Wioska Klanu Mors
-
-
Kuba1001 Wojska były zebrane do drogi i gotowe do wymarszu, jeśli to miałeś na myśli. Nikt nie dbał o prowiant czy tym podobne zaopatrzenie, była to wyprawa do sąsiedniej groty, szybka bitwa na jakieś kilka godzin, włącznie z marszem. Zostało tylko poprowadzić tam tę hałastrę, aby wyrżnąć upierdliwych Szarych.
-
-
Kuba1001
I tak też wymaszerowaliście zbroją hołotą, którą pewnie było słychać z odległości wielu kilometrów. Cóż, Skaveni nigdy nie byli zdyscyplinowani. Niemniej, po kilku godzinach marszu, znaleźliście się zaledwie kilkadziesiąt metrów od wejścia do jaskini Szarych. Dowódca nie odważył się wydać rozkazu do ataku bez Twojej zgody, tak jak wysłać zwiadowców czy wcześniej spróbować rozdzielić siły, aby zaatakować z wielu kierunków równocześnie.
-
-
Kuba1001
Niezbyt zadowolony z tego, że ta odpowiedzialność spoczywa właśnie na nim, zapewne wyśle wszystkich wojowników na raz lub w kilku falach, nie ma co się wiele spodziewać po prostym umyśle Skavena. W tym czasie piątka Szczuroludzi udała się do jaskini i wróciła niezwykle szybko. Doskonale wiedziałeś, że tylko strach o własne życie motywował Twoich pobratymców do tak szybkiego biegu.
‐ Wszyscy zabici, jaskinia pusta, same trupy! ‐ krzyczeli jeden przez drugiego, przez co chyba wszyscy usłyszeli ich nowiny i nikt nie wiedział, czy powinien się z tego faktu cieszyć, czy się obawiać. Niewielu czułoby się pewnie w boju z Szarymi Krasnoludami, ale jeszcze mniej chciałoby się zmierzyć z tymi, którzy ich pokonali… -
-
-
-
-
-
Kuba1001
Jaskinia, do której weszliście, była mała i niska, w sam raz dla takich kurdupli, jak Wy czy Szare Krasnoludy. W centrum jaskini stał ich posterunek, obecnie widziałeś tylko wysoką na jakieś piętnaście metrów wieżę, otoczoną grubym murem wysokim na jakieś osiem czy dziesięć metrów. Jak zauważyłeś, w wielu miejscach mur miał jakieś ubytki, gdzieniegdzie po prostu pękł, odsłaniając wyrwy, a brama, którą można było wejść do środka, była całkowicie spopielona. Nie ustalisz nic więcej, jeśli nie wejdziesz do środka, choć już stąd widzisz kilka nieruchomych ciał za murami i w okolicach bramy.
-
-
Kuba1001
Zwiadowcy i gwardia ruszyli za Tobą, ci pierwsi o wiele mniej pewnie, najpewniej będą pierwsi przy wyjściu, gdy pojawi się jakieś niebezpieczeństwo. A jeśli już, to na pewno nie z rąk Szarych Krasnoludów, ponieważ zastałeś ich tu przynajmniej trzy tuziny, w samych budynkach, takich jak zbrojownia, kuźnia, magazyn, koszary czy stołówka, mogło być ich o wiele więcej. Wszyscy byli martwi. Niektórzy straszliwie poparzeni czy nawet spaleni żywcem, kolejni zabici w bardziej konwencjonalny sposób, z ranami ziejącymi w brzuchach czy klatkach piersiowych, z odciętymi lub zmiażdżonymi kończynami czy głowami, niektórzy wydawali się też stratowani, a na ich ciele wybite były znaki przypominające kształtem podkowę. Ciał niektórych w ogóle nie udało się rozpoznać, zostały rozszarpane, wybebeszone i zmasakrowane tak, że nawet niektórym Skavenom zbierało się na mdłości.
