Szczyt Wron

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zwrócił się do swoich towarzyszy.
‐Gumrli, Victor. Okrążcie młyn i pilnujcie, by nikt nie uciekł. No i uważajcie, mogą się tutaj kręcić te szumowiny.
Specjalnie posłał Norda i Maga Ziemi z lekką nadzieją, że sami wyciągnęliby się z kłopotów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bez słowa kiwnęli głowami i ruszyli zająć pozycje, będąc zbyt doświadczonymi członkami bandy, żeby wpaść w jakiś głupi sposób. Elfka i ostatni z najemników czekali na jakieś rozkazy z Twojej strony.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Czekajcie tutaj, postaram się wyprowadzić przyjaciela na świeże powietrze. Chyba, że macie zastrzeżenia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Brak, oboje postanowili Ci zaufać, w końcu byłeś ich przełożonym oraz dość doświadczonym najemnikiem i wojownikiem, także dali Ci w tej kwestii wolną rękę.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No cóż, czyli wszystko jak na razie zgodnie z pierwotnym planem. Dlatego przygotował się i ruszył do drzwi, próbując je otworzyć. W razie zamkniętych drzwi zapukał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po chwili otworzył Ci mężczyzna o okazałym wąsisku i wydatnym brzuchu, choć silnie zarysowanych mięśniach ramion i przedramion.
‐ Ta? Czego? ‐ zapytał, wyraźnie nie mając ochoty na rozmowę z jakimś uzbrojonym nieznajomym.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Pracujesz tutaj?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ta, jestem młynarzem, nie widać? To w końcu mój młyn. Czego? ‐ powtórzył, tym razem kładąc na to słowo znacznie większy nacisk.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Pewien miły barman zdradził nam, że masz informacje, które przydadzą się Stalowym. ‐ Uniósł swoją stalową rękę do góry i dla zabawy obserwował, jak światło się od niej odbija. Przy okazji pokazał młynarzowi, co mu grozi. ‐ Także idziesz z nami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

O dziwo, na jego twarzy nie pojawił się wyraz przerażenia, zdziwienia czy wściekłości, ale można powiedzieć, że nawet się uspokoił.
‐ Ta, jasne. Muszę tylko zamknąć młyn, żeby nic się nie uszkodziło, i żeby mi mąki nie kradli. ‐ powiedział i zamknął drzwi, choć nie na klucz, więc chyba rzeczywiści nie planuje zabarykadować się w środku.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Grzesio “Sierżant Szpon” Talon
O ile nie ucieknie tyłem. Zwrócił się do towarzyszących mu osób.
‐Jak obstawiacie, spróbuje starego numeru z ucieczką tylnym wyjściem?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie wygląda na tak głupiego, ale może by obstawić okolicę? ‐ zasugerował jeden z najemników, a drugi rzucił okiem niepewnie to na niego, to na Ciebie, najwidoczniej nie będąc pewnym, czy pochwalisz jego pomysł, czy skarcisz go za to, że geniusz wpadł na to dopiero teraz.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Grzesio “Sierżant Szpon” Talon
‐Nie, nie ma na to większej potrzeby. ‐ Odpowiedział to, co wiedział. Elfka i jeden z najemników, bodajże Thomoht, byli za jego plecami, a wcześniej posłał Gumrliego i Victora, żeby okrążyli budynek. Jeżeli Nord i Magi Ziemi nie powstrzymają młynarza przed ucieczką, to będzie dla nich plama na honorze.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zawsze mógł tylko udawać młynarza i być najlepszym szermierzem w tej części Elarid, Arcymagiem, albo… Albo mógł po prostu wyjść przez drzwi po kilku minutach, tak jak obiecał i co się właśnie stało… Cóż, tym razem obędzie się bez przygody.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Grzesio “Sierżant Szpon” Talon
Zwołał więc swoich najemników, po czym poprowadził młynarza do siedziby Stalowych. Oby drugiej grupie również się to udało… Żeby umilić sobie czas i nie zdradzić zbyt wiele w relacjach w drużynie, zagadał do młynarza.
‐Wydajesz się być spokojny. Ciekawe to, ale jeżeli zostaliśmy oszukani, a ty jesteś niewinny, to z pewnością biedni wieśniacy za to zapłacą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Czemu by mieli, skoro nie zrobiłem nic złego? Czy gdybym był winny, szedłbym tak spokojnie pod osąd?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Grzesio “Sierżant Szpon” Talon
‐Nie mi to oceniać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To po co próbujesz?
‐ Strasznie wygadany jak na młynarza. ‐ mruknął pod nosem jeden z najemników, choć chyba tylko Ty go usłyszałeś.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Grzesio “Sierżant Szpon” Talon
‐Przekonałem się już, jacy są ludzie. ‐ Mówiąc to poruszył kilka razy swoją sztuczną ręką. Nadal to było dziwne uczucie dla niego, chociaż minęło już tyle czasu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mężczyzna wzruszył ramionami, a Wy po jakimś czasie wróciliście do zamku Stalowych.