Miasto Gilgasz.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Zgaduję, że skoro o jedzeniu nie wspomniałeś to zdoła też pomieścić tyle co taki przeciętny Hobbit? 5‐6 posiłków dziennie?

[Kubeł1001]

Angel_Kubixarius

Także najrmnik udał się przez miasto szukając tegoż adresu by zgłsić się na służbę

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
‐ Dla takich jak Ty są trzyosobowe, czteroosobowe i pięcioosobowe. ‐ wyjaśnił, powoli tracąc cierpliwość.
Wiewiur:
‐ Doskonale. Jeszcze dziś wyślę do Ciebie mojego człowieka.

//Nie wiem, to facet przecież będzie.//
‐ Zapisać się na wolny termin.
FD_God:
‐ Mniej więcej, choć zależy od tego, jak obfite te posiłki są.
Angel:
Znalazłeś jego dom, pozostaje wejść do środka.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐Dej cokolwiek.

[Kubeł1001]

Angel_Kubixarius

Zapukal do drzwi.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

** Gdurb **
‐ Będę czekał. Do widzenia.‐ Wyszedł z miasta, i ruszył w kierunku swojej kuźni.

** Tarn **
‐ To zapiszcie mnie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
‐ W jednym trzyosobowym jest wolne miejsce.
Wiewiur:
Nic się nie zmieniło od Twojego wyjścia.

Skinął głową i sięgnął po jakiś notatnik, którego kartki przewracał, czytając je w skupieniu.
‐ Najbliższy wolny termin to tak za jakieś… pięć miesięcy. Pasuje?
Angel:
Może i odpowiedzi nie było, ale słyszysz kroki.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

** Gdurb **
Czekał więc, na człowieka, który miał do niego przyjść.

** Tarn **
‐ Czy to jakiś żart?‐ Chce wręczyć strażnikom 500 sztuk złota.‐ Na pewno znajdzie się jakiś wolny termin, jutro, lub pojutrze.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

‐Gdzi on?
//Jaka pora?

[Kubeł1001]

FD_God

‐Standardy Hobbitów są dosyć wysokie, a jak wiadomo tym to nigdy za wiele jedzenia.

[Kubeł1001]

Angel_Kubixarius

Czekał cierpliwie pod drzwiami

[Kubeł1001]

Kuba1001

Angel:
Otworzył Ci Hobgoblin odziany w skórzaną zbroję, z maczugą zakończoną kulą nabijaną kolcami w jednej dłoni. Poza tym orężem cały był obwieszony nożami i sztyletami, nie tylko noszonymi przy pasie, ale też na piersi lub plecach.
‐ Czego? ‐ spytał, lekko uderzając kulą maczugi w otwartą dłoń.
FD_God:
Nim coś odpowiedział, otrzymał swoje zamówienie, a jednocześnie na dół stoczył się szlachcic, tłumiąc ziewnięcie pod wąsem i przecierając lewe oko.
Wiewiur:
Zapewne trochę to zajmie.

‐ Najbliższy jest za pięć miesięcy. ‐ odparł niewzruszenie, omijając wzrokiem złoto, podobnie jak jego kompan.
Max:
‐ Korytarzem do końca, później w prawo, pierwsze drzwi na lewo. ‐ wyjaśnił.
//Przedpołudnie.//

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Poszedł tak i ‐ Jak zwykle ‐ wszedł od tak.

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

** Gdurb **
Zabrał się za wykuwanie drugiego miecza, nie miał lepszego sposobu na zabicie czasu.

** Tarn **
Dołożył drugie tyle.

[Kubeł1001]

Angel_Kubixarius

‐ Ja do Camelaina jeżeli to nie wy…
Wyciagnąl miecz
‐ To schowajcie swoja małą pałę i wypad…
Przygotowal w drugiej skrytej w szacie dloni zaklecie oslepienia by uzyc go gdyby hobgoblin czegoś próbował oprócz rozmowy.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No to teraz śniadanko i można będzie się chyba zbierać.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Alek
Wypił jeszcze jednego, ale ten przewodził się w drugiego i po tym przestał. Założył maskę i spróbował wstać.

Jayna
‐Już jesteśmy! ‐ Krzyknęła do Nirgaldczyka z uśmiechem.

[Kubeł1001]

Rafael_Rexwent

Kuba1001 pisze:Rafael:
‐ Smoczy Dar. ‐ odparł z namysłem. ‐ Masz wielkie szczęście przyjacielu. Smoki obdarzają nim nielicznych. Bowiem otrzymanie od Smoka cząstki samego siebie z jego własnej woli to wielki zaszczyt.

Rafael

• ‐ Wiem. Równie dobrze mógł mnie przecież wtedy zabić i zjeść. Tylko jakbyś wtedy dzisiaj wytrzymał w samotności? * ‐ zapytał z uśmiechem Łak.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
Tym razem nikt nie opierdzielił Cię za brak manier, bo nikogo w środku nie było.
Wiewiur:
No i kujesz.

//On to złoto z dupy bierze? Fajna umiejka. Skoro miał w karcie tysiąc złota, wcześniej chciał dać im po pięćset na łebka, a teraz podwaja stawkę to już traci złoto, a z tego co pamiętam, to już trochę wydał.//
Angel:
‐ Co Ty chcesz od szefa? ‐ spytał, mając zapewne na myśli Camelaine’a.
FD_God:
Nie przedłużając, każdy z Was najadł się i napił, a szlachta opuściła lokal, oczywiście regulując rachunek u karczmarza.
Taczka:
‐ Wysłanie ich za Tobą było konieczne?

No cóż, nie było to aż tak trudne, jak Ci się wydawało.
Rafael:
‐ Wbrew pozorom, mam wielu przyjaciół.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Wyszedł na miasto i poszedł do jakiejś karczmy się napić za te pieniądze.