Nowe Gilgasz
-
W mieście nie brakowało podobnych przybytków, ale ta wyróżniała się szyldem w postaci kilkumetrowej rzeźby topora przybitej do dachu nad wejściem, więc odnalazłeś ją dość szybko.
-
Wszedł więc do środka oberży, zostawiając swojego wierzchowca niedaleko wejścia.
-
Nie była to jakaś szczególnie wyjątkowa karczma, większość powierzchni zastawiały meble w postaci stołów i krzeseł, różnego wyglądu i jakości. Na przeciwko wejścia, w odległości kilku dobrych metrów od progu, znajdował się kontuar z kilkoma siedziskami, a z dwóch stron otaczały go skręcające się w połowie wysokości schody, prowadzące na poddasze. Dostrzegłeś też drzwi w pobliżu lewych i prawych schodów, które pewnie prowadziły do spiżarni, piwnicy, kuchni czy na jakieś zaplecze. Barmana obecnie nie widziałeś, ale klientów było tu o tej porze sporo. Byli to przedstawiciele obu płci, wielu ras i rozmaitych zawodów, choć nie miałeś wątpliwości, że większość z nich zajmuje się typowymi dla tego miasta zawodami, które w innych miejscach Cesarstwa uchodziły za nielegalne, jak handel używkami, niewolnikami i bronią, przemyt, płatne morderstwa i tym podobne, nie brakowało tu też wszelkiej maści najemników oraz lokalnych zabijaków, czekających tylko na pretekst do rozpoczęcia rozróby. Siedzący przy stolikach najbliżej wejścia posłali ci dłuższe lub krótsze spojrzenia, ale poza tym nikt nie zwrócił na ciebie uwagi, wracając do rozmów, posiłku, picia czy załatwiania ciemnych interesów.
-
Podszedł do kontuaru i, jeśli była taka możliwość, zajął wolne siedzisko. Zamierzał tam właśnie poczekać na karczmarza, aby dowiedzieć się więcej o zleceniu na bandytów.
-
Tym okazał się Hobgoblin z wydatnym brzuchem, który wyszedł jednymi z bocznych drzwi i zajął miejsce za kontuarem.
- Czego? - mruknął, spoglądając to na twoją maskę, to na kłębiące się wokół muchy. -
Wyciągnął zlecenie na bandytów i położył je na blacie, spoglądając na karczmarza.
-- Jestem zainteresowany tym zleceniem i chciałbym dowiedzieć się więcej informacji na jego temat. -
- Skąd jesteś? - zagadnął zielony, chowając zlecenie pod ladę. Po chwili wyjął stamtąd kufel, który przetarł jakąś szmatką i postawił obok beczki z piwem, spoglądając na ciebie pytająco.
-
-- Karak’Akes. Pochodzę z klanu Krwawego Orła.
-
Jako że nie odpowiedziałeś w żaden sposób na jego gest, odstawił kufel z powrotem pod ladę.
- To pewnie za bardzo nie słyszałeś o Kartelu? -
-- Nie. Pierwszy raz o nich słyszę. Czy mógłbyś mi powiedzieć kilka słów o tym Kartelu? - zapytał karczmarza.
-
- Tyle, ile powinieneś wiedzieć. - odparł. - Konkurencja dla Czarnego Słońca. Miasto huczy od plotek, że Vigo się zmarło i mamy nowego szefa, więc tamci pewnie będą próbowali na tym skorzystać. Strażników uprzedziłem o tym, kogo mają z miasta nie wypuścić, ale nie mogą ot tak iść i ich zabić. A od kilku tygodni mamy tu kilkunastu ludzi Kartelu, podających się za kupców i chroniących ich najemników. Do tej pory dostawali od nas fałszywe informacje, żeby zaszkodzić swoim szefom, ale teraz trzeba się ich pozbyć, zanim doniosą o zmianach na samej górze. Twoje zadanie jest proste: Iść tam, gdzie teraz mieszkają, zabić wszystkich i wrócić tu z workiem pełnym ich łbów. Dostaniesz trzysta sztuk złota i prawo do zabrania części rzeczy, które tamci mieli, po tym jak ja i reszta weźmiemy swoją część. Stoi?
