Pistolety samopowtarzalne i rewolwery
-
Rewolwery
Rewolwery to prawdziwe relikty przeszłości, do dzisiaj postrzegane jako elegancka broń. Mimo faktu, że zazwyczaj nie spełniają wymagań obecnego konfliktu, nadal są ulubioną bronią boczną wielu oficerów, którzy nie potrafią się z tymi staruszkami rozstać. Jednakże te arsenałowe dziadki mają kilka zalet, którymi przewyższają pistolety samopowtarzalne - ich pociski mają większą moc obalającą i przydają się na dłuższych dystansach. Powoli wypychane przez pistolety samopowtarzalne, choć dość często można je na froncie spotkać. Do tego są od nich tańsze.
Pistolety samopowtarzalne
Kolejny etap rozwojowy broni bocznej, który wypycha przestarzałe już rewolwery z pól bitew. Standardowo wyśmienicie spisują się na krótkim dystansie, a dzięki małym wymiarom i lekkiej wadze idealnie nadają się broń osobistą, która już wcześniej zdobyła wysoką popularność na rynku cywilnym. Droższe od rewolwerów, ale o wiele lepiej nadające się do walk na krótkim dystansie i w ciasnocie okopów. Bardzo popularne wśród operatorów broni maszynowej i grenadierów.
-
Tarnoszew M1893
Opis konstrukcji: Rewolwery konstrukcji Tarnoszewa swojego czasu były bardzo udanymi broniami bocznymi, rozpowszechnionymi wśród oficerów. Ale teraz, w 1915 roku, wyszły z mody, podobnie jak wyobrażenie oficerów jako elegantów o nienagannych manierach, o starannie wyprasowanych mundurach i połyskujących rewolwerów w kaburach. Długi czas przeładowania, teleskopowy typ amunicji jest trudny w produkcji, co przekłada się na koszty naboju, a do tego bęben ma tendencje do psucia się, w wyniku czego trzeba go często wymieniać i oglądać. Jednak mimo wszystko jest to lekka i celna broń, zdolna powalić każdy cel z odległości stu metrów, a nawet nieco wzwyż, co sprawia, że na dłuższą metę jego problemem jest uciążliwe przeładowanie nieopróżnionych bębnów.
Magazynek: Bęben mieszczący siedem nabojów.
Zasada działania rewolweru: Podwójna akcja.
Koszt konstrukcji: 250 Imperialików.
Koszt amunicji: Jeden nabój teleskopowy kosztuje 5 Imperialików, z czego cały wymienny bęben kosztuje aż 35.
Zalety broni:
+ Lekki,
+ Wysoka moc obalająca pocisku,
+ Możliwość rażenia celów od stu metrów wzwyż,
+ Dosyć szybkostrzelny.Wady broni:
+ Bęben ma tendencje do psucia się, a w trakcie wymiany może utknąć w pozycji bocznej,
+ Uciążliwe przeładowanie nieopróżnionych bębnów,
+ Wysoki koszt nabojów.Ograniczenia:
- Brak.Występowanie:
- Imperialowik. -
PSp Practer wz.1908 “Lambda”
Opis konstrukcji: Pistolet samopowtarzalny P08L to druga, zaraz po P96L, konstrukcja firmy Practer, która dostała się do produkcji seryjnej i jest szeroko popularna w kręgach wojskowych. W odróżnieniu od starszego brata, P08L wysoką popularność zdobył nie u oficerów, a u zwykłych żołnierzy i grenadierów, którzy cenią sobie jego małe wymiary i szybkostrzelność, pozwalającą na szybkie zasypanie wroga gradem kul na małym dystansie. Zazwyczaj nie jest wydawany żołnierzom wraz z karabinem, więc ci kupują go sobie sami, bo mimo swojej sporej ceny wiedzą o jego efektywności, która w kryzysowej sytuacji jest w stanie uratować takiemu sołdatowi życie.
Magazynek: Pudełkowy, jednorzędowy o pojemności 8 nabojów.
Zasada działania: Krótki odrzut lufy, mechanizm ryglowy kolankowo-dźwigniowy.
Koszt konstrukcji: 700 marek anschreickich.
Koszt amunicji: Jeden magazynek kosztuje 50 marek anschreickich.
Zalety broni:
+ Lekki,
+ Małe wymiary,
+ Szybkostrzelny,
+ Krótki czas przeładowania.Wady:
+ Mała moc obalająca pocisku,
+ Drogi,
+ Magazynki są trudne w produkcji, co przekłada się na ich koszt.Ograniczenia:
- Brak.Występowanie:
- Ansheer. -
Hex-13
Opis konstrukcji: Hex-13 to nowoczesny pistolet samopowtarzalny konstrukcji imperialnej. Zdał pierwsze egzaminy polowe i jest on obecnie na wyposażeniu oficerów, choć popularność zdobywa także u Streloków i Giejderów. Swoją szybkostrzelnością dorównuje swojemu anschreickiemu odpowiednikowi, ale w opozycji do niego, ma on kilka poważniejszych wad konstrukcyjnych, jak problem z bezpiecznikiem - jeżeli się on zepsuje, pistolet, zamiast oddania pojedynczych strzałów, wystrzeli całą serię, co spowoduje bardzo szybkie zepsucie się go, a koszta jego naprawy są dosyć spore. Swoje zadanie wykonuje jednak sprawnie i mimo wszystko jest on doceniany, nawet na arenie międzynarodowej.
