Karta Postaci
-
-
-
-
-
tadeusz999POSTAĆ GŁÓWNA
Imię: Ral‐Tal
Nazwisko: (brak)
Rasa: Ork.
Pseudonim: (brak)
Charakter: Zazwyczaj egoista. Rozmowny. Okrutny dla mu okrutnych. Przyjazny dla mu przyjaznych. Okrutny dla gnębiących niewinnych. Uwielbia pracę umysłową i fizyczną, uważa ją za jeden z podstawowych cnot. Nie znosi lenistwa. Lubi odpoczynek ‐ ale kreatywny, no chyba że osoba odpoczywająca jest chora i musi leżeć w łóżku. Nie znosi nudy.
Wiek: 43 lata.
Towarzysz: Dwóch niewolników ‐ Hobbitów ‐ kupił ich kiedyś na targu niewolników w Nowym Gilgasz, próbowali oni okraść stoisko handlarza tytoniowego i tak stracili za karę wolność. Bohater im ufa i dostają oni za zajmowanie się jego chatą jedzenie a nawet i pieniądze. Mają na imię Lote i Enher, 24 wiosny na karku, są kuzynami, ich rodzice nie żyją, nie potrafią walczyć ani nie znają żadnego rodzaju magii jednakże są świetnymi złodziejami, mimo że raz wpadli ‐ o jeden za dużo, jak widać. Zna się i nawet kumpluje z większością Orków w wiosce.
Majątek + nieruchomości: Drewniana chata w wiosce na południu Księstwa Orków. 155 sztuk złota.
Historia: Urodził się w jednym z miast w Księstwie Orków jako syn zwykłego żołnierza. Matki nie znał. W wieku jedenastu lat jego ojciec zginął a on sam musiał wychowywać się na ulicy. W wieku szesnastu lat zaciągnął się do armii Księstwa Orków. Zakończył służbę po kilku latach. Później zainteresował się Magią i wiedzą naukową. Nauczył się Magii Umysłu i Próżni od jednego z Magów w Verden za cały swój dorobek uzbierany w wojsku i pracę dla Maga. Zamieszkał w jednej z pozornie spokojnych wiosek na południu Księstwa Orków, gdzie mieszkał jego znajomy z wojska, który powiedział mu że ma chatę na sprzedaż w promocyjnej cenie. Jego celem było doskonalenie się w wiedzy. Kupił niewolników‐hobbitów na targu w Nowym Gilgasz, szukając osób które będą mu pomagać w różnorakich eksperymentach. Teraz dalej mieszka w wiosce i prowadzi swoje badania.
Umiejętności: Magia Umysłu na poziomie zaawansowanym. Magia Próżni na poziomie podstawowym. Umiejętność walki jednoręcznym mieczem. Wielka siła fizyczna. Rozumność prawdopodobnie większa niż przeciętny ork. Dobre przyswajanie wiedzy naukowej i magii.
Wady: Powolny. Mało zwinny, nie potrafi się chociażby wspinać. Nie potrafi walczyć dwuręcznym orężem co u innych orków może być podstawą, więc taka odmiana. Słabo strzela z łuku. Słabo strzela z kuszy. Słaby słuch.
Specyfikacje: Bardzo lubi pić świeżą… wodę z pobliskiego strumienia. Dużo je, szczególnie lubi warzywa, chociaż eksperymentowanie w kuchni zostawia swoim Hobbitom.
Zawód: Mieszkaniec wioski w Księstwie Orków, niegdyś żołnierz.
Ekwipunek: Jedynym jego ekwipunkiem na dalekie wyprawy jest miecz jednoręczny, dość mizernej jakości skórzana zbroja, trochę złota i jakieś warzywa do jedzenia. Resztę rzeczy, a jest ich dużo, zostawia w chacie.
Wygląd: Silny fizycznie i potężnie zbudowany nawet jak na Orka. Nie posiada włosów. Wysoki. Długie nogi. Wielkie stopy. Długie ramiona i wielkie ręce.
Ubranie: Pożółkłe beżowe spodnie, brązowa koszula na klatkę piersiową. -
-
tadeusz999
Imię: Mortesch.
Nazwisko: Dallinosch.
Rasa: Człowiek.
Pseudonim: "TenPojeniecCoDrzeJapęOJakieśZielskoNaTargowisku" ‐ popularne głównie wśród mieszkańców Argentu.
Charakter: Trochę pojeny na punkcie uprawy chrzanu, potrafi czasem gadać tylko o tym lecz wbrew pozorom to nawet po szerszym poznaniu potrafi być w miarę normalny. Agresywny.
Wiek: 22 lata.
Towarzysz: Wuj imieniem Harban który mieszka wraz z nim, koleś jednak jest uzależniony od tytoniu i nie pracuje za dużo, dlatego główny bohater musi go utrzymywać.
Majątek + nieruchomości: Mała plantacja chrzanu i chata niedaleko miasta Argent, 60 sztuk złota.
Historia: Urodził się w Księstwie Ludzi jako syn farmera który sprzedawał swoje plony w Argent a niezbędne minimum do przeżycia zostawiał sobie. W wieku trzynastu lat, gdy jego rodzice nieoczekiwani zmarli w wypadku wozu konnego, przejął cały interes. Jednak gdy nie skończył jeszcze czternastu dostał fioła na punkcie chrzanu, który rósł u jego ojca i zaczął uprawiać tylko go. Utrzymuje się ze sprzedaży chrzanu do teraz, a sprzedaje go głównie w mieście Argent, którego mieszkańcy dostają bladej ku*wicy od ciągłego wołania “Chrzanu, chrzanu!” i aż dziw bierze, że sprzedawca jeszcze nie dostał tam od kogoś w mordę.
