajcie następne pomieszczenia. Gary, Thomas i Charles pójdą ze mną, za tamtym grzesznikiem. ‐ Z powrotem wyszedł na balkon i za pomocą lornetki przeczesał okolicę w nadziei, że jeszcze dojrzy wroga na ulicy.

[Kubeł1001]

Zohan666

Spróbował je jakoś ominąć i przy okazji nie zbliżał się do budynków.