Madryt
-
//Obydwa//
-
Ktokolwiek siedział w kokpicie tamtego F-16 potracił celnie posyłać ożywieńców do diabła, bo w miejscu, gdzie spadły jego prezenciki, nie było nic poza gruzem, lejami po bombach i tego typu oznakami, że Z-Com i tę część miasta zaczął równać do poziomu gruntu razem ze wszystkimi zgnilcami, które się w niej znajdują. Jeśli zaś chodzi o pozostałe Zombie, to nie wypatrzyłeś wiele, łącznie może pięćdziesiąt sztuk, ale to głównie zwykłe Zombie, czasem kilku Świeżych i Sprinterów, nic wielkiego, a do tego rozproszeni są po całej okolicy, w mniejszych i większych grupkach, czasem pojedynczo.
-
Skoro zrzucił bomby tam to może zrzucić i tu. Ale mógłby mnie też zauważyć! Wyciągnął latarkę w razie czego i patrzył w którą stronę leci myśliwiec.
-
Właśnie robił nawrót i powinien przelecieć tuż obok Ciebie, chyba że nagle zmieni kierunek.
-
Spróbował dać mu znać, że ktoś żywy tu jeszcze jest, skakał, machał rękami i mrugał latarką w jego stronę.
-
Wzleciał nieco wyżej, wykonując beczkę, co chyba mogło oznaczać, że Cię zauważył, ale chwilę później odleciał. Nie wiedziałeś czy to przez brak paliwa, amunicji czy czegoś innego, mogły to być też rozkazy z góry lub chciał zameldować komuś o Tobie.
-
Sprawdził swoje zapasy.
-
Niewiele się w nich zmieniło.
//Nie licz na to, że będę po tym czasie pamiętał Twój ekwipunek, rzuć okiem na Kartę Postaci i po sprawie.// -
//cringe jak nie robisz sobie zapiskow w notatniku kto ma jaki ekwipunek//
A więc usiadł na dachu, wyciągnął butelkę wody, napił się i czekał. -
//No bywa.//
Ugasiłeś pragnienie, ale nic poza tym. Możesz czekać tak jeszcze dość długo, bo nawet jeśli pilot zamelduje o jakimś pojedynczym ocalałym, to ani nie ma pewności, że ktoś się pojawi, ani tym bardziej nie ma co liczyć, że stanie się to natychmiast. -
Warto tu jeszcze poczekać, więc trzeba by było sprawdzić możliwe wejścia na dach i zejścia.
-
Dostać się tutaj można właściwie na dwa sposoby, tak samo można też stąd wyjść, a mianowicie albo zejść na dół schodami, które tu prowadziły, albo skorzystać z metalowych schodów przylegających do ściany bloku, choć te urwały się na samym dole, od ziemi dzieliło je tam może sześć lub pięć metrów, musiałbyś ryzykować skok i uraz nogi lub spróbować przeskoczyć na balkon. No i skoro tam konstrukcja była na tyle słaba, aby się zerwać, to i nie miałeś gwarancji, że nie uszkodzi się gdzieś indziej, gdy będziesz po niej schodził.
