Warszawa

[Kubeł1001]

sluzak4

Spojrzał gdze jest.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sluzak:
Na ulicy, po bokach której są małe sklepiki osiedlowe i bloki.
Bog:
‐ Połóż całą broń i ekwipunek na ziemi, a potem czekaj.
Wiewiur:
Właściwie to nie było żadnego cienia, a nawet można by rzec, że jest całkiem jasno.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Zaczął rozglądać się po pomieszczeniu, gotowy do jakiejś reakcji na otoczenie.

[Kubeł1001]

Bogkatolicki0

położyła cały ekwipunek na ziemi, poza rewolwerem którego schowała między piersiami

[Kubeł1001]

sluzak4

Podszedł do pierwszego sklepu obejrzał go.

[Kubeł1001]

krzysiulka10

wchodzi do wentylacji i przez wentylacje na dach

[Kubeł1001]

Kuba1001

Krzysiulka:
Zacznijmy od tego, że wentylacja była tak brudna i ciasna, że nie masz szans na przeciśnięcie się.
Sluzak:
Jakiś pospolity spożywczak.
Bog:
Nie minęła nawet minuta, a już usłyszałaś za sobą kroki, ewidentnie dwóch osób.
Wiewiur:
Pusto. Dosłownie. To pomieszczenie to definicja pustki, nic tam nie ma.

[Kubeł1001]

sluzak4

Wchodzi

[Kubeł1001]

Bogkatolicki0

‐cholera już ? powiedziała cicho
czekała aż dojdą

[Kubeł1001]

krzysiulka10

jakby to napisać moja postać próbuje wydostać się z wentylacji wdychając powietrze i robić ruchy mięśni rąk i nóg oraz ruchów bark i kolan

[Kubeł1001]

Kuba1001

Krzysiulka:
Zajebiście, szkoda tylko, że do niej nie wlazła, bo byłoby to niemożliwe.
Sluzak:
Drzwi zamknięte.
Bog:
‐ Ręce do góry, obie! ‐ krzyknął jeden, drugi poparł go milczeniem i odgłosem odbezpieczanej broni.

[Kubeł1001]

Bogkatolicki0

Podniosła ręce do góry
Z trudem powszytrzymywała się od piszczenia.

[Kubeł1001]

sluzak4

Przeszukuje inne sklepy i szuka broni. Chodzby deski.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Nawet drzwi nie ma?

[Kubeł1001]

krzysiulka10

idzie szukać jakiś innych drzwi by wyjść

[Kubeł1001]

Kuba1001

Krzysiulka:
Drzwi, którymi tu wszedł, to całkiem niezła opcja.
Wiewiur:
Nie no, są. Poza tymi, którymi tu wlazłeś, są dwa, jedne na wprost i drugie po Twojej prawej.
Sluzak:
Następny sklep, do którego trafiłeś, niby był otwarty, ale także ogołocony do czysta, a przez to mogłeś co najmniej pobawić się w wyrywanie wspomnianych desek z szafek.
Bog:
‐ Całą broń, jaką położyłaś na ziemi, odkop do nas.

[Kubeł1001]

sluzak4

Wyszedł i się rozglądać.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

Podszedł do tych po prawej i ostrożnie je otworzył.

[Kubeł1001]

krzysiulka10

woli nie iść tam więc szuka tylnego wejścia lub okna z tyłu

[Kubeł1001]

Bogkatolicki0

odwołała broń do nich
miała nadzieje nadzieję że nie złamała kuszy, wyrobienie nowej trochę by zajęło
‐ pasuje ?