Wioska plemienia "Texcoco"

[Kubeł1001]

Vader0PL

To wiedzą tylko Pradawni i niektóre kapłanki. Ruszył do ruin.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po kilku krokach wpie**oliłeś się do wilczego dołu, szczęśliwie bez kolców czy innych niespodzianek.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Je**ńce.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ej, słyszałeś to? ‐ usłyszałeś pytanie gdzieś po swojej prawej.
‐ Hehe, jakiś frajer znów dał się złapać. Ruchy, Ogorth, zaraz dorwiemy gnoja nim ucieknie. ‐ zawtórował mu inny i po chwili stanąłeś twarzą w twarz z grupą częściowo odzianych i opancerzonych najmniorów orczej rasy, z czego jeden dysponował mieczem dwuręcznym, a drugi dwoma jednoręcznymi młotami bojowymi z kolcami.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐No elo elo mordy. A teraz, jeżeli chcecie zabrać coś mojego, to walczcie ze mną na pięści, jak na orka przystało.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Kim Ty, w ogóle, ku*wa jesteś, żeby tak do nas gadać, hę? ‐ spytał ten zwany Ogorthem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Kuwa Orkiem, który miał styczność nie tylko z raptorami i najemnikami, lecz również z czarną magią, zimnem i abstynencją alkoholową. Po wszystkim, również po bitwie z krasnoludami, przybyłem tutaj, wymordowałem strażników jednej wioski i zostałem wodzem. A wam kuwa chciałem pomóc, skoro jesteście ziomkami tej samej rasy, ale teraz coś mi się wydaje, że raczej nic z tego ku*wa nie będzie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Masz wioskę? ‐ spytał zielony, wyraźnie zdziwiony.
‐ To wszystko, ku*wa, zmienia, zwłaszcza jakbyś mógł nas tam… No ten… Ukryć. Wszystkich.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Oczywiście, że mam. A co myślisz, że jak chciałem rozwiązać ten problem? Że niby zabić was? Ha! Taki ch*j mordy, a teraz pomóżcie mi stąd wyjść, mamy wioskę, do której trzeba wrócić. Naszą wioskę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dość szybko pomogli Ci się wygramolić, a Ogorth pobiegł przodem do ruin.
‐ Idzie powiadomić szefo… A my się na pewno zmieścimy? Jest nas trzy tuziny, a do tego pięć Minotaurów, same duże. ‐ wyjaśnił Ci po drodze drugi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Znacząco ubyło mieszkańców we wiosce, a wspólnymi siłami wzniesiemy najpierw szałasy i przybudówki, a następnie godziwe domy dla was. Palisada zapewni ochronę przed szlachcicem, który wam nie zapłacił. Chociaż nie wiem, jak się skończyła ta historia z nim, opowiecie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ano tak, że mu napi**doliliśmy i poszliśmy grabić wiochy i gościńce, a jakiś inny gość zebrał żołnierzy, żeby nas powstrzymać… Ty aby z nim nie trzymasz? ‐ spytał podejrzliwie, kładąc dłoń na rękojeści broni.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Podczas pierwszego odwiedzania sąsiednich przywódców wiosek jeden z nich mówił o zagrożeniu z waszej strony, a ja postanowiłem wam pomóc. No i proszę, wszystko się uśmiecha dla obu stron.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ I masz Ty tam jakichś ludzi w tej swojej wiosce?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Ci, którzy pozostali przy życiu. Tak, są. Jednak to cywile, nie wojskowi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No i co z tego? Chaty i tak będzie trzeba z nimi dzielić, a przypie**olą się, jak któryś po pijaku im dzieciaka zabije albo kobitę zgw*łci, co nie?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Bingo.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Że co? ‐ spytał i podrapał się po zielonym łbie, niezbyt wiedząc czy dostał wraz z resztą pozwolenie na eksterminację ludzkich wieśniaków czy wręcz przeciwnie, choć za to mieli ciche przyzwolenie na gwałty, mordy i grabieże…

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Daj im żyć, to ci zrobią obiad, posprzątają ci, naostrzą broń i będą cię traktowali z wyższością. Nie opłaca się ich bić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał głową i resztę drogi pokonaliście w milczeniu. Pośród ruin i namiotów czekał na Ciebie spory tłum Orków, widać że najemników pełną gębą, bo uzbrojonych po ostre zębiska, a także pięć Minotaurów, z którymi sytuacja wyglądała podobnie.
Na czoło tej menażerii wysunął się jej szefo, najlepiej odziany i opancerzony, wyposażony w dwa jednoręczne topory zagłady i dwuręczny topór wpie**olu.
‐ Gruul. ‐ powiedział, przedstawiając się i uderzając się przy tym pięścią w napierśnik. ‐ A Ty kim jesteś i czego tu szukasz? ‐ spytał, choć właściwie znał odpowiedzi, w końcu jeden ze strażników, którym się przedstawiłeś, pobiegł przodem. Ale odpowiedzieć nie zaszkodzi.