Magazynek: Pudełkowy, jednorzędowy, mieszczący 8 nabojów.
Zasada działania: Krótki odrzut lufy, ryglowanie poprzez przekoszenie lufy.
Koszt konstrukcji: 400 imperialików.
Koszt amunicji: Jeden magazynek kosztuje 25 imperialików.
Zalety broni:
+ Wysoka szybkostrzelność,
+ Idealnie spisuje się na krótkim dystansie,
+ Tani.Wady:
+ Problemy z bezpiecznikiem, którego uszkodzenie spowoduje bardzo szybkie zepsucie się pistoletu,
+ Stosunkowo długie przeładowanie, magazynek niekiedy może zaklinować się w środku rączki,
+ Mała moc obalająca.Ograniczenia:
- Brak.Występowanie:
- Imperialowik. -
PSp. Practer wz.1896 “Lambda”
Opis Konstrukcji: Pistolet samopowtarzalny P96L to pierwsza broń firmy Practer, która dostała się do produkcji seryjnej i została doceniona przez anschreickich wojskowych i przez długie lata figurowała jako znak rozpoznawalny oficerów. P96L był pierwszym w pełni udanym pistoletem, który takiej produkcji się doczekał i wstrząsnął rynkiem broni bocznej na całym Starym Kontynencie. Nawet po dziewiętnastu latach użytku nadal spisuje się świetnie, choć widać, że nieco się zestarzał.
Magazynek: integralny, pudełkowy na 10 nabojów.
Zasada działania: Krótki odrzut lufy.
Koszt konstrukcji: 500 marek anschreickich.
Koszt amunicji: jeden nabój kosztuje 2 marki, połowę zapełnionej łódki można nabyć za 10 marek, a pełną za 20.
Zalety broni:
+ Bardzo celny,
+ Dobry nabój, oferujący w miarę porządną moc obalającą,
+ Szybkie przeładowanie pełnych i zapełnionych do połowy łódek,
+ Zasięg skuteczny do 80 metrów,
+ Jak na anschreicki pistolet samopowtarzalny, to dość tani,
+ Tania amunicja.Wady:
+ Problematyczne doładowanie pojedynczych nabojów do nieopróżnionego magazynka - mają one tendencje do blokowania rygla i blokowania się w komorze, dlatego też zaleca się go doładowywać z opróżnionych do połowy łódek, a w razie opróżnienia magazynka - pełnych.
+ O ile sam w sobie pistolet jest solidny, to należy dbać o rygiel, który w razie dużego zabrudzenia może zaciąć się w pozycji tyłowej,
+ Dosyć ciężki jak na broń boczną,
+ Mała szybkostrzelność.Ograniczenia:
- Brak.Występowanie:
- Ansheer. -
Samsonow-Wiegitariow M1901
Opis konstrukcji: Ten wyglądający jak relikt z poprzedniej epoki rewolwer był niezbyt udaną próbą wyparcia Tarnoszewów z wojska. Na początku projekt wydawał się obiecujący, a przeładowanie broni poprzez złamanie jej i naładowanie bębna pełnym ładownikiem było szybszą alternatywą i wprawiony żołnierz mógł go przeładować w kilka sekund, zamiast męczyć się kilkanaście z opornym bębnem, będącym już ikoną nieśmiertelnego Tarnoszewa. Specyficzny typ amunicji miał być zamieniony na tańszy odpowiednik, który zachowałby takie same właściwości balistyczne i dysponowałby większą siłą obalającą. Jednak prawdziwe modele nieco odstępowały od tego, co w pocie czoła szkicowano i opracowywano na papierach, a sam S-W okazał się być jakościowo gorszy od konstrukcji od M1893 i miał kilka znaczących wad, które ostatecznie sprawiły, że nie dostał się on do armii. Był on produkowany na rynku cywilnym, jako tańsza alternatywa, ale na końcu i tak znalazł się na froncie.
Magazynek: Bęben mieszczący sześć nabojów.
Zasada działania rewolweru: Pojedyncza akcja.
Koszt konstrukcji: 100 imperialików.
Koszt amunicji: Jeden nabój kosztuje 2 imperialki, z czego ładownik 12.
Zalety broni:
+ Celny,
+ Szybkie przeładowanie,
+ Tani.Wady:
+ Złamanie rewolweru powoduje, że wszystkie łuski wypadają, wraz z możliwymi jeszcze do wystrzelenia nabojami,
+ Gorsza moc obalająca,
+ Nabój, mimo światłych założeń, ma gorsze właściwości balistyczne i możliwość rażenia celów, w porównaniu do Tarnoszewa, spadła prawie dwukrotnie.Ograniczenia:
- Brak.Występowanie:
- Imperialowik.
