Miasto Ur

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Położyła się więc do spania.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Nie wiedziałeś, bo nigdy tego nie robiłeś, a przekonać możesz się tylko w jeden sposób…
Taczka:
Zimitarra niestety nie dołączył do Ciebie zbyt szybko, więc zasnęłaś sama. Spokojnie przespałaś całą noc w miękkiej pościeli, na wielkim łożu, również budząc się w samotności. Z tego, co zauważyłaś przez wielkie okna, z których odsłonięto zasłony, niedawno zaczęło świtać.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Kiedy udało jej się wstać z tego wielkiego łoża, to wyszła z pokoju poszukać Zimtarry.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szukanie jednej osoby w tak wielkim pałacu, w którym byłaś gościem od zaledwie kilku dni i nie poznałaś nawet połowy jego pomieszczeń, mogłoby zająć cały dzień, rozsądniej byłoby zapytać o to jakiegoś sługę czy strażnika, których było pełno.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Drumen “Ogórek” al‐Malik
A i owszem, poszukał więc jakiegoś żebraka, który siedział w miarę samotnie.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Zaczepiła więc kogoś ze służby i zapytała się, gdzie jest Zimtarra.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Udało Ci się znaleźć takiego, gdy tylko opuściłeś okolice targu niewolników i ogółem bazarów Ur, schodząc do biedniejszych dzielnic i ciemnych uliczek, jak ta tutaj. Co ważne, jeśli ten się nie nada, masz pewnie wiele innych możliwości, żebraków, włóczęgów, bezdomnych i tym podobnych tu nie brakuje.
Taczka:
Jedna z pokojówek szybko odpowiedziała Ci na pytanie, sugerując szukać na zewnątrz, w pałacowych ogrodach.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Poszła do tych ogrodów, tak jak sugerowała pokojówka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na miejscu zastałaś nie tylko Zimitarrę, ale i dziesiątki sług, zajętych rozkładaniem okazałych namiotów, pawilonów, rządów krzeseł, ław i stołów, pielęgnacją roślinności w ogrodzie i tym podobnymi.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Hej, co robisz? ‐ Pocałowała Zimtarrę w policzek na powitanie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Drumen “Ogórek” al‐Malik
Zbliżył się więc do jednego z żebraków, a następnie przy nim kucnął. Następnie rzucił słowa tak, żeby wyraźnie usłyszał je tylko on.
‐Witaj przyjacielu, chcesz mieć okazję do zarobienia na chleb przy minimalnej pracy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
‐ Przygotowuję nasz ślub i wesele. ‐ odparł, oddając Ci pocałunek w usta. ‐ Najwyższa pora, nie sądzisz?

Podniósł na Ciebie zmęczone, głodne i wynędzniałe oczy. Nie mogłeś spodziewać się po nim innej reakcji: Może nie z radością, ale na pewno z ochotą i zapałem, pokiwał głową, nie pytają o szczegóły, jak przystało na osobę zdesperowaną.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Nie mogę się doczekać, ale jednak trochę się stresuję… ‐ Złapała Zimtarrę za rękę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Dlaczego? ‐ zapytał, oddając uścisk, aby nieco Cię uspokoić. ‐ Nie możesz wypaść źle.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Drumen “Ogórek” al‐Malik
Ściągnął artefakt z pleców i go otworzył.
‐No to wskakuj do środka, oferuję 5 sztuk złota za fatygę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Co? ‐ zapytał, gdy zdezorientowanie, zdziwienie i zapewne strach przed nieznanym przeważyły nad chęcią zdobycia choć odrobiny złota. ‐ Co to jest?

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Mimo wszystko na naszym ślubie będą ważni ludzie…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A Ty niedługo staniesz się równie ważna jak oni.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Drumen “Ogórek” al‐Malik
‐Kupiłem worek na ziemniaki, który podobno się rozciąga, a przy tym zmniejsza wagę produktów. Chciałbym to sprawdzić od razu, dopóki ten kupiec nadal tutaj jest.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐No tak… Dziękuję ci za to, że zawsze mnie wspierasz.