Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
‐ Tutaj już Cię zostawiam. ‐ rzekł Kas’im wracając w kierunku rozległych pustyń Nirgaldu ‐ swojego domu.
‐Mhm. Żegnaj. ‐ Ruszył w stronę pałacu Baryxa.
Pomijając kontrolę i podróż uliczkami Ur w końcu trafiłeś pod pałac.
Jeśli nie było straŻników po prostu wszedł do środka.
Więc ten…Wszedłeś do środka.
Skierował się w stronę pomieszczenia gdzie zwykle widzial lorda. Zapukał i wszedł.
Lord już tam czekał, czytając jakąś książkę.
//kto by przypuszczał że napiszę// ‐Doobra, dobra biorę!
Sprzedawca czekał na 190 sztuk złota.
Niechętnie daje to 190 sztuk złota.
I otrzymałeś ludzkiego, wysokiego i postawnego niewolnika, już rozkutego z łańcuchów.
Do siebie. ‐Chyba dałem się naciągnąć. Do niewolnika ‐Jak cię zwą?
‐ Rossw. ‐ odpowiedział krótko.
‐ Heh. To miło ja się nazywam Mathias Viax herbu rdzawa tarcza.
Kiwnął głową nieco zdezorientowany. Chyba nie spodziewał się takiego traktowania.
‐Witaj, lordzie. Wróciłem z Zerowiska.
‐ To wiedzę. ‐ rzucił krótko. ‐ Jakieś refleksje? Przemyślenia?
‐Nie… Ale z tego co pamiętam miałeś mnie zapoznać z resztą twoich wesołych kolegów. No… I jeszcze chciałbym dopracować te magię ognia.
‐ Oczywiście, ale najpierw prześpij się trochę, zjedz coś i odśwież się. Chętnie usłyszę o Twoich wyczynach na Żerowisku.
‐Tak, tak. Chciałbyś może łeb verosmoka? Nie mam zbytnio co z nim zrobić. //te uczucie kiedy nie wiesz czy iść do siebie czy poprosić lorda o dostęp do łaźni
