Miasto Kasuss

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nowych gości brak, ale słońce wreszcie zaszło.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też kierując się schodami jeszcze wyżej dotarł wreszcie na dach…z którego przemieniając się w niewidocznego zeskoczył ‐ kierując się na budynek obok, dla normalnego człowieka skok byłby niemożliwy…ale on w końcu normalnym raczej nie był i tak też jednym machnięciem skrzydeł pozwolił sobie na dostanie się do willi obok.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I rzeczywiście, udało się.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też Blis zaczął poszukiwania jakiegoś wejścia którym mógłby przedostać się do budynku, a w nim rozpocząć polowanie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Były wielkie, dwuskrzydłowe wrota na froncie, mniejsze drzwi z tyłu i kilkanaście okien.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Rozejrzał się za otwartym oknem, a nawet jeśli takiego nie znalazł to po prostu poszukał takiego w którym byłoby zgaszone światło i wpie**olił się przez nie na siłę ‐ cały czas niewidzialny.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i wpie**oliłeś się, nie było innej rady. Narobiłeś hałasu i stwierdziłeś, że jesteś w okazałej jadalni, której sporą część zajmuje długi, dębowy stół z krzesłami po bokach i na obu końcach.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Wykorzystał że w pomieszczeniu nie ma żadnego światła i pozostał niewidzialny, czekając aż jedzenie samo do niego przyjdzie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I zauważyłeś sędziwego lokaja ze świecznikiem w dłoni. Ogółem teraz paliło się siedem świec, a on zaczął rozglądać się po pomieszczeniu.
‐ Wandale. ‐ mruknął, gdy zaważył zbitą szybę. Później jednak tylko wzruszył ramionami i skierował się do wyjścia.

[Kubeł1001]

Bilolus1

On natomiast podążył za nim aby, Blis uważał ludzi za raczej stadne istoty ‐ tak też spodziewał się iż ów starzec wskaże mu większą ilość potencjalnych ofiar.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Teoria chybiona, bo lokaj poszedł do swojego pokoju i zasnął w samotności.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Potwór postanowił to wykorzystać, i po prostu poderżnął mu gardło. Gdy ciało przestało się już ruszać pożarł je i ruszył dalej, wciąż niewidoczny rozglądając się za jakimś światłem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Uczyniłeś to, ale poszukiwania światła spełzły na niczym.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też stanął w miejscu, pozbył się niewidzialności i posłał wiązki Magii Mroku w każdą stronę, szukając żywych istot.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Idąc dalej prosto trafisz na rozgałęzienie, a tam będzie już ciekawie, bo po obu stronach czułeś sporo istot żywych.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też skierował się tam powoli stawiając każdy krok ‐ aby hałas nie zdradzał jego obecności i gdy znalazł się przy pierwszych drzwiach…powoli je otworzył wchodząc do środka ‐ wciąż widzialny aby nie marnować niepotrzebnie energii.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I trafiłeś do sypialni dzieci, gdzie było kilka szaf, kufer na zabawki i dwa łózka piętrowe.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Upewnił się magią co do obecności życia, powoli zbliżył się do łóżka i…walkę zaczęła w nim ludzka część jego duszy…nie mógł wysilić się na pozabijanie młodych, wycofał się więc z pokoju i…ruszył do kolejnego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Kolejny pokój dziecięcy, tym razem tylko jedno łóżko, lecz jest pusty. Za to słyszysz kroki, których właściciel zapewne się tu kieruje.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Cofnął się powoli w ciemność, nie mógł przecież teraz wyjść ‐ zderzyli by się. Z całego tego pośpiechu zapomniał o stąpaniu powoli i nacisnął na jedną nieszczęsną deskę swoim całym ciężarem wywołując niewielki, ale zapewne łatwo słyszalny hałas.