-
-
Ruszyli na poszukiwania, wedle rozkazów, a zwiadowcy czekali niepewnie, rozglądając się na boki, jakby obawiali się ataku w każdej możliwej chwili. Dokładniejsze zbadanie ran nie powiedziało Ci wiele, może nie licząc tych ciętych, zadanych jakby mieczem czy toporem. Były idealnie równe, ktokolwiek uderzył, zrobił to tylko raz, a potrzeba było nie tylko wielkiej siły, ale i świetnej jakości broni, aby jednym ciosem przeciąć pancerz, skórę, mięśnie i kość Szarego Krasnoluda… Na dodatek zauważyłeś, że rana jest lekko osmalona, a także pokryta pęcherzami, jakby ktoś ją od razu przypalił. Widywałeś już takie metody, niektóre rany przestawały zagrażać życiu dopiero wtedy, gdy przypaliło się je gorącym żelazem. Tylko po co ktoś przypalałby rany tuż po walce lub nawet w jej trakcie, nawet te śmiertelne?
- Chyba nic nie zginęło. - powiadomił Cię jeden z gwardzistów. - Alkohole, jedzenie, broń, zbroje, wszystko zostało na miejscu. -
Kiwnął głową po czym wydał rozkaz gwardziście:
-Słuchaj, sytuacja się trooooooooochę pogorszyła, co jest dobre i złe ale mniejsza z tym. Wszyscy Skaveni oprócz mnie i mojej gwardii mają wypierdalać z zapasami, i tak się nie przydadzą w walce z tymi pokurczami a co dobiera z skurwielem co ich zabił a tak się zrobią coś pożytecznego. Niech idzie z nimi ten generał co go awansowałem na czas tej misji, jak coś ukradną to niech liczą że nie wrócimy, wy natomiast macie tu zostać, my nigdzie nie wracamy a wrócimy z głową tego czegoś co ich zabiło.
Po swojej “przemowie” poszukał miejsca do przykucnięcia i zaczął rozmyślać o tej istocie co ich zabiła. -
Porównanie ran do wiedzy o znanych Ci stworach nie pozwalało rozwiązać tej zagadki, nic w Podmroku nie zadawało takich ran, a przynajmniej Ty o niczym takim nie wiedziałeś. Poza tym, rozkazy zostały wysłuchane i Skaveni zaczęli zabierać wszystko, co cenne lub przydatne, obdzierając trupy z ubrań, broni, zbroi i kosztowności oraz do cna rozkradając magazyny z dalszego oręża, narzędzi, zapasów pożywienia i wody i tym podobnych. Jeszcze około kwadransa i byliby gotowi do drogi, gdyby nie nagły rozbłysk światła, któremu towarzyszyła fala gorąca, a późnej tętent kopyt oraz krzyki mordowanych, tratowanych i płonących żywcem Skavenów, czego dopełniała obleśna woń płonącego, niemytego, tłustego i zawszonego futra Szczuroludzi. Wychodzi na to, że to, co zmasakrowało Szare Krasnoludy, właśnie wróciło.
-
-Gwardia do mnie!- Krzyknął po czym ruszył do miejsca hałasu wraz z swoim mieczem i kilofem w gotowości. Nie wiedział czego się spodziewać ale zdaje sobie sprawe że może on go spalić, i to z łatwością.
-
Co ciekawe, wrogów nie było zbyt wielu, ale kto wie, czy nie zjawi się ich więcej? Zresztą, po co? Już tych kilku radzi sobie wystarczająco dobrze z Twoimi wojownikami, którzy nawet nie podjęli walki, a wybrali tchórzliwą ucieczkę, porzucając łupy, a niekiedy i własny rynsztunek, byleby tylko szybciej biec i zdołać uciec tym strasznym wrogom. Doliczyłeś się pięciu oponentów, każdy z nich mierzył sobie około metr osiemdziesiąt wzrostu, przypominali budową Szare Krasnoludy, ale byli nieco chudsi i o wiele wyżsi, jednak sam ogólny wygląd zewnętrzny był podobny. Wszyscy mieli na sobie wspaniałe czarne zbroje i hełmy, spod których wyzierały jedynie pełne nienawiści czerwone ślepia, a uzbrojeni byli albo w miecz długi i tarczę, albo w dwuręczny miecz, a niezależnie od wyposażenia, odcinali głowy, kończyny, a nawet przecinali Twoich wojowników na pół. Równie groźne były ich wierzchowce, przerażające kreatury, które nabijały Skavenów na wystające z czoła rogi, tratowały czy zabijały nawet jednym celnym ciosem kopyta w czaszkę czy klatkę piersiową. Twoja gwardia była gotowa zaatakować wroga, ale czy na pewno to rozsądny pomysł?
