Miasto Kasuss

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Zerwał pierwsze lepsze zlecenie i przeczytał jego treść.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jakiś typ oferował usunięcie innego typa.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Zatem Strażnik wraz ze swą radosną drużyną teleportował się do Kryjówki Łaków niedaleko od miasta Gilgasz !

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Zmiana tematu. Zaczynasz, bro.//

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

**Sylvia w końcu zaczyna istnieć **
W sporym kotle kręciła się w koło gotująca się zupa. Sylvia nie raz przyrównała się w takim momencie do czarownicy z bajek, jednak dla odmiany poprawiała innym życie, zamiast je niszczyć. Po pomieszczeniu rozchodził się calkirm przyjemny zapach warzyw i przypraw. Byłoby też mięso, ale akurat go nie miała. Kątem oka spoglądała też na bawiące się niedaleko dzieci, najmłodsze, które potrzebowały opieki i obserwacji najlepiej cały czas. Dziś była nawet w dobrym humorze, a wśród dzieci panował względny spokój. Dethan był w mieście, ponoć coś załatwiał. Sylvia zamiast jednak się zastanawiać, skupiła się na dokonczeniu zupy. Posiłek już niedługo.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Cóż powiedzieć więcej? Dzieci przeważnie się bawią lub czytają, nieliczne śpią. Zupa zaś jest już prawie gotowa, a dzieci tylko na to czekają.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Wciąż kończyła zupę. Otrząsnęła się z przemyśleń i zawołała kilka dzieci, by zaczęły rozkładać talerze do posiłku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

One tylko na to czekały, więc gdy skończyły, zupa również była gotowa.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Rozlała więc zupę do talerzy. Patrzyła na swoje małe pociechy.
‐ Smacznego. Nie pobrudźcie się za bardzo.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W momencie, gdy napełniłaś ostatni talerz, a dzieciaki zaczęły Ci dziękować, usłyszałaś pukanie.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Otrzepała ręce i uspokoiła dzieci. Nie spodziewała się nikogo, nerwowo zacisnęła rękę na ukrytym w głębi kieszeni sztylecie. Jednak nie pokazała po sobie paniki. Podeszła do drzwi.
‐ Kto tam?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zamiast odpowiedzi ktoś otworzył drzwi, a był to nikt inny jak Dethan, z twarzą wykrzywioną grymasem bólu. Cóż, miał do tego powód, bowiem w jego łydce tkwił bełt z kuszy, podobny miał między łopatkami, zaś jedną ręką tamował krwawienie z rany na głowie.
‐ Nie wszystko poszło tak… Tak jak… zaplanowałem… ‐ wydusił, a nawet zdobył się na lekki uśmiech, a później nie wytrzymał i upadł.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Idiota. ‐ westchnęła i spróbowała go podnieść albo choć przeciągnąć w stronę jednego z posłań. ‐ Słyszysz mnie? ‐ zapytała, sprawdzając czy aby nie zemdlał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się go pociągnąć, zostawiając na podłodze nieco krwawych śladów. W odpowiedzi an Twoje pytanie jedynie słabo skinął głową.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Poprosiła jedną ze starszych dziewczynek, by przyniosła jej ręczniki i wodę.
‐ Twoje ciuchy się nieco zmarnują. ‐ powiedziała, rozcinając materiał jego ubrań przy bełtach. ‐ Ciekawe, cożeś znów zmalował.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jęknął cicho.
‐ Drowy. ‐ wydusił, ponieważ najwidoczniej powiedzenie czegoś więcej sprawiało mu ból. ‐ Nie chcieli się… dogadać.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Spojrzała za dziewczyną. Moglaby się pospieszyc.
‐ Nie mów już, cii. ‐ rzuciła cicho. Wiedziała, że nie powinien teraz za dużo gadać, bo niepotrzebnie sprawi sobie ból.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Uznał to za dobry pomysł i milczał, co najmniej jęcząc od czasu do czasu z bólu.
‐ Oby… Oby nie były zatrute, bo wtedy… ‐ wydusił mimo Twojego polecenia, ale nie dokończył. Może z bólu, ale może też dlatego, że przyszła dziewczyna z naręczem ręczników oraz miską wody.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Nie będą. ‐ Podziękowała dziewczynce i zaczęła od przemycia rany na jego głowie, spoglądając na bełty i na to, jak głęboko są w jego ciele. W końcu musiała się przygotować na krwotok przy usuwaniu ich.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rana na głowie już jest czysta, a wygląda na zadaną na odlew jataganem lub mieczem. Bełty zaś siedzą mocno, zagłębione przynajmniej na jedną trzecią swojej długości, jeśli nie więcej.