Miasto Hammer

[Kubeł1001]

Vader0PL

I to jest plan, więc ruszył do okolicznych wiosek. Zaczął od jakiejś, w której jeszcze nie był.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tak po prawdzie to nie różniła się wiele od tej, w której już byłeś, acz miała coś, czego tamta nie, a mianowicie małą, kamienną świątynię, acz jej masywna wieża, grube mury, małe okna i ogółem przysadzista bryła mogą też skutecznie spełniać funkcje obronne.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Czyżby świątynia Pradawnych?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Biorąc pod uwagę fakt, że niespecjalnie wierzyło się tu w coś innego to najpewniej tak. Ale zawsze można zapytać się mieszkańców, ale w miarę dyskretny sposób, w końcu podobno jesteś ślepy, pamiętasz?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zbliżył się do niej. Poświęcona komuś konkretnemu?

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Rozejrzała się jeszcze wzrokiem po karczmie, a może Lorn, czy jak mu tam było, przesiadywałby w niej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Nie widziałeś nic konkretnego, a więc pewnie to była najpopularniejsza świątynia w ogóle, czyli świątynia zbiorcza, poświęcona ogółowi Pradawnych, a nie jakiemuś konkretnemu. Poza tym Twoje przybycie, jak i ślepota, wzbudziły spore zainteresowanie wieśniaków, którzy przyglądali Ci się otwarcie, sądząc że o tym nie wiesz, acz nie zrobili nic poza tym.
Taczka:
//Weź przypomnij, kim on w ogóle jest.//

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Widzę was dzięki magii, jeżeli jesteście ciekawi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

To oczywiste, że byli, ale teraz stali się jeszcze bardziej nieufni, bo jeśli jest ktoś, komu prosty pańszczyźniany chłop nie ufa, to jest nim właśnie użytkownik Magii.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Są tutaj ludzie szlachcica?

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

//Nord, którego poznała na tej swojej przygodzie, a ten jej obiecał spotkanie w Hammer.//
Jeśli zobaczyła Lorna, to oczywiście poszła się z nim spotkać, a jeśli nie, to wyszła z karczmy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Mimo iż zdjęła ich trwoga i zaczęli nerwowo rozglądać się wokół, to jednak zaprzeczyli.
Taczka:
//KKK.//
Było tu kilku Nordów, ale żaden nie przypominał Lorna, więc opuściłaś karczmę, a stojąc przed nią wciąż go nigdzie nie zastałaś.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Bardzo dobrze. Jeden z was niech zaniesie wieść do innych podległych wiosek tego kutafona i niech upewni się, że mężczyżni będą mogli stanąć do walki. To kres życia tego tyrana.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

Poszła więc do innej, losowej karczmy.
‐Znasz Lorna? ‐ Zapytała się karczmarza. ‐ Takiego Norda, najemnika.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Taczka:
Tak właściwie to nie było potrzeby zachodzić do “Smoczej Jamy” (przypominasz sobie?), ponieważ po kilku chwilach przechadzki dostrzegłaś go w tłumie, a on Ciebie, z łatwością torując sobie drogę przez morze mieszczan.
Vader:
Pośród wieśniaków zapanowało prawdziwe poruszenie, acz o ile część pobiegła skryć siebie, swoje dzieci, żony czy dobytek przed gniewem swego pana, a kilku podniosło okrzyki popierające Twą inicjatywę, to reszta chłopów i chłopek zwyczajnie nie wiedziała co ma teraz ze sobą zrobić.
‐ Niby z czym mamy stanąć do walki? ‐ spytał jeden z mężczyzn, wychodząc przed tłum. Zapewne był tu sołtysem czy kimś w tym guście, tudzież po prostu z jego zdaniem się tu liczono, mimo młodego wieku. ‐ Kosy, widły, siekiery i noże to nie oręż godny tego, co mają jego siepacze… Ba, zwykli chłopi również nie dadzą takim rady! Czemu niby mamy iść na pewną śmierć?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Odwrócił się i spojrzał mu w oczy. Nawet, jeżeli ten nie mógł widzieć jego.
‐Gdyż wszystko będzie nadzorował Mag. I to on przyjmie na siebie najtrudniejszą walkę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A więc niech ten Mag pokaże, co potrafi, bo wątpię, żeby jakikolwiek poradził sobie z wojownikami naszego pana oraz jego zamkiem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ostrzegawczo uniósł palec do góry.
‐Umie pracować. I umie znaleźć się blisko, tuż na odległość sztyletu.

[Kubeł1001]

Taczkajestfajna

‐Lorn, to ty? ‐ Uśmiechnęła się łapiąc go za rękę, żeby upewnić się, czy coś jej się nie ubzdurało w głowie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Sądząc po gniewnych lub zrezygnowanych pomrukach to Twoja odpowiedź nie przekonała chłopów, tak prości ludzie preferują bardziej namacalne dowody bycia Magiem, a więc chyba rzeczywiście trzeba im będzie coś zademonstrować.
Taczka:
‐ Wciąż ten sam. ‐ odparł, również z uśmiechem, łapiąc Twą dłoń. ‐ Cieszę się, że Cię widzę.