Księstwo Hobbitów
-
Cerevouils Klof z rodu Przeklętych
- Cieszę się, że mogę ruszyć do walki z tak odważnym żołnierzem, jak ty, Herinie - odpowiedział, delikatnie, lecz stanowczo klepiąc go w ramię - Reprezentujesz sobą prawdziwe męstwo - odwrócił się w stronę pozostałych. - Jestem tutaj, na polu bitwy i wiecie co? Jestem spokojny. Jestem otoczony dobrymi żołnierzami, przyszłymi bohaterami i autorytetami dla kolejnych pokoleń żołnierzy, którzy w przyszłości, tak jak wy dzisiaj, staną w obronie słabszych - skierował się w stronę wroga, by ci nie zaatakowali ich w chwili tej przemowy. To zniszczyłoby morale. - Jeszcze nie skończyliśmy z wrogiem, więc do dzieła, bracia i siostry! Pokażmy im!Ezgi Maura
- Za mną oddział - stwierdziła i ruszyła do środka. Wchodziła w paszczę lwa, lecz wypełniała jedynie swoje rozkazy. I to było dla niej najistotniejsze. -
Wiele w życiu widziałeś, wiele słyszałeś. Wiedziałeś aż za dobrze, że wielu z tych bohaterów i autorytetów skończy jako żer dla padlinożerców, źródło dochodów dla maruderów i grabieżców, którzy przyjdą tu po bitwie, a w najlepszym razie trupy w zbiorowych mogiłach. Może niektórzy też o tym wiedzieli, ale w większości nie. A twoja przemowa tylko utwardziła ich w wierze we własne możliwości. Jedni ze spokojem, w milczeniu, inni wznosząc w górę różne okrzyki, na cześć Cesarstwa, Cesarza, dowódców, Pradawnych czy kogokolwiek innego, broń czy zaciśnięte pięści, z tym większym entuzjazmem ruszyli do kolejnego starcia.
Obóz odzwierciedlał ogólną hierarchię armii Księstwa Pajęczej Królowej: Weszliście na jego obrzeża, gdzie w prostych lepiankach i kiepskich namiotach obozowali niewolnicy, głównie Gobliny i ludzie, trafiały się też Krasnoludy. Pilnowali ich drowscy strażnicy, a gdzieniegdzie kręcili się też najemni żołnierze, tak najemnicy pełną gębą, jak i różnoracy maruderzy oraz bandyci, którzy zwietrzyli w tym dobrą okazję. Nie licząc strażników, było to zwykłe mięso armatnie. Dalej była kolejna brama, pilnowana przez ośmiu strażników. Strzegła wejścia do obozowiska dobrej jakości namiotów otoczonego ostrokołem. Typowe, tam mieszkali zwykli żołnierze Mrocznych Elfów, przeważnie mniej liczni od najemników, bandytów i niewolników, więc musieli zabezpieczyć się przed ich ewentualnym buntem, a i podczas ataku na obóz wroga z zewnątrz dawało to lepsze możliwości obrony. W centrum znajdowały się magazyny, kuźnie, stajnie dla zwierząt jucznych i kwatery dowódców, wszystko to również pilnie strzeżone i ufortyfikowane.
-
Cerevouils Klof z rodu Przeklętych
I on sam ruszył do walki, niosąc przykład zwykłym żołnierzom. Trzeba się wykazać również umiejętnościami, a nie tylko pustymi słowami. Ale żeby to pokazać, musiał znowu zetknąć się z przeciwnikiem.Ezgi Maura
Centrum pozostaje centrum, jej głównym zadaniem było dotarcie na drugą stronę i nawiązanie kontaktu z siłami Cesarstwa. Postarała się więc obrać tę drogę, która prowadziła do bramy wejściowej.
