Waszyngton

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Spokojnie, nie jestem jednym z tych świrów żrących ludzkie mięso. Sam z nimi walczyłem. ‐ powiedział.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ta? To co robisz w tym zapomnianym przez Boga i ludzi miejscu? ‐ zagadnął jeden z najemników, dalej celując do Ciebie ze swojego karabinu.
‐ Pewnie stara się przeżyć, jełopie, a Ty mu to utrudniasz. ‐ odparł za Ciebie inny żołnierz, uderzając lekko otwartą dłonią tamtego w głowę. ‐ Opuścić broń, szeregowy. Nie wygląda mi na zbira, a jeśli tak, to wszystkich nas nie zabije.

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Po co miałbym was zabijać? Mam tylko pistolet, a wy macie cholerny czołg. Poza tym przekonałem się o waszej sile ognia, kiedy to omyłkowo wzięliście mnie za kanibala i przez to musiałem uciekać przed waszym ostrzałem. Gdybym was zaatakować, to nawet nie byłoby tej rozmowy. ‐ odpowiedział.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Dobrze gada, ale lata praktyki uczą, że nie ufa się każdemu spotkanemu w lesie. Kim jesteś, co tu robisz i tak dalej? ‐ zapytał dowódca tych kilku najemników, prowadząc bardziej coś na kształt przesłuchania niż towarzyskiej rozmowy.

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Graham Pomeroy, szukam kół do mojego pickupa, gdyż przednie koła złapały gumę i do niczego się nie nadają. I może medyka, bo rannego przewożę. ‐ odpowiedział.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Możliwe, że załatwimy Ci te koła, ale że przed apokalipsą nic nie było za darmo, to teraz tym bardziej. Ale nie jesteśmy wymagający, jeśli chodzi o zapłatę. I co to za ranny?

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Pamiętacie, jak wspomniałem o kanibalach? Udało mi się jednego z nich wziąć w niewolę, więc jeżeli potrzebujecie jakichś informacji, to mogę wam tego więźnia oddać. I radziłbym wam się pospieszyć z medykiem, jeżeli chcecie przesłuchać kanibala. Stracił sporo krwi od rany postrzałowej brzucha.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ty zostajesz, oni Cię pilnują, a ja idę pogadać z szefem. ‐ odparł prowadzący z Tobą rozmowę najemnik, zostawiając Cię wraz z resztą, którzy nie spuszczali z Ciebie ani wzroku, ani luf broni. Na szczęście tamten wyrobił się dość szybko, wracając do Was z wieściami.
‐ Idziesz Ty, ja i kilku żołnierzy, a za nami ubezpieczenie. Zarobisz kulkę jeśli tylko krzywo spojrzysz albo zobaczymy jakichś upie**olonych w błocie kanibali czających się w zaroślach, jasne?

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Jasne. ‐ odpowiedział, po czym poprowadził najemników do swojego pickupa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I tak ruszyliście łącznie w szóstkę, choć pewnie za Wami szło to całe “ubezpieczenie”, o którym mówił najemnik.
Samochód o dziwo stał na miejscu, ale był pusty, Ty zaś mimowolnie poczułeś zimne objęcia strachu, bo teraz tamci mogą rozwalić Cię bez żadnych oporów, myśląc że ich okłamałeś.

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Cholera jasna, przecież postrzeliłem tą k**wę w brzuch, a ta zemdlała. Dobra, ch*j z tym. Powinniśmy wypatrywać śladów krwi, może uda nam się ją znaleźć. ‐ powiedział mocno zdenerwowany z przeczuciem, że za chwilę zostanie przerobiony na ser szwajcarski.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Śmiało. ‐ odparł ten, z którym rozmawiałeś do tej pory, rozkładając szeroko ramiona. ‐ Szukaj. My tu sobie poczekamy.

[Kubeł1001]

antekk5

Co zrobić, ze względu na to, iż najemnicy mu nie pomogą (prawdopodobnie), zaczął szukać śladów krwi. Wiedział, że jest dosyć słabym medykiem, także ślady o znalezienie śladów krwi nie trudno. Chyba, że kanibal, który mu uciekł, jest genialnym chirurgiem i podczas, gdy Graham uciekał, ten sobie zszył rany.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Biorąc pod uwagę ich ubiór i wyposażenie oraz ogólną aparycję to raczej nie ma co na to liczyć. Niemniej, odkryłeś nikłe ślady krwi, prowadzące rzecz jasna do lasu, gdzie kobieta pewnie szukała schronienia u reszty swoich współplemieńców.

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Trop prowadzi do lasu. Wątpię w to, że mi pomożecie, także idę sam. ‐ powiedział, po czym ruszył w kierunku lasu, z przygotowanymi pistoletem i maczetą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Poszukiwania nic nie dały, ale pewnie musiałbyś je kontynuować, wiedząc ile możesz potencjalnie razy zostać zastrzelony przez najemników za Tobą, ale to dopiero wołanie jednego z nich przerwało Twoje bezowocne poszukiwania.

[Kubeł1001]

antekk5

Zawrócił i poszedł w kierunku najemników, oczekując albo śmierci, albo przełomu w poszukiwaniu zbiegłego kanibala. Albo jednego i drugiego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jak widać, nie ma tu potencjalnego źródła informacji, o którym nam mówiłeś, a nasz szef nie lubi, kiedy wraca się z pustymi rękoma… ‐ powiedział dowódca oddziału i w tym momencie byłeś niemalże pewien, że Cię zastrzeli. ‐ Dlatego mamy dla Ciebie umowę. Pomożemy naprawić samochód, podzielimy się zapasami, zapewnimy Ci nawet ochronę na jakiś czas albo pozwolimy się z nami włóczyć, jeśli uznamy Cię za dość wartościowego, ale w zamian masz nam skołować przynajmniej jednego żywego kanibala, jasne? Nie damy Ci żadnej pomocy, ale wynagrodzimy po fakcie. Umowa stoi?

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Brzmi niebezpiecznie… ale ch*j, i tak jestem trupem. Umowa stoi! ‐ ochoczo odpowiedział.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ W takim razie ruszaj, my przez kilka dni, albo nawet dłużej, nie ruszamy się z miejsca, więc łatwo znajdziesz nasz obóz. Niedługo podjedzie nasz transporter i zabierze ten Twój szrot, spróbujemy go naprawić. I powodzenia.