Umiejętności: Świetnie uprawia chrzan, potrafi tańczyć i wykopywać małe dołki w Ziemi.
Wady: Słaby kucharz, wojownik i mag.
Specyfikacje: Lubi pić wino.
Zawód: Plantator chrzanu.
Ekwipunek: Troszeczkę chrzanu i złota, drewniana maczuga jako broń.
Wygląd: Dość słabo umięśniony, niski, małe stopy, małe dłonie, krótkie ramiona. Coś pomiędzy Goblinem a Krasnoludem jeśli chodzi o wzrost, mimo że jest człowiekiem. Karłowatość podobno odziedziczył po pradziadku.
Ubranie: Zielona koszulka, szare spodnie, granatowe buty. -
-
-
-
-
-
-
-
-
EtherImię: Krodiquam
Nazwisko:
Rasa: elf 3/4, człowiek 1/4
Pseudonim: Derkacz
Charakter: Chaotyczny dobry. Czyni to, co pozostaje w zgodzie z jego sumieniem, nie zwracając uwagi na oczekiwania innych. Podąża własnymi ścieżkami, lecz jest miły, uprzejmy i życzliwy. Wierzy w dobro i porządek, ale nie przejmuje się nazbyt prawami oraz ograniczeniami. Nienawidzi, gdy ktoś zmusza do czegoś innych lub ich zastrasza. Stosuje się do własnego kodeksu moralnego, który – choć nacechowany dobrocią – nie zawsze musi pozostawać w zgodzie z oczekiwaniami społecznymi (dobro serca i swoboda ducha).
Wiek: 30
Towarzysz:
‐ Koń.
‐ Żywiołak ziemi (Jak na zdjęciu. Budulcem jest biały kamień, z którego zbudowana jest większość Hammer. Znajomość magii ziemi ‐ średnio zaawansowany).
Majątek + nieruchomości: 500 sztuk złota.
Historia:
Derkacz miał nudne życie. Jego początek był wręcz wymarzony ‐ jako syn bogatego kupca, do tego wykazując spore zdolności magiczne ‐ nie miał problemu, aby zostać terminatorem w Gildii Magów. Jednak gdy jego rówieśnicy walczyli na wojnach, przelewali krew wrogów i własną, hartując tym samym ostrze swej chwały ‐ pozostawało mu słuchać i marzyć, że pewnego razu, także i on wykuje swoją historię. Wyrzekł się najlepszych lat swego życia, poświęcając młodość na długoletnie studia i ślęczenie nad księgami. Lecz przyciągała go nagroda ‐ jego własny grimuar. Teraz, gdy ukończył naukę u magów w Hammer ‐ już jako członek Gildii, wyruszył na poszukiwanie przygód.Umiejętności:
Potrafi czytać i pisać.
Średnie umiejętności władania bronią białą ‐ jednoręczną
Zwinny.
Wysoka charyzma.Magia ziemii ‐ poziom mistrzowski
Wady:
Niska umiejętność obsługi broni dystansowych.
Niskie umiejętności obsługi broni drzewcowych i dwuręcznych.
Słaba wytrzymałość ‐ Derkacz nie nawykł do podróżnego życia.Specyfikacje: Grimuar ‐ mag przelewa swoją magiczną moc do księgi – im jest ona grubsza – czyste kartki nigdy się nie kończą – bardziej zapisana różnymi zaklęciami i notatkami, tym większa potęga danego maga. W razie konieczności można zawsze spalić albo jakoś inaczej wykorzystać tę czy tamtą stronę, by uzyskać potężny efekt, ale wszystko ma swoją cenę… (na przykład ‐ spalając stronę z kulą ognia ‐ nie tylko traci się umiejętność jej wykonywania, ale także i wspomnienia jej dotyczące).
Zawód: Mag ‐ członek Gildii Magów.
Ekwipunek: Na szyi ‐ znak Gildii. Laska ‐ długa na siedem stóp. Księga do nauki magii ognia na poziomie średnio zaawansowanym (“Kule ognia dla opornych”), a także podręcznik do nauki alchemii na poziomie średnio zaawansowanym (“I ty możesz się tanio naje**ć”) Solidny stalowy nóż. Grimuar ‐ łańcuchem przyczepiony do pasa.
Wygląd: 175 cm, 65 kg, jasna skóra. Krótkie ciemne włosy i krótki ciemny zarost. Średnio umięśniony, lecz jego mięśnie, wykute na nudnych ćwiczeniach nie mogły równać się z mięśniami, wykutymi przez trudy życia.
Ubranie: Materiałowe spodnie, wełniana koszula, na niej lekki, zdobiony, skórzany pancerz. Pancerz przecina kilka skórzanych pasów, na nich zawieszone są woreczki głównie z ziołami i innymi składnikami, a także kilka fiolek z różnymi, już gotowymi miksturami. Wysokie, wzmocnione buty, skórzane rękawice. Dodatkowo ZWYKŁY płaszcz z kapturem.
Żywność ‐ Bochen chleba, bukłak z winem, drugi z wodą. Kilka suszonych ryb i mięsa.
-
-
-
-