- Trzymać szyk - rozkazała. - Mamy renomę sprawnych sił i nie zamierzam tolerować tego, że ktoś tę renomę zepsuł tylko dlatego, że nas zgubił. -
Zmotywowani żołnierze ruszyli dalej, tym razem o wiele czujniejsi, jakby spodziewali się kolejnego podziemnego ataku jakichś wynaturzeń. I choć tym razem nic nie zaatakowało was z podziemi, to co do wynaturzeń mieli jak najbardziej rację: Hydry. Wielkie bestie o łuskowatej, niezwykle odpornej, skórze, siedmiu wężowych głowach, z czego ścięcie tylko jednej, konkretnej, spośród nich pozwalało zabić bestię, pozbawienie jej jakiejkolwiek innej dawało później okazję, aby ta odrosła czy nawet w jej miejscu wyrosły dwie kolejne. Kłapiąc groźnie paszczami, idąc w długiej linii, łącznie siedem bestii ruszyło w waszym kierunku. Nie były rzecz jasna same, bo zbyt łatwo przyszłoby wam otoczenie ich i zabicie. Oddziały Driderów, pół pająków, pół Drowów, oraz Skorpionów, również pół Drowó, i pół skorpionów właśnie, osłaniały bezpośrednio Hydry, a wraz z nimi w milczeniu maszerowały oddziały Mrocznych Elfów, najpierw ci z tarczami, trójzębami i oszczepami, a za nimi wyposażeni w dwa jatagany szermierze. Dalej, już w linii lasu, kryli się kusznicy, bo to stamtąd poleciał ku wam deszcz bełtów, przebijających z łatwością zbroje, hełmy i tarcze zwykłych żołnierzy Cesarstwa. Ci więc pospiesznie sformowali mur tarcz i najeżyli go włóczniami, osłaniając się przed strzałami i przygotowując na walkę z wrogiem.
Po kolejnej kontroli przy drugiej bramie weszliście do drowskiej części obozu, gdzie zatrzymali was kolejni strażnicy, tym jednak towarzyszył Drow z dziwnymi, złoconymi bransoletami na ramionach, noszący czerwono-fioletową pelerynę.
- Jak mniemam to wy również szukacie tu zysku i pracy, tak? -
Cerevouils Klof z rodu Przeklętych
Obserwował w milczeniu zbliżające się zagrożenie, po czym delikatnie zaczął sprawdzać, w którym momencie uzbrojenie wroga będzie w zasięgu jego Magii Stali. Mógł się trochę w tym temacie zabawić. Przed ostrzałem naturalnie się ukrył pod tarczą, chociaż nie zamierzał ignorować swoich zdolności i również sprawdził, czy może przejąć panowanie nad bełtami. Przecież, mogą zawierać w sobie coś, co może kontrolować.Ezgi Maura
-- Gdyby tak nie było, to byśmy nie próbowali swoich sił po najbardziej opłacalnej stronie – stwierdziła. – Lecz spóźniłeś się, panie. Już mamy zadanie do wykonania. -
Ten post został usunięty!
-
Musiałyby być całe ze stali, a z metalu wykonany był jedynie grot, więc to za mało, aby sterować całym pociskiem. O wiele lepiej wyszłoby ci tępienie broni białej nadchodzących wojowników czy coś w tym guście.
Uniósł lekko brew, mechanicznie kładąc obie dłonie na rękojeściach jataganów, które nosił w pochwach przy pasie.
- Jakie? -
Cerevouils Klof z rodu Przeklętych
I to właśnie starał się robić, jednocześnie starając się przygotować do walki z Hydrą. Nie należało ukrywać, że to główne zagrożenie. I jej likwidacja jest konieczna. Oczywiście, z pewnych prywatnych względów uważał, że to on musi być jednym z tych, którzy się tym zajmą.Ezgi Maura
-- Jesteśmy ludźmi, możemy się swobodniej poruszać po terytorium wroga. I tym samym zdobyć informacje, takie jak lokalizacje obozów, wojsk, trasy transportowe. I wziąć udział w sabotażu tego wszystkiego. Oprócz tego, moja grupa specjalizuje się w zdobywaniu informacji, nawet bez użycia tortur. I tym mamy właśnie się zająć. -
W kierunku wroga również z waszej strony poleciały bełty i strzały, ale choć zabiły wielu piechurów, tak ciężko im było zrobić jakąś większą krzywdę bestiom idącym na czele. Pół Drowy, pół zwierzęta wycofały się tuż przed waszymi liniami, a zaatakowały Hydry. Sam ich widok doprowadził do powstania wyłomów, gdy wielu żołnierzy uciekło w panice, inni się cofnęli, a wielu z tych, którzy postanowili walczyć, zostało ugodzonych przez łby bestii. Jedna z nich biegła wprost na ciebie, kątem oka dostrzegłeś również, jak Driddery i Skorpiony wykorzystują powstałe wyłomy, aby wpaść wśród żołnierzy Cesarstwa, swoimi jataganami, toporami, halabardami i szczypcami pozbawiając życia coraz więcej piechurów.
- Informacje? A kto, jeśli można wiedzieć, zlecił wam to zadanie?
-
Cerevouils Klof z rodu Przeklętych
Sam ruszył w kierunku Hydry, doskonale wiedząc, na co się pisze. Liczył, że jego towarzysze mu w tym towarzyszą.
