Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
A coś, co interesowało <u>spokojnego</u> Xaviera?
Cóż, wypada usiąść, odpocząć i coś zjeść.
No tak. Więc to robi. Nie są to jakieś skomplikowane czynności, prawda?
Nie, dość łatwo znalazłeś stolik. Teraz wypada zagadać do jednej z kelnerek o posiłek.
Poczekał, aż jakaś będzie mieć czas po obsłużeniu tamtych gęb i Riverta.
Akurat obok przechodziła jakaś kobieta.
Kelnerki miały ubrane coś szczególnego?
Krótkie koszulki odsłaniające brzuch i ze sporym dekoltem, krótkie spódniczki, pończochy, przynajmniej jeśli o to Ci chodziło.
A ta kobieta jak była ubrana? Chciał mieć pewność, że nie woła “kelner” do kogoś, kto ma równe szanse z nim w walce.
Była ubrana tak samo, jak wcześniej zostało Ci przedstawione i jest dość drobnej budowy.
‐Przepraszam. Pani również jest kelnerką? Chciałbym coś zamówić. Pomimo swoich zdolności do mordowania innych, wiedział, że szacunek należy mieć do każdego, kto mógłby go mieć do niego.
‐ Słucham? ‐ zapytała i jakąś chwile mierzyła Cię wzrokiem. ‐ Jesteś tu nowy, prawda?
‐Wynika to ze słów, czy z ubioru?
‐ Po prostu kojarzę twarze i Ciebie widzę tu pierwszy raz.
///Czarodziejka? Czy Kubuś zapomniał o mojej masce?
//Czy nie zapomniałeś od czasu do czasu napisać, czy masz ją na mordzie, czy nie?// ‐ Cóż, nie pamiętam nikogo kto nosiłby taką maskę. //Masz.//
///Zawsze ją ma, chyba że je, lub pije .‐. ‐Tak. Masz rację. Nowy.
‐ Więc coś zamawiasz?
‐A co oferujecie?
‐ Sporo jedzenia, ale do picia mamy aktualnie tylko piwo.
