Kres Nadziei

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Dobrze, teraz zacznę swoje sztuczki. Możecie popatrzeć jak chcecie, zagrać w kości czy co tam chcecie, po prostu bądźcie gotowi w razie czego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zawsze chciałem zobaczyć jak to wszystko wygląda. ‐ powiedział jeden z Orków, a pozostali poparli go. Po chwili całość oparła się o ściany, by podziwiać Cię przy pracy, rzecz jasna gotowi od razu rzucić się na pomoc, gdyby eksperyment nagle się obudził lub uzna, że jednak nie chce z Tobą współpracować.
//Kurde, mam taki fajny wątek dla Ciebie, ale nie wiem czy go wprowadzać, bo nie wiem też, jak będzie z Twoją aktywnością.//

[Kubeł1001]

Omeg12

//Rob jak chcesz. Mogę postarać się częściej sprawdzać wiadomości

Tym razem zamierzał się na coś bardziej interesującego niż transplantacja serca. Chwycił skalpel, po czym zaczął rozcinać jaszczurowi głowę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//No to spróbuję.//
Szło to dość opornie, z racji nader mocnych kości i łusek.

[Kubeł1001]

Omeg12

Nie mniej kontynuował, jakkolwiek powoli by to nie szło.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Czasu miałeś sporo, więc powoli udało Ci się rozciąć mu głowę.

[Kubeł1001]

Omeg12

Następna część wymagała od niego zwiększonej precyzji. Przygotował sobie słoik wypełniony cieczą konserwacyjną, po czym sięgnął skalpelem wgłąb czaszki, aby wyciąć mózg jaszczura powyżej pnia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I udało się, podobnie jak schowanie go do słoja. Tylko co dalej?

[Kubeł1001]

Omeg12

Powtórzył operację, tym razem na niedźwiedziu

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tu z wyciągnięciem mózgu poszło znacznie łatwiej.

[Kubeł1001]

Omeg12

Wyjął ze słoika mózg raptora po czym umieścił go w czaszce niedźwiedzia i wymamrotał parę inkantacji ułatwiających spawanie tkanek.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dzięki Magii poszło sprawniej i szybciej, teraz tylko to zszyć i czekać na efekty.

[Kubeł1001]

Omeg12

Tak też zrobił, uprzednio wkładając drugi mózg do słoika.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Cóż, potrzeba czasu na wybudzenie. Gdy zacząłeś zaprzątać sobie głowę sposobami, w jaki mógłbyś ten czas spędzić, ujrzałeś jakiegoś Goblina, który bez lęku wszedł do pracowni i od razu oznajmił:
‐ Mój pan Cię wzywa.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Muszę teraz? ‐spytał, po czym w myślach sam sobie odpowiedział ‐ Już idę. Będziecie trzymać na niego oko, co? ‐ ostatnie zdanie skierowane było do orków

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jeden wystawił kciuk w geście potwierdzenia, a reszta poparła go pomrukami. Pozostaje teraz skierować się za Goblinem.

[Kubeł1001]

Omeg12

Tak więc podążył za goblinem, zastanawiając się o co znowu chodzi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiłeś do tego samego pomieszczenia co wcześniej, Wampir zasiadał na fotelu i popijał wino z kieliszka. Lub krew.

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Moje pozdrowienia. Potrzebujesz czegoś ode mnie… panie? ‐ ostatnie słowo wypowiedział z naciskiem ocierającym się o sarkazm

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Owszem, owszem. ‐ odparł i wskazał na fotel, aby zacząć rozmowę od razu, gdy tylko zajmiesz miejsce.