Syberia

[Radiotelegrafista]

// Aż się niecierpliwię. //

Niemrawo podniósł głowę i zaspanym wzrokiem powiódł dookoła:
— Gdzie? — Zapytał, rozglądając się.

[Vader]

Podsunął mu butelkę pod nos, by ten koniecznie ją zauważył.

[Radiotelegrafista]

Szeroko otwarł oczy i chwycił szkło w dłonie. Zaraz obrócił się na plecy, by napić się wymarzonego trunku, ale wtedy dostrzegł niepasujący element układanki - Lenin. Nie zmieniając pozycji zatrzymanej w połowie ruchu, powiedział nieco niepewnie: — No cześć. —

[Vader]

-No hej. Jak się spało?
Zgrywał niewinnego, obserwując ruchy towarzysza.

[Radiotelegrafista]

— Dobrze, a jak się wartowało? — Odpowiedział, starając się nie tracić spokojnej miny.

[Vader]

-Jakieś wycie wilków w okolicy, ale nie było większych problemów. Ognisko było dobrym pomysłem, więc - wskazał na butelkę - chciałem się ci odwdzięczyć.

[Radiotelegrafista]

Zmrużył oczy, podejrzliwie patrząc na butelkę.
— Nasikałeś? — Zapytał, po czym podsunął szyjkę do nosa, wąchając.

[Kubeł1001]

//- Leniniksie co dodałeś do mojego magicznego napoju?
- Nie tykałem Twojego napoju pedale.
- Leniniksie!
- Naszczałem!//

[Vader]

-A jak sądzisz?

[Radiotelegrafista]

– Nasikałeś. –

[Vader]

-No to jesteś w błędzie.

[Radiotelegrafista]

— Czyżby? — Przysunął butelkę bliżej twarzy.

[Kubeł1001]

Cóż, uryną nie śmierdziało, to na pewno.

[Radiotelegrafista]

— To naplułeś? — Przeniósł wzrok z butelki na Lenina.

[Vader]

-Nie.

[Radiotelegrafista]

A więc Oleżka przysunął butelkę do warg i bardzo, ale to bardzo ostrożnie napił się kropli wywaru Lenina.

[Vader]

-Ale ja nie polecam tego pić - odparł Lenin. - Miałeś się do tej butelki odlać, bo na dworze jest tak zimno, że jaja odpadają. Ja jak na razie tylko sprawdzałem rozmiarowo, czy pasuje.

[Radiotelegrafista]

// Muszę Ci przyznać, pięknie to rozegrałeś. //

Momentalnie odsunął butelkę jak najdalej od siebie i wypluł wszystko, co tylko dotknęło jego warg. Obrzucił Lenina pogardliwym spojrzeniem, twarz miał wykrzywioną w obrzydzeniu: — Chuj jesteś, wiesz? —

[Vader]

-Wiem, że nim jestem. A na dodatek jestem strasznym żartownisiem - usiadł sobie wygodnie. - Za to to, co jest w butelce, to jest jedynie rozpuszczony śnieg. Może i jestem okropnym towarzyszem, ale nie jestem potworem.

[Radiotelegrafista]

— I dlatego jeszcze nie szukasz autostopu gdzieś na poboczu. — Oleżka zażartował i wstał z łóżka. Tego dnia pominie śniadanie: — Będziemy dzisiaj polować czy mam się zając zbieraniem opału? — Zapytał towarzysza.