Warszawa

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sluzak:
Nie potrafisz zbytni chodzić po ścianach lub przebijać się przez mury, więc jedyna droga to prosto jak w mordę strzelił w kierunku większej ulicy.
Krzysiulka:
Sam jego pęd go zabił, gdy nabił się na miotłę niczym na włócznię, choć przy okazji złamał jej prowizoryczny grot.
Bog:
Nie zemdlała.
‐ Wszyscy tak mówią. I co? Niby mam Cię teraz wypuścić, żebyś wskazała swoim koleżkom, gdzie leży ten azyl?
Wiewiur:
//No, nareszcie.//
Niestety nie, był dzień, więc zapalone światło, świeczka lub coś w tym guście jest raczej bez sensu.

[Kubeł1001]

sluzak4

Biegnie na pałę i stronę bezpiecznej ulicy.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

// Myślałem, że wcześniej napisałem normalnie :v //
Wszedł więc ostrożnie do środka.

[Kubeł1001]

Bogkatolicki0

spojrzała na niego
‐ więc co zamierzasz ze mną zrobić?

[Kubeł1001]

krzysiulka10

szuka czegoś ostrego by zaostrzyć miotłę

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sluzak:
No taka bezpieczna to ona nie była, bo Zombie się po niej kręciły…
Bog:
‐ Patrząc na tę giwerę to chyba logiczne, nie?
Wiewiur:
Zamknięte drzwi postanowiły stanąć Ci na drodze.
Krzysiulka:
Nic tu takiego nie było.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Spróbował je jakoś wywarzyć.

[Kubeł1001]

krzysiulka10

wyrywa resztki drewna tak by kij był choć trochę ostry.

[Kubeł1001]

Bogkatolicki0

‐Tsa
posmutniała lekko
‐ nie ma innego wyjścia?

[Kubeł1001]

sluzak4

Ucieka

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sluzak:
Pobiegłeś ulicą w przeciwną stronę, Zombie były zbyt wolne, żeby Cię dogonić, albo po prostu miały to gdzieś.
Bog:
‐ Trzymanie Cię tu do wymyślania czegoś innego niż śmierć?
Krzysiulka:
“Trochę” to bardzo dobre określenie.
Wiewiur:
Poddały się dopiero po trzeciej próbie, Ty zaś wpadłeś do środka razem z nimi.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Pozbierał się i rozglądnął szybko, wycofując się w stronę wyjścia gdyby jakiś szajs miał wyskoczyć na niego z cienia.

[Kubeł1001]

Bogkatolicki0

‐Tak, może być, zgadzam się na wszytko !
powiedziała ciszej ‐ byle byś mnie oszczedził

[Kubeł1001]

sluzak4

Spojrzał gdze jest.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sluzak:
Na ulicy, po bokach której są małe sklepiki osiedlowe i bloki.
Bog:
‐ Połóż całą broń i ekwipunek na ziemi, a potem czekaj.
Wiewiur:
Właściwie to nie było żadnego cienia, a nawet można by rzec, że jest całkiem jasno.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Zaczął rozglądać się po pomieszczeniu, gotowy do jakiejś reakcji na otoczenie.

[Kubeł1001]

Bogkatolicki0

położyła cały ekwipunek na ziemi, poza rewolwerem którego schowała między piersiami

[Kubeł1001]

sluzak4

Podszedł do pierwszego sklepu obejrzał go.

[Kubeł1001]

krzysiulka10

wchodzi do wentylacji i przez wentylacje na dach

[Kubeł1001]

Kuba1001

Krzysiulka:
Zacznijmy od tego, że wentylacja była tak brudna i ciasna, że nie masz szans na przeciśnięcie się.
Sluzak:
Jakiś pospolity spożywczak.
Bog:
Nie minęła nawet minuta, a już usłyszałaś za sobą kroki, ewidentnie dwóch osób.
Wiewiur:
Pusto. Dosłownie. To pomieszczenie to definicja pustki, nic tam nie ma.