-- To, że spędziłem tyle lat uwięzony w tym lesie nie znaczy, że zapomniałem, jak się walczy z bestiami. I wierzę, że moi ludzie też tego nie zapomnieli.
Skupił swoją Magię Stali na własnym mieczu, by dopilnować, że jego ciosy przetną się przez cielsko bestii. Jednocześnie starał się, by nie znaleźć się w sytuacji bez wyjścia, uważając zarówno na głowy bestii, jak i też na jej ogon.Ezgi Maura
-- Z pewnością dowiesz się, który to, jak już będą mu gratulowali za rozsądne posunięcie taktyczne – odparła. Udawaj, aż ci się uda. W końcu musi się udać, prawda? Tylko gdzie ten koniec? -
Szczęśliwie mnogość celów, jakie otaczały Hydrę, ponieważ zainspirowani twoim przykładem zarówno twoi weterani jak i zwykli żołnierze ruszyli do walki z bestią, skutecznie utrudniała jej walkę z tobą i tak jedynie dwa łby skupiły się na tym, aby cię zabić, a szybko ich liczba została zredukowana o połowę, gdy wzmocniony Magią miecz zrobił swoje i pozbawił potwora jednej z głów, przez co Hydra cofnęła się kilka kroków, ale nim ktokolwiek to wykorzystał, znowu ruszyła do ataku.
Drow zmarszczył czoło w zamyśleniu, a ty czułaś, że to już koniec, że się połapał i lada chwila wyda rozkaz swoim żołnierzom, aby się was pozbyli. Jeśli dopisze wam szczęście to może zginiecie od razu, w wypadku Mrocznych Elfów dostanie się do niewoli było o wiele gorszą opcją.
- Dobrze więc. Ruszajcie. - rzekł zamiast tego, ku zaskoczeniu i uldze. - Moi ludzie odprowadzą was aż nad granicę, żebyście nie zostali omyłkowo zaatakowani przez inne nasze oddziały. -
Cerevouils Klof z rodu Przeklętych
I ponownie spróbował ją zaatakować w identyczny sposob, jednakże również spróbował rozszerzyć efekt Magii Stali na oręż towarzyszy, by zaczęli zadawać większe obrażenia Hydrze.Ezgi Maura
Kiwnęła mu głową, czekając, aż będzie mogła ruszyć ze swoimi i z jego ludźmi na granicę Księstwa Hobbitów. Odpuściła sobie komentarz, że doliczyłaby straty wśród swoich do ogólnego rachunku. -
Pozbawiliście ją jeszcze dwóch głów, co chyba przemówiło jej do pozostałych łbów na tyle, że zdecydowała się cofnąć i to też zrobiła, biegnąc w kierunku linii wojsk Drowów.
Mały oddział Mrocznych Elfów, zaledwie trzech kuszników i czterech szeregowych wojowników z jataganami zjawił się szybko i ruszył z wami w kierunku bramy. Opuściliście obóz dość szybko, maszerując głównym traktem w kierunku granicy z Cesarstwem.
-
Cerevouils Klof z rodu Przeklętych
-- Uformować szyk, utrzymać pozycje! – rozkazał żołnierzom, licząc na to, że zmotywowani ucieczką Hydry na nowo stworzą właściwy szyk, ktory będzie mógł walczyć z wojskami Drowów.Ezgi Maura
Ruszyła z nimi, jak i też ze swoimi faktycznymi sojusznikami, przy okazji bacznie obserwując Mroczne Elfy, jakie im towarzyszyły, badając ich czujność i ostrożność wobec ich. -
Pokonanie jednej Hydry to było stanowczo za mało, w walce, ale w innych miejscach frontu, wciąż było ich kilka, wspieranych przez Driddery, Skorpiony i piechotę Mrocznych Elfów. Oddział złożony z co najmniej pięćdziesięciu z nich biegł właśnie w luźnym szyku w waszym kierunku, ale szczęśliwie większość żołnierzy zdołała na nowo uformować przerwany walką z monstrum szyk i przygotować się do kolejnego starcia. Nie byli jednak gotowi na to, co nastąpiło: większość Drowów wyjęła spod płaszczy jednoręczne kusze, zabójcze na krótkim dystansie, ale bezużyteczne, gdy dzieliła was taka odległość, a większość twoich ludzi miała tarcze i solidne pancerze. Nagle jednak kilku z nich zamachnęło się rękoma, a ich i was oddzieliła chmura gęstego dymu, która po chwili ruszyła w waszą stronę. Miałeś problem, aby dojrzeć palce wyciągniętej przed siebie dłoni, a co dopiero swoich podwładnych. Ale za to doskonale słyszałeś, najpierw ich nawoływania, później klekot bełtów wypuszczanych z lekkich kusz Drowów, później świst jataganów i sztyletów, a na koniec jęki umierających i rannych.
