Trujący Szczyt

[Kubeł1001]

Vader0PL

A on dalej na nich.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Radio:
Harpun naostrzony, a Ty żywy, więc albo nie jest to owoc trujący, albo jest, tylko że Ty jesteś na tę truciznę odporny lub, co bardziej prawdopodobne, zaaplikowałeś sobie zbyt małą dawkę, aby poczuć jakieś skutki.
Vader:
Gdy zdali sobie sprawę, że ich próby przebicia twojego pancerza za pomocą broni miotającej nie dają zadowalających efektów to jak najszybciej się ewakuowali, odpływając swoja szalupą, bo na tyle odważni czy głupi nie byli, aby spróbować walki na bliskim dystansie bronią białą.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Jeśli taka mała dawka nie dała choć by malutkich skutków ubocznych, to większa może go poturbować, ale nie zabić. Zjadł jedną jagodę.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Tejże! Czekać wy, bo magią zatrzymam szalupę!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Radio:
Słodka i lepka, tak jak i wcześniej kropelka, którą się uraczyłeś.
Vader:
Tym okrzykiem jeszcze bardziej zmotywowałeś ich do oddania kolejnych strzałów z łuków i kusz oraz przyspieszenia w kierunku stojącego na kotwicy nieopodal okrętu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Postarał się więc wyłowić spod wody kamienie w takiej ilości, żeby podnieść całą szalupę i przetransportować ją na suchy ląd, tuż obok niego.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

No dobra, to może być. O ile nie wywróci Morzywałowi żołądka. Z patyków, które nazbierał, zaczął robić szałas w jakimś fajnym miejscu, osłoniętym od wiatru i puszczy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Udało się, ale co Ci po szalupie, skoro reszta uciekała w ląd, wzdłuż plaży, lub popłynęła do okrętu wpław?
Radio:
Niestety, musisz się stąd ruszyć razem z całymi materiałami budowlanymi, bowiem nigdzie w zasięgu wzroku nie ma odpowiedniego miejsca.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Nie możecie mi po prostu powiedzieć?

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Znów zarzucił więc patyki na plecy, i zaczął obchodzić wyspę, szukając dogodnego miejsca.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Radio:
Po jakimś czasie wałęsania się po dżungli znalazłeś załom skalny, idealny na Twoją, mniej lub bardziej, tymczasową kryjówkę.
Vader:
Najwidoczniej nie wyglądałeś na aż tak miłego i charyzmatycznego gościa, aby chcieli spróbować.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Oh, przynajmniej tak się do niego szczęście uśmiechnęło. Zaczął wbijać patyki w ziemię i opierać o siebie, starając się zrobić mały szałas, w którym mógłby się wygodnie położyć. Jak na razie jego ciało nie wyprawiało żadnych ekscesów po zjedzonej jagodzie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie, ani teraz, ani później, ani w chwili, gdy skończyłeś budowę swego prowizorycznego lokum.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Jestem dyplomatą do cholery!
Jeżeli to nie dało rezultatu, to ruszył dalej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

O dziwo, dało, a przynajmniej w wypadku jednego pirata, który poprawił swój strój i odwrócił się w Twoim kierunku.
‐ Oho, dyplomatą? Jakim znowu dyplomatą?

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Czyli są raczej bezpieczne…To dobrze. Zaczął zbierać twarde liście i obkładać nimi szałas, by zrobić dach.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Niosę wiadomość do Nagów. Gdyby nie była ważna, to bym im nie przeszkadzał. Jednakże muszę wręczyć im to osobiście i natychmiastowo otrzymać wiadomość. Spieszy mi się, dlatego wam przeszkadzam. Jeszcze Zbrojni i Rycerze Śmierci czekają, a po nich jeszcze inni…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Radio:
Miałeś to szczęście znaleźć kilka, które opadły stosunkowo niedawno, a każde miało przynajmniej metr długości, więc z ich pomocą dość szybko zmajstrowałeś kawał porządnego dachu.
Vader:
Milczał, trawiąc podane informacje i czekając na ich dalszą część, próbując pewnie też zapamiętać jak najwięcej istotnych faktów.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Dobra, tu może pobyć do czasu, gdy nie zmontuje łodzi i wróci do rodziny. Poszedł do miejsca z jagodami, po czym zaczął je zbierać do mieszka, w którym wcześniej miał suchary.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Muszę się spotkać z przywódcą Nagów.