Miasto Axer

[Kubeł1001]

Bilolus1

Zbliżył się do Thane i przedstawił mu to co wcześniej powiedział pytając o zdanie .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ja jestem tylko adiutantem, Panie. ‐ powiedział dodając po chwili: ‐ Powinieneś porozmawiać z mym panem, Thorgrimem.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Więc i to zrobił powtarzając już po raz trzeci to co miał do powiedzenia .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To rozsądna strategia, ale czy powinniśmy brnąć w niezbadane rejony? Mamy zapasy pozwalające wyżywić tę armię przez dwanaście dni.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Czyż w każdej mieścinie goblinów nie będą na nas czekać ich zapasy ? Każde miasto zniszczymy, pozbawimy zapasów i ruszymy dalej .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Można i tak. Za chwilę przechodzimy przez przejście. Czy jesteś gotów, Panie? ‐ zapytał choć pewnie znał odpowiedź, a pytanie było tylko formalnością.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Odkąd tylko ruszyłem na tą wyprawę . Więc możemy ruszać .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Orszak osłaniany przez Gwardzistów trafił do pieczary.
//Zmiana tematu. Dodam i zaczynam.//

[Kubeł1001]

Bilolus1

;v .

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Kuwa, kuwa, kuwa, kuwa. Czekaj. Już się za to biorę.//

[Kubeł1001]

Bilolus1

//To uczucie gdy jest się jedną z bardziej kluczowych postaci w świecie Elarid ale kuba zapomina ruszyć twoją fabułę XD//

[Kubeł1001]

KingsMax

‐Dobra duchu, czy jak cię mam zwać. Mówiłeś żebym się tu udał, to teraz pokaż mi drogę do tego miasta… Bo jakoś zabłądzić i spaść nie mam ochoty… może tylko wybrzydzam?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jakoś pomocy brak, ale w oddali widzisz słupy dymu.

[Kubeł1001]

KingsMax

‐Pfff, jak zwykle ten duch znika, kiedy chcę go o coś zapytać.
Mrugnął pod nosem. Po tym komentarzu udał się w kierunku dymu…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dym wydobywał się bezpośrednio ze szczeliny skalnej. Zejście tam oznacza wesołą wędrówkę blisko dwieście metrów w dół, kamienistym zboczem.

[Kubeł1001]

KingsMax

Podniósł kamyk, a następnie rzucił go do tej szczeliny…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie trafił w kamień, a w żelazo. A po trafieniu rozległy się głośne przekleństwa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Baron i jego wesoła gromadka zbliża się wreszcie do miasta.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Baron zdjął hełm, podrapał się po brodzie po czym stwierdził .

‐ Nie ma to jak w domu, nie ma to jak w domu .‐ dalej jechał w stronę bram‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wjechaliście do miasta. Początkowo widziałeś na twarzach swoich poddanych niedowierzanie i zaskoczenie, a później radość, która przerodziła się w euforię ogarniającą całe miasto.