Mieli was na oku, mniej lub bardziej otwarcie, ale nie wynikało to raczej z nieufności skierowanej konkretnie do waszej grupy. Oni po prostu traktowali tak wszystkie pomocnicze oddziały, złożone z lokalnych bandytów, zdrajców, najemników, niewolników i im podobnych.
-
Cerevouils Klof z rodu Przeklętych
/// Jak dobrze rozumiem, broń Drowów jest podatna na magię Stali? ///Ezgi Maura
Z kolei ich zadaniem było dotarcie poza Księstwo i dostanie się do pozycji Cesarstwa, dlatego też, postanowiła odgrywać rolę najemnika tak długo, jak było to konieczne. -
//Tak.//
- Kto was zatrudnił? - zagadnął cię po drodze jeden z drowskich żołnierzy. - Bo jestem pewien, że nie nasz dowódca. Gdyby tak było, na pewno bym o tobie pamiętał.
-
Cerevouils Klof z rodu Przeklętych
-- Przyjąć pozycje obronne! Wstrzymać ataki i skupić się na obronie! – rozkazał, po czym spróbować wykorzystać Magię Stali w nietypowy sposób. Mianowicie, zdecydował się na to, by w swoim regionie, z racji na działania Drowów, postanowił na pewien czas osłabić wszelką stal wokół z prostej przyczyny - żołnierze w pancerzach i tarczach faktycznie, będą mieli osłabione pancerze, jednakże dotyczyło to też broni Drowów, która zawierała w sobie mniej stali na danym odcinku, przez co też była bardziej krucha, zwłaszcza, że to ona była wykorzystywana do uderzeń i cięć. Nie chciał jednak narażać za mocno swoich żołnierzy, , dlatego ograniczył się do tego, by stal była giętka, by uderzenia Drowów niszczyły ich własną broń.
/// Uderzając szklanką o szybę raczej większe prawdopodobieństwo, że rozleci się szklanka. Bo też inaczej rozłożona jest w niej siła… Mam nadzieję, że w miare czytelnie to przedstawiłem. ///Ezgi Maura
-- Szczerze? Niezbyt mnie to interesowało, zgodziłam się, bo dobrze płacono – odparła, po czym wzięła się za wyjaśnienia. – Sami stanowimy zbyt małą grupkę najemników, by się opłacało nas wynajmować osobnie, dlatego też z innymi ludzkimi najemnikami zgodziliśmy się na to, by sprawy tego typu podejmował porucznik, a przynajmniej tak siebie każe tytułować tamten dezerter. On załatwia robotę dla każdej grupy, a sam otrzymuje procent z naszej wypłaty – tu splunęła w bok drogi. – Pewnie leń przydzielił swoim najlżejsze zadania, które otrzymał do rozdzielenia pomiędzy nas. -
Ciężko powiedzieć, jak wiele oręża osłabiłeś tym zaklęciem, to okaże się dopiero później. Teraz masz ważniejsze rzeczy na głowie, choćby dwóch drowskich wojowników z bliźniaczymi, którzy poruszali się niezwykle pewnie w otaczającym was dymie. Współpracując, krążyli wokół ciebie tak, aby jeden zawsze był na twoich plecach. Gdy ustawili się odpowiednio, ten naprzeciwko rzucił cię do ataku, tnąc powietrze na wysokości twojej głowy serią poziomych ciosów.
- Dezerter? - powtórzył Drow, unosząc lekko brew.
-
Cerevouils Klof z rodu Przeklętych
Zdecydował się na wzmocnienie swojego pancerza na plecach, zabierając się za parowanie ataków Drowa stojącego przed nim, jednocześnie wykorzytując parowania, by móc się do niego zbliżyć i wymusić cofnięcie się do tyłu przez niego. Pamiętając jednak o przeciwniku za plecami, starał przygotować na uderzenie przeciwnika, by uderzyć go opancerzoną rękawicą, nawet jeżeli miał zgadywać, gdzie będzie jego głowa.Ezgi Maura
-- Przynajmniej takie plotki o nim krążą – stwierdziła, wzruszając ramionami. – Kto by tam wiedział, jak sytuacja z nim wygląda rzeczywiście. Dopóki jednak załatwia robotę, nie trzeba szukać zamiennika.
