Księstwo Hobbitów

[Kubeł1001]

Vader0PL

I to robiła. Czy trzeba koniecznie męczyć się taką pracą? Jest jasna jak słońce, a przynajmniej w obecnej sytuacji.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W obecnej na pewno, lecz kto wie, co zmieni się w ciągu tych kilku, przez które potrwa warta?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Oby nic, nadal warta.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Było spokojnie gdzieś do połowy, mniej więcej wtedy ujrzałaś samotnego jeźdźca jadącego ku Wam.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ostrzegła tych, którzy byli w pobliżu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Oni też zaraz podnieśli alarm i wszyscy zajęli pozycje, jakby ten jeden jeździec był pierwszym z wielu atakujących. Chociaż kto wie?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ona miała trochę więcej oleju w głowie i przygotowała broń, ale nie zamierzała grozić nieznajomemu. Nawet Mag w pojedynkę nie atakuje. Wzrost jeźdźca?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na chwilę obecną można, po wzroście i posturze, określić że jest to człowiek lub istota do niego pod tymi względami podobna, więc nie jakiś Hobbit, Goblin, Olbrzym czy Orkolog.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czyli kilka opcji mniej, czekała.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po chwili jeździec ruszył ku Wam, miał na sobie zielony płaszcz z charakterystycznym herbem Cesarstwa, więc natychmiast otworzono mu bramę i spuszczono most zwodzony, może i było to lekkomyślne, ale jednocześnie tak nakazywały procedury.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Oby nie zdrajca, ani nie przebieraniec.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jak na razie nic na to nie wskazuje. Przybysz okazał się człowiekiem. Gdy koń był jeszcze w ruchu, zeskoczył z niego i biegiem udał się do wieży Waszego dowódcy, zaś jego wymęczonego i ledwo żywego konia odprowadzono do stajni.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Czeka nas pewnie dzisiaj jakiś wypad w teren.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Obyśmy to my zrobili wypad w teren, niż jakby ktoś inny miał to zrobić. ‐ mruknął żołnierz z charakterystyczną blizną na policzku, miał zaś an myśli zapewne Drowy, do których było Wam przecież najbliżej.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Obie opcje umożliwiłyby nam walkę, której dawno nie mieliśmy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Mi tam do walki też śpieszno, ale ku*wa, no nie z Drowami!

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Coś musiało być pierwsze…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ale nie Drowy. ‐ odburknął i ruszył na dół, bo i tam koncentruje się lwia część żołnierzy, wokół nowego przybysza i Waszego dowódcy.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ruszyła na dół, do reszty.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mogłaś co najmniej przyjrzeć się przybyszowi, który był mężczyzną około czterdziestki, dobrze zbudowanym, z blizną przechodzącą ukośnie przez całą twarz oraz twarzą ogorzałą od słońca, wiatru, śniegu i wody. Słowem: Kawał zahartowanego żołnierza. Właśnie tłumaczył, zapewne już po raz kolejny, że przybył tu z nowymi rozkazami, ale więcej Wam powiedzieć nie może. Żołnierze mimo to nie odpuszczali, więc w końcu Imrahil pogonił wszystkich z powrotem na pozycje lub do obowiązków, a sam zabrał swego gościa do swej wieży.