Nowe Gilgasz

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐A co oferujecie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Sporo jedzenia, ale do picia mamy aktualnie tylko piwo.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Coś lekkostrawnego, odbędzie się bez alkoholu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinęła głową i odeszła.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Poczekał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po chwili otrzymałeś talerz wypełniony kaszą, z kawałkiem mięsa i obficie polanym sosem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Na koszt orga… a nie, każdy płaci sam, prawda?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Jej się zapytaj ;‐;//

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Nie mam takiego zamiaru, powinien być o tym poinformowany ;‐;

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Płacisz sam.//

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Kurna, ile mam przy sobie i czy wystarczająco? Jeżeli wkręciłeś mnie w obiad (chociaż nie chciałem) i mam za siebie płacić…

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Kurde, człowieku. Nie przejmuj się tak. Masz o wiele więcej złota, niż potrzeba.//

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Jeżeli kiedyś będziesz na randce, to nie idź do żadnej knajpy, ani restauracji .‐.
‐Ile płacę? Wolę to już mieć z głowy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Dziś nic. ‐ odparła kelnerka i odeszła.
//Miałem to zrobić od początku, ale zamiast mi zaufać, wolałeś biedzić się nad kasą :V//

[Kubeł1001]

Vader0PL

Kiwnął głową na znak zgody.
////“‐Kuba, ta kolacja jest świetna!
‐Dobrze że ci się podoba, bo płacisz za siebie.
‐…”

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kiwnąłeś. O tym kiwnięciu będą śpiewać pieśni.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zapewne kiedyś będą budowali miasta w kształcie dna kubka w miejscu, kiedy go położy gdzieś na mapie, ale takie plany i ambicje warto zachować na wiele lat później. Teraz‐ trzeba zjeść. Po posiłku warto czekać na Riverta.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Czekałeś ponad godzinę i zaczynałeś już się nudzić, nim zauważyłeś jak idzie, wyraźnie zirytowany. Lepiej się teraz nie odzywać i dać mu w spokoju wyładować złość.

[Kubeł1001]

Vader0PL

I tak zrobił, przemilczał sprawę, ale i tak z ukosa obserwował, co Rivert chciał zrobić i kogo będą musieli pochować. Prawdopodobnie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kierował się do twojego stolika, ale z krzywym uśmieszkiem skręcił w bok dwa kroki przed nim i położył dłoń na ramieniu pierwszego z brzegu klienta baru Czarnego Słońca. Padło na wielkiego, barczystego, zielonego sku*wiela ze szpetną mordą, czyli Orka. W tym samym momencie, gdy się odwrócił, otrzymał solidny prawy sierpowy, który złamał mu szczękę i posłał na deski. W całym barze zapanowała cisza.