-
Z zabiciem członków Kartelu nie powinno być większych problemów; gorzej ze znalezieniem ich kryjówki, zakładając, że jej miejsce nie jest znane. Skinął głową na słowa karczmarza.
-- Wchodzę w to. Czarnemu Słońcu udało się odnaleźć lokalizację ich kryjówki? Czy będę musiał na własną rękę ją odnaleźć? -
- Poślę z tobą kogoś, kto zaprowadzi cię na miejsce. Pamiętaj, że nikt nie może przeżyć. Jeśli będzie trzeba, zabij świadków, gdyby jacyś byli. - odparł, od razu ułatwiając sprawę z szukaniem kryjówki, co właściwie eliminowało jedyną poważną trudność w tej misji. Zakładając, że Kartel nie dysponuje jakimiś elitarnymi wojownikami, Magami czy czymś jeszcze innym, powinno pójść łatwo.
-
Kiwnął głową i wstał z siedziska.
-- Pora więc zrobić sobie wrogów w Kartelu. - odpowiedział cynicznie, choć po chwili zmienił ton na poważniejszy. - Dopilnuję, by żaden z członków Kartelu nie przeżył ataku. A jeśli będą jacyś świadkowie, których nie przekona się ani złotem, ani groźbami, to wtedy zginą. -
- Nie ma masz nikogo przekonywać. - uciął. - Jeśli będą jacyś świadkowie, mają zginąć razem z Kartelem, rozumiesz? Po robocie przyjdź do mnie, moi ludzie zajmą się usunięciem śladów, ty będziesz musiał już tylko odebrać zapłatę. Tamten cię zaprowadzi.
Przy ostatnim zdaniu wychylił się nieco zza kontuaru, wskazując ci na milczącego Krasnoluda siedzącego nieopodal wejścia, który na ten gest zsunął się z krzesła i wyszedł na zewnątrz. -
W milczeniu udał się na zewnątrz oberży, aby spotkać się ze wskazanym przez karczmarza Krasnoludem.
-
Ten stał oparty o ścianę karczmy i gdy tylko wyszedłeś, bez słowa ruszył się z miejsca, kierując się w stronę obrzeży miasta.
-
Ruszył więc za Krasnoludem, opierając jedną z dłoni o rękojeść miecza na wypadek, gdyby członkowie Kartelu, których ma wyeliminować, zdecydowali się na zasadzkę.
-
Najpewniej nie wiedzieli nawet, że ktoś ich odkrył i chce ich wyeliminować, więc dotarłeś na miejsce bez trudu. Trafiliście do jakiejś oberży, ciężko powiedzieć, jaką nazwę nosi, bo jej szyld, który i tak zwisał krzywo, był już tak zniszczony, że nie udało ci się odczytać z niego nawet jednej litery. Szybkie oględziny budynku pozwoliły ci ustalić, że poza głównym wejściem jest też tylne wyjście, co nieco komplikuje sytuację. Tyłów nikt nie pilnował, ale drzwi były pewnie zamknięte od wewnątrz, głównego wejścia zaś strzegł jeden człowiek, nie byłeś pewien, czy członek Kartelu, czy zwykły najemnik albo wykidajło, ale nie powinno robić ci to większej różnicy.
-
Wejście z tyłu byłoby bardziej sensowną opcją, choć najprawdopodobniej te jest zamknięte, a wyważenie ich za pomocą Magii Lodu sprawiłoby za dużo hałasu, a przez to członkowie Kartelu wiedzieliby, że coś jest nie tak, i mogliby uciec. Pozostaje więc opcja wejścia przez wejście główne. Rozejrzał się wokół siebie, czy oprócz niego i strażnika nie ma nikogo w pobliżu, a jeśli tak było, to zaczął wytwarzać pocisk za pomocą Magii Lodu, a następnie wystrzelił go w strażnika, celując w głowę.
